اعتراض به شیوه امربه معروف آقاتهرانی/ “تیکه پاره کردن” همان روش داعش نیست؟
یا پشت عقلانیت و خرد ورزی و عزت وسربلندی و تمدن اسلامی را که مطالبه چند روز پیش رهبری انقلاب از نخبگان امت اسلامی بود، جز با تعرض به اتباع و اماکن سایر کشورها که درپناه امنیت نظام اسلامیند می‌توان دوتا نمود و به خاک مالید؟؟؟
نگاه کج
اندیشانه از اسلام واحکام اجتماعی آن، اگر در صورت امر به معروف و نهی از منکر
فرصت ظهور و بروز یابد، با “تیکه و پاره کردن” مخالفان فکر و سلیقه
سیاسی، چهره‌ای ناشناخته و زشت از آن نشان خواهد داد.
همان چهره‌ای که امروز داعش از اسلام به نمایش
گذاشته است و به کمک دشمنان اسلام در ویترین نمایشگاه جهانی عرضه اسلام قرارگرفته
است؟
راستی آیا کمر فریضه بزرگ وخردمندانه مانند امر به معروف ونهی از
منکر که شرط نخست آن علم وآگاهی است و سبب قوام سایر فرایض شمرده شده است را جز با
تفسیر آن به “تیکه پاره کردن” رقیبان سیاسی می‌توان شکست.؟ هرچند روشن
نیست که بر اساس اکتشافات دیگر نظریه‌پردازان در منظومه فقه جدید، ترتیب مراحل سه
گانه نهی از منکرا ز کجا آغاز می‌شود که در مرحله فیزیکی به “تیکه پاره
کردن” ختم می‌گردد؟؟؟ لابد از چنگ ودندان تیز کرد و نشان دادن ودر مرحله
زبانی آن فحش و ناسزا گفتن و…؟
آیا این گونه تفسیر از امر به معروف ونهی از منکر و روش اجرایی خود
ساخته آن را نمی‌توان مصداق این فرمایش امیر مومنان(ع) دانست که:
نیکی در بین ایشان آن است که خودشان خوب بدانند و زشتی آن است که خود
زشت بنامند. در مشکلات و سختیها به خود پناه میبرند و در امور زندگی به رای و
نظر خود عمل میکنند. گویا هر یک از ایشان امام و پیشوای خویش است.
بی شک از تبعات چنین نگاه خود محورانه به احکام اسلامی اقدامات خود
سرانه درحفظ عزت اسلامی واجرای حدود الهی، با آتش زدن سفارت خانه و شکستن شیشه‌ها،
آن هم در زمان بسط ید حاکم اسلامی و حاکمیت اسلام است!!!
آیا پشت عقلانیت و خرد ورزی و عزت وسربلندی و تمدن اسلامی را که
مطالبه چند روز پیش رهبری انقلاب از نخبگان امت اسلامی بود، جز با تعرض به اتباع و
اماکن سایر کشورها که درپناه امنیت نظام اسلامیند می‌توان دوتا نمود و به خاک
مالید؟؟؟
آیا جهالتی که علی(ع) بارزترین مشخصه آن را موقعیت نشناسی صاحبان آن
می‌شمارد، جز این نوع گفتار و رفتار آن هم در حساس‌ترین شرایط کشور و بحرانی‌ترین
شرایط منطقه است؟؟ هرچند چنین سخنانی از کسانی که سالها قدرت خویش در ایجاد بحران
وتنش درداخل وزمینه سازی برای ایجاد وحدت و اجماع بین‌المللی علیه کشور ومنافع ملی
را به رخ کشیده‌اند چندان دور از ذهن نیست.کسانی که نشان داده‌اند در برخی موارد
گوی سبقت را در ترجیح منافع گروهی به منافع ملی، از حاکمان عربستان سعودی ربوده‌اند
که حاضرند به بهای ضرر زدن به منافع سایر ممالک اسلامی که آنان را به غلط رقیب
منطقه‌ای خویش می‌شمارد چوب حراج به قیمت نفت ونابودی سرمایه ملت خویش بزند.
