بخشش 4 اعدامی در تهران
چهار زن و مرد که هرکدام در درگیری‌های جداگانه دست به جنایت زده بودند، صبح دیروز با حکم قضات دادگاه کیفری استان تهران از زندان آزاد شدند. در این پرونده‌ها، دو زن و یک مرد پس از رضایت اولیای دم از جنبه عمومی جرم محاکمه و آزاد شدند و یک مرد دیگر نیز به خاطر عدم حضور اولیای دم درجلسات دادگاه درخواست تعیین‌تکلیف کرد و او هم با تودیع وثیقه آزاد شد.
نخستین پرونده که صبح دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران رسیدگی شد، مربوط به ماجرای زنی است که چند سال پیش شوهر ٧٠ساله خود را به قتل رساند و پای چوبه دار توانست رضایت بگیرد. این زن ١١سال پیش یعنی ٢٥ مرد‌‌‌‌اد سال ٨٣ پس از درگیری با شوهر ٧٠ساله خود او را به قتل رسانده بود. زن جوان در زمان جنايت ٢٧سال سن داشت و در سن ١٧سالگی با مرد ۶٠ساله‌اي ازدواج كرد.
او با همدستی جواني به نام حمید نقشه قتل شوهرش را كشيد. اين زن پس از دستگیری در بازجويي‌ها گفت: «روز حادثه حمید به خانه‌ام آمد و در يكي از اتاق‌ها پنهان شد. پس از آن همراه همسرم ناهار خورد‌‌‌‌يم كه او به اتاقش رفت و روي تخت خوابيد. من كه از قبل يك چوب زير تخت پنهان كرد‌‌‌‌ه بودم، وقتي مطمئن شدم كه شوهرم خوابيد‌‌‌‌ه از زير تخت چوب را برد‌‌‌‌اشتم و چند ضربه به سرش زدم. سپس با چاقو هم من و هم حميد چند ضربه به او زد‌‌‌‌يم.»
با اعترافات متهم و پس از انجام تحقيقات مشخص شد كه قرباني بر اثر ضربه سخت به سرش جان باخته است. بنابراین زمانی که قضات شعبه ٧١ سابق دادگاه كيفري استان تهران، پس از برگزاری جلسه محاکمه زن جوان را به قصاص محكوم كرد‌‌‌‌ند. این حكم در شعبه ١١ د‌‌‌‌يوان‌عالي كشور تاييد شد و قرار بود که بامد‌‌‌‌اد روز چهارشنبه ٢٥ آذرماه امسال اجرا شود.
اما درنهایت اولیای دم مقتول پس از رفت‌وآمد‌‌‌‌‌های خانواد‌‌‌‌ه قاتل و مد‌‌‌‌د‌‌‌‌کاران، هنگام اجرای حکم اعد‌‌‌‌ام، اعلام کردند که در مقابل د‌‌‌‌ریافت د‌‌‌‌وبرابر مبلغ د‌‌‌‌یه یعنی ٣٠٠میلیون تومان از مجازات قصاص می‌گذرند. بنابراین در لحظه آخر با تلاش یکی از مد‌‌‌‌د‌‌‌‌کاران پرونده و کمک خیّرین، ٢٠٠میلیون تومان از ٣٠٠میلیون مبلغ پیشنهاد‌‌‌‌ی اولیایدم فراهم شد.
اولیایدم پرونده هم با اصرار خانواد‌‌‌‌ه قاتل برای تهیه ١٠٠میلیون تومان باقی ماند‌‌‌‌ه یک روز دیگر مهلت دادند. د‌‌‌‌رهمین حال خبر رسید که یکی از هم‌بند‌‌‌‌ی‌های زن جوان که به خاطر ١٠٠میلیون تومان بدهی مالی در ند‌‌‌‌امتگاه زنان شهر ری به سر می‌برد، پول بدهی خود را به این زن اختصاص داد. یکی از خیّرین و نیکوکاران برای کمک به این زند‌‌‌‌انی مالی که ٦سال است در زندان به سر می‌برد، ٨٠میلیون تومان کمک کرد که پس از آن‌که زن زند‌‌‌‌انی از مشکل هم‌بند‌‌‌‌ی خود خبرد‌‌‌‌ار شد، با گذشت رقمی که ازسوی یکی از خیّرین کمک شده بود، برای نجات هم‌بند‌‌‌‌ی اعد‌‌‌‌امی‌اش دست به کار شد و این مبلغ را به او اختصاص داد.
درنهایت با جمع‌آوری ٢٠میلیون دیگر ازسوی خیّرین و کمک ٨٠میلیونی هم‌بند‌‌‌‌ی زن جوان، ١٠٠میلیون تومان باقی ماند‌‌‌‌ه فراهم شد و زن جوان توانست پس از گذشت ١١سال از مجازات اعد‌‌‌‌ام رهایی یابد.
پس از این‌که زن جوان توانست رضایت اولیایدم را جلب کند، پرونده‌اش برای رسیدگی دوباره به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. این زن صبح دیروز در مقابل هیأت قضائی این شعبه قرار گرفت و ابراز پشیمانی کرد. در پایان نیز هیأت قضائی وارد شور شدند و این زن را با احتساب ایام گذشته‌ای که در زندان بود، از حبس آزاد کردند.
ادامه تحصیل در کانون اصلاح و تربیت
دومین پرونده‌ای که در شعبه دوم دادگاه کیفری استان رسیدگی شد، مربوط به پسر جوانی است که به هواخواهی برادرش در سن ١٦سالگی دست به جنایت زد. پدرام روز ١١ آذر سال ٨٦ زمانی که متوجه شد برادرش با چند پسر درگیر شده و درحال کتک‌خوردن است، چاقویی برداشت و وارد درگیری شد. او که می‌خواست از برادرش حمایت کند، با همان چاقو پسر ١٩ساله‌ای را به قتل رساند. پدرام همانجا دستگیر شد و پس از اعتراف به قتل، پرونده‌اش برای رسیدگی به شعبه ٧١ سابق دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
این پسر جوان با حکم دادگاه به قصاص محکوم شد و پس از تأیید حکمش، در روزهای آخر توانست رضایت اولیایدم را جلب کند. پدرام پس از این بخشش، صبح دیروز در مقابل هیأت قضائی شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت و این‌بار از جنبه عمومی جرم محاکمه شد.
او به قضات گفت: «باور کنید از اشتباهی که مرتکب شدم، به شدت پشیمان هستم و در این مدت ٨سالی که در کانون اصلاح و تربیت هستم، تحصیلاتم را ادامه دادم و الان مدرک فوق‌دیپلم دارم. می‌خواهم بعد از آزادی از زندانم یک زندگی جدید بسازم.» پس از این اظهارات هیأت قضائی وارد شور شدند و حکم آزادی پدرام را صادر کردند.
آزادی زن شوهرکش
زن جوان دیگری که در سال ٨٨ شوهر خود را به قتل رسانده بود، پس از جلب رضایت اولیایدم صبح دیروز در مقابل هیأت قضائی شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران ایستاد. ماجرای این پرونده نیز به ٦سال پیش برمی‌گردد. روزی که پسر جوان به کلانتری نبرد رفت و از ناپدیدشدن پدرش خبر داد، ماموران نیز پس از تحقیقات به همسر این مرد مشکوک شدند و او را تحت بازجویی‌های قضائی و پلیسی قرار دادند.
او نیز در بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت: «من یک دختر و پسر جوان داشتم که با شوهر دومم ازدواج کردم. ولی او اعتیاد داشت و مرتب ما را اذیت می‌کرد. تا این‌که روز حادثه متوجه شدم شوهرم قصد دارد دخترم را مورد آزار و اذیت قرار دهد. برای همین به خاطر این‌که مانع همسرم شوم، مجبور شدم او را با چاقو به قتل برسانم.»
با اعترافات این زن و به درخواست اولیایدم، او در دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد. این حکم نیز به تأیید قضات دیوان‌عالی کشور نیز رسیده بود که زن جوان توانست رضایت اولیایدم را جلب کند و از مرگ نجات پیدا کند.
بنابراین پرونده او برای رسیدگی دوباره از جنبه عمومی جرم به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. قضات این شعبه نیز پس از برگزاری جلسه محاکمه حکم آزادی این زن را نیز صادر کردند.
آزادی پس از ١٢ سال
آخرین متهمی که صبح دیروز با حکم قضات جنایی از زندان آزاد شد، مردی است که ١٢سال پیش پس از یک مشاجره با همسرش او را به ضربات چوب به قتل رساند.
این مرد پس از دستگیری درباره انگیزه خود از این جنایت به ماموران گفت: «وقتی با همسرم ازدواج کردم، او یک پسر جوان داشت که قرار بود بعد از ازدواج با دایی‌اش زندگی کند ولی این پسر مرتب در خانه ما بود و من هم اعتراض می‌کردم، چرا همسرم به قولی که داده بود، عمل نمی‌کند تا این‌که روز حادثه باز هم سر این موضوع با هم درگیر شدیم و این‌بار هم همسرم هم شروع به داد و فریاد کرد. من هم که کنترل خودم را از دست داده بودم با چوب به سر او ضربه‌ای زدم.»
با اعترافات این مرد پرونده وی برای رسیدگی به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد اما هربار جلسات رسیدگی به این پرونده به خاطر عدم حضور اولیایدم تجدید می‌شد. رسیدگی به این پرونده آن‌قدر طولانی شد که متهم از زندان درخواست تعیین‌تکلیف کرد.
بنابراین صبح دیروز او نیز در مقابل هیأت قضائی شعبه چهارم دادگاه کیفری قرار گرفت و درنهایت قضات جنایی نیز پس از بررسی‌های لازم، طبق ماده ٤٢٩ قانون مجازات اسلامی این متهم را با تودیع وثیقه آزاد کردند.
