خاطره رضا كيانيان از تاخير يك پرواز داخلی

عصرخبر به نقل از سرویس فرهنگی فردا: رضا كيانيان، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشته است:
پنج شنبه شب به شيراز پرواز داشتم تا جمعه صبح در برنامه تلویزیونی#خوشا_شیراز حرف بزنم.پرواز ساعت ۲۲:۴۵ و با هواپیمایی آسمان بود. چند ساعت پيش از پرواز پیامكى آمد که پرواز با یک ساعت تأخير در ساعت ۲۳:۴۵ خواهد بود! من خوشحال شدم که خبر داده اند؛ یعنی برای مسافر احترام قائل شدند. خب دیرتر به سمت فرودگاه حرکت کردم. در راه بودم که پیامک دوم آمد که پرواز باز هم تأخير دارد و هواپیما ساعت ۱:۳۰ بامداد خواهد پرید! و این بار اصلاً خوشحال نشدم، چون تأخير هم حد و مرز دارد. من باید حدود ۲ ساعت در فرودگاه منتظر می نشستم، و عاقبت حدود ساعت ۳ صبح به شیراز می رسیدم و تا به هتل برسم و به اتاق، ساعت ۴ صبح مى شد و تا کارهای شخصی ام را انجام دهم و…بنابراين، چه موقع مى توانستم بخوابم و چه موقع بايد از خواب بیدار مى شدم؟! و صبح با چشمان قرمز و خواب آلود در برنامه چه می کردم و چه می توانستم بگویم!؟در فرودگاه منتظر بودم و به همین مسائل فکر می کردم؛ خواب آلود و پکر! که اعلام شد مسافران پرواز آسمان به کانتر شماره فلان مراجعه کنند و فیش پذیرایی دریافت کنند! من که نرفتم، اما دیدم كسانى که رفتند با یک بسته پلاستيكى برگشتند! از همان ها که در خود هواپیما می دهند؛ یعنی همانی را که قرار بود در هواپیما بدهند ، اینجا دادند! شبیه اغذیه رایگان در مدارس قدیم ! و دیگر هیچ. بعداً از بر و بچه های فرودگاه شنیدم که قرار بوده پرواز از شیراز برود ساری و بعد برگردد تهران و ما را ببرد شیراز! نزدیک تهران ، اعلام می كنند كه هوای ساری مناسب نیست و هواپیما در تهران می نشیند. مسافران قبول نمی کنند كه پیاده شوند ! و یک ساعتی از هواپیما خارج نمی شوند. چون تهران کاری نداشتند! و تازه اگر پیاده می شدند چگونه و با چه وسیله ای این موقع شب بروند ساری؟؟؟ خلاصه بعد از دعواها و بگو مگو ها، هشتاد نفرپیاده می شوند و بقیه را به شیراز برمی گردانند. خب این ها را می فهمم! و نمی خواهم وارد دعوای مسافران ساری و هواپیمایی آسمان بشوم، ولی در مورد خودم که می توانم حرف بزنم!هواپیمایی آسمان می توانست برای اینکه ما را آن همه منتظر نگذارد تا زمان از دست ندهیم ،هواپیمای دیگرى جایگزین کند!می توانست از یک شرکت هواپیمایی دیگر بخواهد تا ما را به شیراز برساند!ولی هیچ کدام از این کارها را نکرد!چون برای مدیریتش مهم نبوده که مسافران چه خواهند کشید! چون مدیریتش متوجه نبوده كه وقت مسافران ارزش دارد. چون اصلاً معتقد نبوده وقت ارزش دارد . چون ما عادت کردیم و بلد نیستیم از حقوق اجتماعی مان دفاع کنیم.