گزارش يكسويه و غير منصفانه يوكيو آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی
اتمی در مورد اجرای موافقتنامه پادمان در جمهوری اسلامی ايران پنجشنبه شب
در 12 بند منتشر شد.

در بخشي از خلاصه اين گزارش ادعا
شده است: آژانس به فعالیت‌های راستی‌آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد
هسته‌يي اعلام شده در تاسيسات هسته‌يي و مكان‌هاي خارج از تاسيسات هسته‌يي
اعلام شده از سوي ايران كه تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه مي‌دهد، از
آن‌جا که ایران همكاري لازم را از جمله در مورد اجراي پروتكل الحاقي، به
عمل نمي‌آورد، آژانس قادر نيست درخصوص عدم فعاليت‌ها و مواد هسته‌يي اعلام
نشده اطمينان موثقي ارائه دهد و بنابراين نمي‌تواند نتيجه‌گيري نمايد كه
تمامي مواد هسته‌ييدر ايران براي فعاليت‌هاي صلح‌آميز هستند.

به گزارش ايسنا در متن اين گزارش آمده است:

A. مقدمه

1. اين گزارش مديركل به شوراي حكام و همزمان به شوراي امنيت در خصوص اجراي
موافقتنامهپادمانNPTو مفاد مربوطه قطعنامه‌هاي شوراي امنيت درجمهوري
اسلامي ايران (ايران) مي‌باشد.

2. شوراي امنيت تاكيد نموده است كه اقدامات مورد درخواست شوراي حكام در
قطعنامه‌هايشدرخصوص ايران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌هاي يادشده
شوراي امنيت كه بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصويب شده‌اند مطابق
شرايط اين قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند.

3.از آژانس بخاطر موافقتنامه روابطش سازمان ملل متحد خواسته شده با شوراي
امنيت در اجراي مسووليت شورا براي حفظ و برقراري صلح و امنيت بين‌‌المللي
همكاري نمايد. كليه اعضاء‌ ملل متحد موافق هستند تا تصميمات شوراي امنيت را
پذيرفته و اجرا نمايند و در اين ارتباط اقداماتي را مطابق با تعهدشان تحت
منشور ملل متحد انجام دهند.

4. اين گزارش به تحولات بعد از آخرين گزارش(Gov/2012/23, 25 May 2012) و
همچنين مسائل باقيمانده طولاني مي‌پردازد. اين گزارشبر آن حوزه هايي كه
ايران به طور كامل تعهدات الزام آور خود را اجرا نكرده است متمركز است
چنان‌كه ايجاد اعتماد بين‌المللي به ماهيت صرفا صلح‌آميز برنامه هسته‌يي
ايران مستلزم اجراي كامل اين تعهدات است.

B . آشكارسازي مسائل حل نشده

5.همانطور که قبلا گزارش شد شوراي حكام در 18 نوامبر 2011 قطعنامه ای
GOV/2011/69 را تصويب نمود كه در آن از جمله تاكيد شد كه براي ايران و
آژانس ضروري است كه به منظور حل و فصل فوري همه مسائل اساسي باقيمانده براي
اهداف تامين آشكارسازي در خصوص اين مسائل شامل دسترسي به كليه اطلاعات
مربوطه ‍، مستندات، سايت‌ها‍، مواد و اشخاص در ايران، به گفت‌وگوهاي خود
شدت بخشند. شورا همچنين از ايران خواست كه با هدف اعاده اعتماد بين‌المللي
به ماهيت منحصرا صلح‏‌آميز برنامه هسته‌يي ايران به طور جدي و بدون پيش شرط
در مذاكرات مشاركت نمايد. در پرتو اين، مقامات آژانس و ايران گفت‌وگوهايی
را در تهران و وين انجام دادند كه طی آن يك رويكرد ساختاري براي آشكارسازي
كليه مسائل باقيمانده با تمركز بر مسائل مطرح شده در ضميمه گزارش نوامبر
2011 مديركل و درخواست آژانس براي دسترسي به سايت پارچين مورد بحث قرار
گرفت. بايد به مسائل مرتبط با صحت و كامل بودن اظهارنامه‌هاي ايران، غير از
آن‌هايي كه شامل در ضميمه گزارش نوامبر مي‌باشد، به طور جداگانه پرداخته
مي‌شد. ايران طي گفت‌وگوها در وين در 14 و 15 مي 2012 بيان داشت كه دسترسي
به سايت پارچين قبل از آن‌كه در خصوص يك رويكرد ساختاري توافق حاصل شود
امكان‌پذير نخواهد بود.

6. همان‌طور كه قبلا نيز گزارش شد مديركل در 21 مي 2012 ملاقات‌هايي را در
تهران با مقامات عالي ايران براي بحث درباره مسائل مرتبط با علاقه متقابل
انجام داد.اگرچه چندين اختلاف بين ايران و آژانس در خصوص سند منتج از
گفت‌وگوها در 14 و 15مي 2012 باقي ماند،‌ جناب آقاي سعيد جليلي دبير
شوراي عالي امنيت ملي ايران طي ملاقات با مديركل روشن ساخت كه اين‌ها
موانعي براي رسيدن به توافق در خصوص يك رويكرد ساختاري نيستند.

7. گفت‌وگوهاي ديگري بين مقامات ايران و آژانس در 8 ژوئن 2012 و 24 اگوست
2012 در وين با ديدگاهي جهت نهايي نمودن رويكرد ساختاري مبتني بر سند منتج
از گفت‌وگوها در مي 2012 انجام شد. با اينحال اختلافات مهمي باقي است و هيچ
توافقي در خصوص رويكرد ساختاري نتوانسته حاصل شود.

8. عليرغم ديالوگ شدت يافته از ژانويه 2012 بين ايران و آژانس،‌تلاش‌ها
براي حل كليه مسائل اساسي باقيمانده، هيچ نتيجه قطعي را در برنداشته است:
ايران در يك اظهارنامه اوليه براحتي نگراني هاي آژانس را در ارتباط با
مسائل مشخص شده در بخش cاز ضميمه GOV/2011/65 رد نمود، ايران به سوالات
اوليه آژانس در خصوص پارچين و كارشناس خارجي پاسخ نداده است، ايران دسترسي
آژانس را به مكان داخل سايت پارچين كه آژانس آن دسترسي را درخواست نموده
بود، فراهم نياورده است و ايران فعاليتهايي را در آن مكان انجام داده است
كه به طور اساسي مانع از توانايي آژانس براي انجام راستي آزمايي موثر خواهد
شد. با وجود اظهارات آقاي جليلي كه در بالا به آن اشاره شد توافق در خصوص
رويكرد ساختاري هنوز تحقق نيافته است.

C . تاسيسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ايران

9. ايران تحت موافقتنامه پادمان خود 16 تاسيسات هسته‌يي و 9 مكان خارج از
تاسيسات را كه مواد هسته‌يي به طور معمول در آن‌جا استفاده مي‌شود به آژانس
اعلام نموده است (LOFs) . با وجود اين‌كه بعضي از اين فعاليت‌ها كه ازسوي
ايران در برخي از تاسيسات انجام مي‌شود بر خلاف قطعنامه‌هاي شوراي حكام و
شوراي امنيت همان‌طور كه در ذيل نشان داده مي‌شود‍، مي‌باشد‍،‌ آژانس به
راستي آزمايي عدم انحراف مواد هسته‌يي اعلام شده در اين تاسيسات و LOFs
ادامه مي‌دهد.

D . فعاليتهاي مرتبط باغني‌سازي

10. ايران برخلاف قطعنامه‌هاي مربوطه شوراي حكام و شوراي امنيت فعاليت‌هاي
مرتبط با غني‌سازي خود را در تاسيسات اعلام شده، تعليق نكرده است. كليه اين
فعاليت‌هاتحت پادمان آژانس مي‌باشد و همه مواد هسته‌يي، آبشارهاي نصب
شده و ايستگاه‌هاي خوراك‌دهي و كنارگذاري در آنتاسيسات تحت مراقبت و
نظارت آژانس مي‌باشند.

11. ايران بيان داشته است هدف غني‌سازي UF6 تا 5 درصد U-235 توليد سوخت
براي تاسيسات هسته‌ييخود مي‌باشد و هدف غني‌سازي UF6 تا 20 درصد U-235
ساخت سوخت براي رآكتورهاي تحقيقاتي است.

مطابق با آخرين آمارهاي در دسترس آژانس، ايران6197 كيلوگرم از UF6 غني
شده تا غناي 5 درصد از اورنيوم 235 و 6 /145 كيلوگرم UF6 غني شده تا غناي
20 درصد از اورانيوم 235 را از زمان شروع توليد چنين موادي را توليد نموده
است.

12. از زماني كه ايران غني‌سازي اورانيوم را در تاسيسات اعلام شده خود شروع
نموده است در آن تاسيسات تقريبا (مقادير زير را) توليد نموده است:

•6876 كيلوگرم (679+ كيلوگرم از زمان گزارش قبلي) UF6 غني شده تا 5 درصد U-235

•4 /189 كيلوگرم (8 /43+ كيلوگرم از زمان گزارش قبلي) UF6 غني شده تا 20 درصدU-235 ( نگاه كنيد به شكل هاي 3 و 4)

D.1 . نطنز: كارخانه غني سازي سوخت نطنز و كارخانه آزمايشي غني سازي سوخت

13. كارخانه غني سازي سوخت(FEP): كارخانه غني‌سازي سوخت يك كارخانه
غني‌سازي با استفاده از سانتريفيوژ براي توليد اورانيوم با غلظت پايين تا
غناي 5 درصد از اورانيوم 235 مي‌باشد كه اولين بار در سال 2007 مورد
بهره‌برداري قرار گرفت. آنشامل دوسالن آبشار است: سالن توليد A و سالن
توليد B. مطابق با اطلاعات طراحي ارائه شده توسط ايران، 8 واحد براي سالن
توليدAبرنامه‌ريزي شده است، با 18 آبشار درهر واحد. هنوز هيچ‌گونه
اطلاعات طراحي تشريحي براي سالن توليد B ارائه نشده است.

14. تا تاریخ 21 اوت 2012 ،ایران به طور کامل 55 آبشار را در سالن تولید A
نصب کرده بودبود که 54 آبشار آن که با UF6 طبیعی تغذیه می‌شودتوسط
ایران اعلام شده بود و یک آبشار نیز به طور نسبی نصب شده است.کارهای
مقدماتی نصب برای 34 آبشار دیگر تکمیل شده است و در ارتباط با 54 آبشار
فوق‌الذکر ادامه دارد. همه سانتریفیژهایی که در سالن A نصب شده‌اند از نوع
IR-1 هستند.طی یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در تاریخ 11 اوت 2012 آژانس
ملاحظه کرد ایران به کارهای مقدماتی کلی در سالن تولید B را شروع کرده
است. طی نامه مورخ 23 اوت 2012 آژانس از ایران درخواست نمود که پرسشنامه به
روز شده اطلاعات طراحی برای کارخانه غنی سازی سوخت نطنز (FEP) شامل
اطلاعات مربوط به سالن B را فراهم کند.

15. همان گونه که قبلا گزارش شدطبق بازرسی‌های آژانس تا تاریخ 16 اکتبر
2011، 55683 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمان شروع راه‌اندازی در تاریخ فوریه
2007 در داخل آبشارها تغذیه شد و مقدار کل 4871 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا 5
درصد اورانیوم 235 تولید شده بود. بر اساس ارزیابی ایران بین تاریخ‌های 17
اکتبر 2011 و 6 اوت 2012 مقدار 23698 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارها تغذیه
شده و 2005 کیلو گرم UF6 غنی شده تا اورانیوم 235، 5 درصد حاصل شده است که
از زمان شروع تولید به میزان کل6876 کیلوگرم UF6 غنی شده تا اورانیوم 235
با غنای 5 درصد می‌رسد.

16. بر اساس نتایج تحلیل‌های نمونه‌های محیط زیستی که از تاریخ فوریه 2007
در کارخانه غنی‌سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی‌آزمایی،
آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان‌گونه که ایران در
پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده عمل نموده است.

17. کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه آزمایشی
غنی‌سازی سوخت یکتاسیسات تحقیقات و توسعه یک تاسیسات تولید اورانیوم با
غنای پایین است که نخستین بار در تاریخ اکتبر 2003 راه‌اندازی شده است. این
تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و
به دو محوطه تقسیم می‌شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی
سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (ابشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر
برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 و 3 و 5) تعیین شده‌اند.

18. محوطه تولید: تا تاریخ 21 اوت 2012 ایران UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل به هم (آبشارهای 1 و 6) تغذیه کرده است.

19. همان‌گونه که قبلا گزارش شدبر اساس بازرسی‌های آژانس از زمانی که
تولید در فوریه 2010 آغاز شده تا تاریخ 13 سپتامبر 2011 مقدار 8 /720
کیلوگرم UF6 با غنای U-235 5 درصد، تولید شده در FEP، به آبشارهای در محوطه
تولید تغذیه کرده و مقدار کل 7 /73 کیلوگرم UF6 غنی‌سازی شده تا 20 درصد
اورانیوم 235 تولید شده بود. بر اساس ارزیابی ایران بین 14 سپتامبر 2011 و
21 اوت2012 مقدار 364 کیلوگرم UF6 غنی‌سازی شده در کارخانه غنی‌سازی سوخت
به دو آبشار محوطه تولید تغذیه شده و تقریبا 4 /50 کیلوگرم از UF6 غنی‌سازی
شده تا 20 درصد اورانیوم 235 تولید شده بود. در نتیجه میزان کل تولید به1
/124 کیلوگرم از UF6 غنی‌سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 در کارخانه
آزمایشی غنی‌سازی سوخت از زمان آغاز می‌رسد.

20. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی، ایران به طور متناوب
در حال خوراک دهی UF6 طبیعی به داخل سانتریفیوژهای IR-2m و IR-4 گاهی اوقات
به ماشین‌های منفرد و گاهی اوقات به آبشارهای کوچک یا بزرگتر بوده است.
ایران آن‌طور که اعلام کرده که قصد دارد چنین بکند هنوز نصب سه نوع جدید از
سانتریفیوژ IR-5 ،IR-6 و IR6s را شروع نکرده است.ایران همچنین به طور
متناوب خوراک‌دهی یک آبشار را با اورانیوم ضعیف شده (تهی شده) به جای UF6
طبیعی انجام داده است.

21. بین 19 مه 2012 و 21 اوت 2012 در مجموع تقریبا 4 /3 کیلوگرم از UF6
طبیعی و 3 /20 کیلوگرم از UF6 تهی شده به داخل سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و
توسعه خوراک‌دهی شده اما هیچ اورانیم با غنای پایین به عنوان محصول جدا
نشده و دور ریز مجددا در پایان فرآیند ترکیب گردید.

22. بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیطی گرفته شده در PFEPو دیگر
فعالیت‌های راستی‌ازمایی، آژانس به این جمع‌بندی رسید که تاسیسات همان‌طور
که توسط ایران اعلام شده مطابق پرسشنامه اطلاعات طراحی در حال کار بوده
است.

D.2. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو

23. کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ 18
ژانویه 2012 ، یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید
UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا سقف 5
درصد از اورانیوم 235 می‌باشد. تاسیسات برای 16 آبشار ساخته شده است. هنوز
اطلاعات بیشتری از سوی ایران در مورد این تاسیسات به ویژه در پرتو اختلاف
بین هدف اولیه و اعلام شده این تاسیسات با هدفی که اکنون مورد استفاده قرار
دارد، نیاز است.این تاسیات که برای اولین بار در سال 2011 عملیاتی گشت
طوری ساخته می‌شوند که 16 آبشار با مجموع تقریبی 3000 سانتریفیوژ، که به
طور مساوی بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند را در خود جای دهد.تا
امروز تمامی سانتریفیوژهایی که نصب شده‌اند از نوع ماشین‌های IR-1 هستند.

24. تا 18 اوت 2012 ايران تمامی هشت آبشار در واحد دو را نصب کرده بود که
چهار آبشار (که به شکل دو آبشار متصل به هم طراحی شده‌اند) با UF6 غنی شده
تا 5 /3 درصد U-235 تغذیه می شوند. در واحد یک، ایران به طور کامل چهار
آبشار را نصب کرده و آبشار پنجم را تا اندازه ای نصب نموده است. هیچ‌کدام
از آن‌ها توسط UF6 تغذیه نشده اند.

25. ایران ارزیابی نموده که بین 14 دسامبر 2011، یعنی موقعی که تغذیه
نخستین مجموعه دو آبشار به هم متصل شروع شد، و 12 اوت 2012 مجموع 482
کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 به آبشارهای موجود در در
FFEPخوراک دهی شده و تقریبا

3 /65 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 تولید شده و از این
میزان، 50 کیلوگرم آن از این فرآیند توسط آژانس برداشته شده و مورد راستی
آزمایی قرار گرفته است.

26. در رابطه با حضور ذراتی با غنای بالای 20 درصد اورانیوم235، توضیحات
ایران با ارزیابی‌های بیشتر آژانس از زمان گزارشات قبلی، ناهمخوانی ندارد.
آژانس و ایران تبادل نظرهایی در مورد راه های بروز مجدد سطوح غنی‌سازی
بالاتر از سطح اظهار شده در پرسشنامه اطلاعات طراحی داشته‌اند.

D.3.سایر اقدامات مرتبط با غنی‌سازی

27. آژانس هم‌چنین در انتظار دریافت پاسخ محتوایی ایران به درخواست‌های
آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص
ساخت 10 تاسیسات جدید غنی‌سازی اورانیوم می‌باشد که براساس گفته ایران
درخصوص محل استقرار 5 مورد آن تصمیم‌گیری شده است. همان‌طور که از طرف
آژانس درخواست شده ایران هنوز اطلاعات مربوط به اعلام مورخ 7 فوریه 2010 را
که تکنولوژی غنی‌سازی لیزری را در اختیار دارد را در اختیار آژانس قرار
نداده است. در نتیجه عدم همکاری ایران درخصوص این موضوعات، آژانس قادر به
انجام راستی‌آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نمی‌باشد.

E.. فعالیت های بازفرآوری

28. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف گردید
فعالیت‌های بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد.28
ایران در نامه‌ای به آژانس در تاریخ 15 فوریه 2008 ابراز داشت فعالیت‌های
بازفرآوری ندارد. در آن چارچوب، آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلول‌های داغ
در راکتور تحقیقاتی تهرانTRRو تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن،
یدوگزنون MIX ادامه داده است. 30آژانس در تاریخ 6 اوت 2012 یک بازرسی و
راستی آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ 8 اوت 2012 یک راستی‌آزمایی
اطلاعات طراحی در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با
TRR، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آن‌ها دسترسی دارد، می‌تواند
تایید نهایی کند که هیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

29. برخلاف قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی
پروژه‌های مرتبط با آب سنگین از جمله ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین و
رآکتور تحقیقاتی هسته ایران (راکتور IR-40)را که تحت پادمان‌های آژانس
قرار دارد، تعلیق ننموده است.

30. در اول اوت 2012، آژانس یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40
اراک انجام داد و مشاهده نمود که به عنوان بخشی از ساختمان در حال اجرای
تاسیسات، مدار کند کننده و خنک کننده نصب شده است. همان‌طور که قبلا اعلام
شده ایران بیان نموده است بهره‌برداری از راکتور IR-40 برای سه ماهه سوم
2013 برنامه‌ریزی شده است.

31. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در مورخ 17 اوت
2011 امکان دسترسی بیشتر به کارخانه را نداشته است. در نتیجه، آژانس برای
نظارت بر وضعیت این کارخانه باردیگر بر تصاویر ماهواره‌ای اتکا نموده است.
براساس تصاویر اخیر به نظر می‌رسد که کارخانه آب سنگین در حال فعالیت
می‌باشد. تا این تاریخ، ایران اجازه نداده است تا آژانس از آب سنگین ذخیره
شده در تاسیسات فرآوری اورانیوم UCFنمونه‌برداری نماید.

G. تبدیل اورانیوم و تهیه سوخت

32. با این‌که ایران موظف است تمامی فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و پروژه
های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید، شماری از فعالیت‌هایی که ایران در
تاسیسات تبدیل اورانیوم UCF و کارخانه تولید سوخت FMP و کارخانه تولید صفحه
سوخت FPFP در اصفهان اجراء کرده است همان‌طور که در زیر بیان شده است، در
تعارض با آن وظایف می‌باشد، هرچند این تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارد.
ایران بیان نموده است که این فعالیت‌ها به منظور ساختن سوخت برای
راکتورهای تحقیقاتی می باشد.

33. براساس آخرین اطلاعات ارائه شده به آژانس، ایران موارد زیر را تولید کرده است:

– در UCF: 550 تن از UF6 طبیعی، که 91 تن از آن به FEPفرستاده شده و

– در FMP و FPFP: هفت قلم سوخت شامل اورانیوم غنی شده تا 20 درصد از u235،
دو قلم سوخت شامل اورانیوم غنی شده تا 3.34 درصد از u235 و پنج قلم سوخت
شامل اورانیوم طبیعی.

34. تاسیسات تبدیل اورانیوم: آژانس بین تاریخ 5 و 9 مارس 2012 یک
راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی در UCF انجام داد که نتایج آن از سوی آژانس در
حال بررسی می‌باشد. همان‌طور که قبلا گزارش شده است آژانس راستی‌آزمایی
نموده که ایران 24 کیلوگرم از اورانیوم به شکل uo2 را در جریان این
فعالیت‌های تحقیق و توسعه تولید نموده شامل تبدیل uf6 غنی شده 3.4 درصد از
u235 به uo2بوده و اینکه 13.6 کیلوگرم از اورانیوم به شکل uo2 متعاقبا به
FMPمنتقل شده است. از 10 اوت 2012 ایران این فعالیت‌های تحقیق و توسعه را
از سر گرفته، اما اورانیوم اضافی به شکل uo2 تولید نکرده است. از همین
تاریخ، ایران از طریق تبدیل کنستانتره سنگ معدن اورانیوم در حدود 3340
کیلوگرم از اورانیوم طبیعی به شکل uo2 تولید نموده که در این میان آژانس
راستی‌آزمایی نموده که ایران 1272 کیلوگرم را به FMP منتقل نموده است.

35. در مورخ 22 آوریل 2012، ایران 25 ظرف حاول 6560 کیلوگرم کنستانتره سنگ
اورانیوم (uoc) تولید شده در اخلی و 25 ظرف حاوی حداکثر 9180 کیلوگرم UOC
برداشته شده از ذخیره UOC وارداتی ایران را به محدوده خطر تولیدUCFوارد
نموده است.

36.ایران مشخص کرده است کهUOCاین 50 ظرف با هم مخلوط و برای تولیدUO2طبیعی استفاده خواهد شد.

36. کارخانه تهیه صفحه سوخت: در 22 اوت 2012 آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات
طراحی و یک بازرسی در FMP انجام داده و تایید نمود که تولید صفحه‌ها برای
راکتور IR-40 با استفاده از UO2 طبیعی در حال انجام می‌باشد. در حالی که
ایران به تولید نمونه مجموعه‌های سوخت برای راکتور IR-40 ادامه می‌دهد ،
اما این شامل تولید مجموعه‌های سوخت شامل مواد هسته‌يی نمی‌باشد.

37. کارخانه ساخت صفحات سوخت: چنانکه قبلا نیز گزارش شده استایران
فعالیت‌هایی را شامل تبدیل UF6 غنی‌سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 در
U3O8 و نیز تولید مجموعه سوخت ساخته شده از ورق‌های سوخت شامل U3O8 را به
یکی از تاسیسات ملحق نموده است. ایران در دوره زمانی میان آغاز فعالیت‌های
تبدیل در تاریخ 17 دسامبر 2011 و 12 اوت 2012 مقدار 25 /71 کیلوگرم UF6 غنی
سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را در این فرآیند تزریق نموده است و
مقدار 1 /31 کیلوگرم اورانیوم غنی‌سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 به شکل
U3O8 تولید کرده است.

هـ – ابعاد نظامی احتمالی

38. گزارش‌های قبلی مدیرکل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی
برنامه هسته‌يی ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل
انجام دهد مشخص نموده‌اند. آژانس از سال 2002 به نحو فزاینده‌ای نسبت به
وجود احتمالی فعالیت‌های آشکار نشده مرتبط با امور هسته‌يی که سازمان‌های
نظامی مربوطه در آن دخیل بوده‌اند از جمله فعالیت‌های مرتبط با توسعه خرج
هسته‌يی موشک نگرانی داشته است.

39. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات
در دسترس آژانس را ارائه نمود که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا
کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌يی مرتبط است. این اطلاعات از
انواع گسترده‌ای از منابع مستقل از جمله از تعدادی از کشورهای عضو، در
نتیجه تلاش‌های خود آژانس و از اطلاعاتی که خود ایران تهیه کرده به دست
آمده و روی هم رفته آژانس آن‌ها را معتبر ارزیابی کرده است. اطلاعات مزبور
نشان می‌دهند که فعالیت‌ها قبل از اواخر سال 2003 تحت یک برنامه ساختار
بندی شده رخ داده‌اند؛ و برخی از آن‌ها بعد از سال 2003 نیز ادامه
یافته‌اند؛ و ممکن است برخی از آن‌ها هنوز هم ادامه داشته باشند. آژانس از
نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری به دست آورد که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را
بیشتر مورد تایید قرار می‌دهد.

40. شورای امنیت در قطعنامه 1929 (2010) تعهدات ایران را برای انجام
اقداماتی که شورای حکام در قطعنامه‌های GOV/2006/14 و GOV/2009/82 ایران را
ملزم به آن نموده است و برای همکاری کامل با آژانس در خصوص مسایل باقی
مانده مخصوصاً مسایلی که موجب نگرانی‌هایی درباره ابعاد نظامی احتمالی
برنامه هسته‌يي ایران شده‌اند از جمله دسترسی بدون تاخیر به سایت‌ها،
تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس مجدداً مورد تایید قرار داد.
شورای حکام در قطعنامه GOV/2011/69 مورخ 18 نوامبر 2011 نگرانی عمیق و
فزاینده خود را در مورد مسایل حل نشده مربوط به برنامه هسته‌يی ایران از
جمله مواردی که برای خارج کردن وجود ابعاد نظامی احتمالی نیازمند روشن شدن
هستند ابراز نمود.

41. پارچین: چنانکه در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل بیان شده است
اطلاعاتی که کشورهای عضو به آژانس داده‌اند نشان می‌دهند که ایران برای
انجام آزمایش‌های هیدرودینامیک یک مخزن بزرگ مواد انفجاری ساخته است.
اطلاعات مزبور همچنین نشان می‌دهند که این مخزندر سال 2000 در پارچین نصب
شده بود. محل استقرار این مخزن در سایت پارچین در ماه مارس 2011 مشخص شد.
آژانس در ژانویه 2012 ایران را از این محل مطلع ساخت.

42. تصویرهای ماهواره‌ای دوره زمانی فوریه 2005 تا ژانویه 2012 که در
اختیار آژانس هست تقریباً هیچ فعالیتی را در داخل یا نزدیک ساختمانی که این
مخزن در آن قرار دارد نشان نمی‌دهد. اما از زمان نخستین درخواست آزانس
برای دسترسی به این محل، تصویرهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند که فعالیت‌های
گسترده انجام شده و تغییراتی در نتیجه آن در این محل روی داده است. از
فوریه 2012 تعدادی از تصویرهای ماهواره‌ای محل مزبور این موارد را نشان
می‌دهند: مقدار زیادی مایع سیال که منشأ آن ساختمانی است که مخزن در آن
قرار دارد؛ تجهیزات در انبار بازی که بیرون از ساختمان قرار دارد؛ ملزومات
بیرونی متصل به خود ساختمان برداشته شده‌اند؛ و حضور وسایل حمل و نقل سبک و
سنگین. تصویرهای ماهواره ای نشان می‌دهند که از تاریخ مه 2012 پنج ساختمان
یا سازه‌های دیگر در این محل تخریب شده‌اند و خطوط برق، حصارها و همه
جاده‌های صاف پاکسازی شده‌اند. خراش‌های عمده روی زمین و نماسازی در ناحیه
گسترده‌ای از محل مزبور و اطراف آن انجام شده و جاده خاکی‌های جدیدی ساخته
شده است. از اوت 2012 تصویرهای ماهواره‌ای نشان می‌دهند که ساختمان این
مخزن پوشانده شده است. با توجه به همین فعالیت‌های گسترده است که توانایی
آژانس برای راستی‌آزمایی اطلاعاتی که نسبت به آن‌ها نگرانی دارد دچار اثرات
منفی شده است و زمانی که آژانس به این محل دسترسی بیابد توانایی آن برای
اجرای راستی‌ازمایی موثر به نحو عمده‌ای خدشه‌دار خواهد شد.

43. ایران طی نامه مورخ 29 اوت 2012 به آژانس اعلام کرد که ادعای
فعالیت‌های هسته‌يی در سایت پارچین بی‌اساس است و «فعالیت‌های اخیری که
ادعا شده در نزدیکی محل مورد نظر آژانس انجام شده است هیچ ارتباطی با محل
مشخص شده از سوی آژانس ندارد».

44. فعالیت‌های مشاهده شده و نامه مورخ 29 اوت 2012 ایران، ارزیابی آژانس
را مبنی بر ضرورت دسترسی بدون تاخیر بیشتر به محل پارچین را بیش از پیش
تقویت می‌کند.

و – اطلاعات طراحی

45. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه‌های شورای حکام و شورای
امنیت مواد کد اصلاحی 1 /3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران
را اجرا نمی‌نماید.این کد مقرر می‌دارد که اطلاعات طراحی برای تاسیسات
جدید به محض این‌که تصمیم به ساخت آن و یا صدور مجوز برای ساخت تاسیسات
جدید، هر کدام که اول باشد، اتخاذ شد به آژانس تسلیم شود. کد اصلاحی 1 /3
همچنین مقرر می‌دارد که اطلاعات طراحی کامل تر به محض این‌که طراحی در
تعریف پروژه، طراحی اولیه، ساخت و مراحل شروع اجرا توسعه یافت باید تسلیم
گردد. ایران تنها کشور با فعالیت‌های عمده هسته‌يی است که آژانس در آن‌جا
موافقتنامه جامع پادمان را انجام می دهد و این کشور مواد کد اصلاحی 1 /3 را
اجرا نمی‌کند. اشاره به این نکته حائز اهمیت است که فقدان این‌گونه
اطلاعات اولیه زمانی را که برای برنامه‌ریزی ترتیبات ضروری پادمان در
اختیاز آژانس است کاهش می‌دهد به ویژه در مورد تاسیسات جدید و نیز سطح
اعتماد را در صورت فقدان سایر تاسیسات هسته‌يی تقلیل می‌دهد.

46. ایران آخرین بار اطلاعات طراحي برای راكتور IR40 را در سال 2007 به
آژانس ارائه داد اما از سال 2006 پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوط به تاسیسات
را ارائه نکرده است. ایران از سال 2007 کارهای مهم طراحی و ساختمانی بیشتری
در مورد راکتور انجام داده لیکن اطلاعات بیشتری را مطابق کد اصلاحی 1 /3
بخش عمومی ترتیبات فرعی فراهم نکرده است. فقدان اطلاعات به روز شده در مورد
راکتور IR-40، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی‌آزمایی موثر
طراحی این تاسیسات و اجرای یک رویکرد پادمانی موثر داشته است. آژانس در
تاریخ اول اوت 2012 تحقیقاتی را در مورد سایت انجام داد تا مشخص نماید که
کدام تجهیزات پادمانی برای نصب در رآکتور IR-40 لازم است و در کجا باید
مستقر شود. اگرچه ایران برخی جزئیات فنی مربوطه را در طول آن بازدید به
آژانس ارائه کرد اما پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده را ارائه نکرد.

47. همان‌طور كه پيش از اين گزارش شده است، پاسخ ايران به درخواست‌هاي
آژانس براي تاييد يا ارائه اطلاعات بيشتر درمورد اظهاراتش مبني بر قصد ساخت
تاسيسات هسته‌يي جديد اين است كه اطلاعات لازم را در “زمان مقتضي” ارائه
خواهد داد به جاي اين‌كه براساس ملزومات كد اصلاحي 3.1 بخش عمومی ترتيبات
فرعي موافقت نامه پادمانش عمل نمايد.

J. پروتكل الحاقي

48. برخلاف قطعنامه‌هاي مربوط شوراي حكام و شوراي امنيت، ايران پروتكل
الحاقي را اجرا نمي‌نمايد. آژانس در موقعيتي نخواهد بود كه تضمين معتبر
درباره فقدان مواد و فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام نشده در ایران را ارائه دهد
مگر اين‌كه و تا زماني‌كه ايران همكاري لازم را با آژانس از جمله اجراي
پروتكل الحاقي به عمل آورد.

k . ساير موضوعات

49. همان‌گونه كه قبلا گزارش شده است، آژانس به یک اختلاف 19.8 کیلوگرمی
بین میزان مواد هسته‌يی اعلام شده توسط مجری طرح و مقدار انداز‌ه‌گیری شده
توسط آژانس در رابطه با آزمایشات تبدیل توسط ایران بين سال‌هاي 1995 و 2002
در آزمايشگاه تحقيقاتي چندمنظوره جابربن حيان (JHL) پی برد. در پی تحلیل و
سنجش بیشتر آژانس از مواد مربوطه و ارزیابی توضیحات و تصحیحاتی که از سوی
ایران انجام شده است آژانس توانسته است تا ارزیابی ابتدایی این اختلاف را
تقلیل دهد. آژانس و ایران موافقت نمودند که برای حل این اختلاف تحلیل
بیشتری انجام دهند.

50. ایران در تاریخ ژوئن 2012 استفاده از یکی از مجموعه‌های سوخت را که
شامل 19 صفحه سوخت با U3O8 غنی‌سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 بود به
عنوان یکی از اجزاء مهم قلب رآکتور تحقیقاتی تهران آغاز کرد. ایران همچنین
به استفاده از یک مجموعه سوخت شامل 12 میله از UO2 غنی شده تا 34 /3 درصد
از اورانیوم 235 به عنوان یکی از مجموعه‌های کنترل در قلب TTR ادامه داده
است. در تاریخ 9 ژوئیه 2012 آژانس دریافت یک مجموعه کنترل سوخت را شامل 14
صفحه و دو میل گرد سوخت حاوی UO2 طبیعی تحقیق نمود. ایران بنا به درخواست
آژانس اطلاعات بیشتری را درباره پرتودهی مواد هسته‌يی دریافت شده از
کارخانه تولید سوخت (FMP) و برنامه‌های مجری رآکتور هسته‌يی تهران برای
تابش‌دهی چنین موادی در اختیار آژانس قرار داد.

51. همان‌طور که قبلا گزارش شده استبنا به گفته ایران فعالیت راه‌اندازی
نیروگاه اتمی بوشهر در تاریخ 31 ژانویه 2012 آغاز شد.
………………….

L. خلاصه:

52. درحالي كه آژانس به فعالیت‌های راستی‌آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد
هسته‌يي اعلام شده در تاسيسات هسته‌يي و مكان هاي خارج از تاسيسات هسته‌يي
اعلام شده از سوي ايران كه تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه مي‌دهد، از
آنجا که ایران همكاري لازم را از جمله در مورد اجراي پروتكل الحاقي، به عمل
نمي‌آورد، آژانس قادر نيست درخصوص عدم فعاليت‌ها و مواد هسته‌يي اعلام
نشده اطمينان موثقي ارائه دهد و بنابراين نمي‌تواند نتيجه‌گيري نمايد كه
تمامي مواد هسته‌يي در ايران براي فعاليت‌هاي صلح‌آميز هستند.

53. علی‌رغم گفت‌وگوی فشرده بین آژانس و ایران از ژانویه 2012 تاکنون، هیچ
نتیجه ملموسی جهت حل و فصل موضوعات باقی مانده عاید نشده است. با توجه به
ماهیت و میزان اطلاعات معتبر موجود، از نظر آژانس برای ایران ضروری است که
بدون تاخیر بیشتر وارد تعامل با آژانس در مورد محتوای نگرانی‌های آژانس
شود. در فقدان چنین تعاملی، آژانس قادر نخواهد بود نگرانی‌های مربوط به
موضوعات مرتبط با برنامه هسته‌يی ایران از جمله موضوعاتی که نیاز به
شفاف‌سازی دارند تا وجود ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته‌يي ایران را منتفی
سازند، حل و فصل نماید.

54. مایه نگرانی است که فعالیت‌های انجام شده از فوریه 2012 تاکنون در مکان
واقع شده در سایت پارچین که آژانس خواستار دسترسی به آن شده است، تاثیر
منفی بر توانایی آژانس جهت راستی‌آزمایی موثر دارد. آژانس درخواست خود برای
دسترسی به این مکان بدون تاخیر بیشتر را تکرار می‌کند.

55. مديركل همان‌گونه كه در قطعنامه‌هاي الزام‌آور شوراي حكام و شوراي
امنيت درخواست شده، اصرار مي‌دارد كه ايران قدم‌هايي به سمت اجراي كامل
موافقتنامه پادمان و سایر تعهداتش بردار و از ایران مصرانه می‌خواهد وارد
تعامل با آژانس جهت نیل به نتایج ملموس در مورد حل و فصل موضوعات محتوایی
باقی مانده شود.

56. مديركل به نحو شايسته به گزارش دهي خود ادامه خواهد داد.