سونامی «ابیانه» به کوه کرکس رسید!

عصرخبر به نقل از خبرگزاری ایسنا: در واقع بیش از یک سال است مردمی که خانه‌هایشان در شیب کوه «کرکس» ابیانه قرار دارد، اقدام به بریدن کوه می‌کنند تا فضایی مناسب‌تر برای زندگی فراهم کنند، اقدامی که به مرور باعث از بین رفتن منظر فرهنگی و بافت طبیعی و بکر روستا و آن‌چه برای ثبت جهانی در فهرست موقت یونسکو ثبت شده، می‌شود.
 در حالی ضوابط حفاظت عرصه و حریم بافت تاریخی ابیانه در سال 1377 تصویب و ممنوعیت تخریب بافت طبیعی ابیانه به عنوان یکی از مهمترین بندهای حفاظت این بافت ارزشمند ابلاغ شد که احمد نجیبی، مدیر پایگاه روستای تاریخی ابیانه هفته گذشته از «کوه‌بُری» به عنوان یکی از مهمترین مظاهر تخریب بافت طبیعی ابیانه خبر داد.
او این اتفاق را در حال حاضر مشکل بزرگی در راه حفاظت از بافت ابیانه دانست که بسیاری از ابیانه‌ای‌هایِ مقیم تهران و نقاط دیگر که در سال‌های گذشته تمایل به داشتن خانه‌ای در ابیانه پیدا کرده‌اند، با نگاهی متفاوت از نگاه پیشینیان این روستا، میل به ساختن خانه‌هایی با تمام مشخصات مدرن در ابیانه دارند و هماهنگی با بافت تاریخی- طبیعی را تنها در استفاده از کاهگل قرمز در نمای نهایی خانه می‌دانند.
محمدعادلی ابیانه، دهیار روستای تاریخی ابیانه، اما نظر دیگری درباره‌ی وقوع این اتفاق در ابیانه دارد.
او در این زمینه به خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا می‌گوید: مالکان خانه‌هایی که روی شیب قرار دارند، برای انجام تعمیر یا نوسازی کوه را می‌بُرند تا بتوانند زمین را صاف کنند. در طول دو سال گذشته حدود سه مورد از این اتفاقات داشته‌ایم.
وی اضافه می‌کند: از سوی دیگر هرجا که یک شخص زمینی را می‌خرد، برای ساخت خانه‌اش آن را صاف می‌کند.
عادلی با تاکید بر اینکه انجام چنین کاری نیازمند گرفتن مجوز از کمیسیون ساخت‌و‌ساز ابیانه که زیر نظر اداره‌های میراث فرهنگی روستای ابیانه، شهرستان و استان اصفهان، بنیاد مسکن، شورای اسلامی و دهیاری ابیانه است، بیان می‌کند: تاکنون کسانی که این کار را انجام می‌دادند، مجوز این کمیسیون را نمی‌گرفتند؛ اما پس از ملی شدن پایگاه میراث فرهنگی ابیانه به عنوان یک روستای تاریخی، میراث فرهنگی نیز نسبت به این قضیه حساس‌تر شده است، بنابراین جزو مصادیقی است که نباید در ابیانه انجام شود.
وی بیان می‌کند: با تدوین مصادیق این نوع ساخت وسازها، نخست کمیسیون ساخت‌وساز باید رای خود را در این زمینه صادر کند، و نتیجه به دهیاری ابیانه اعلام شود، تا امکان صادر کردن یا نکردن مجوز برای این نوع ساخت و سازها که همراه با «کوه‌ُبری» است، فراهم شود.
18 بهمن سال گذشته و به دنبال ملی شدنِ پایگاه میراث فرهنگی ابیانه، «پایگاه حفاظتی» این روستا نیز راه‌اندازی شد تا با پرسنل ثابت وظیفه و کادر رسمی یگان حفاظت، حفاظت مستمر و پایش روستای تاریخی ابیانه را در دستور کار خود قرار دهند. در واقع با ملی شدن این پایگاه میراث فرهنگی، به نظر می‌رسد اقدامات حفاظتی بیشتری برای این روستای تاریخی در دستور کار قرار گرفته است.