مریم کاویانی بازیگر توانمندی است که با حضور در چند فیلم سینمایی و
مجموعه تلویزیونی توانسته است در دنیای بازیگری جایگاه خوبی برای خودش دست و
پا کند؛ وی که کار خود را با درخشش در مجموعه تلویزیونی «او یک فرشته بود»
آغاز کرد، مدتی است کمتر به ایفای نقش در سینما وتلویزیون می‌پردازد.

کاویانی در خصوص علت این کم کاری در عرصه سینما گفت: من دیگر خیلی
الفبای سینما را نمی‌شناسم و به همین دلیل ترجیح می دهم قدری محتاط تر عمل
کنم؛ پیشنهادهایی که می‌شود با روحیات من سازگار نیست و نمی‌دانم چه اتفاقی
در سینما افتاده است.
وی تصریح کرد: چه از نظر شکل و چه از نظر مالی
پیشنهادها مناسب نیست؛تلفن‌های زیادی از برخی دست اندرکاران سینما با این
مضمون داشتم که اگر اسپانسر داری بیا و در این نقش اصلی بازی کن. چنین
اتفاق هایی ناخودآگاه من را یک مقدار دلسرد و در نتیجه از فضای موجود دور
می‌کند، چون به هیچ وجه روحیه‌ام با این کارها سازگار نیست.

وی افزود: به نظرم ریشه فساد از اقتصاد خراب آدم‌هاست و فکر می کنم
سینما به دلیل بودجه کمی که دارد به این مسائل تن می‌دهد اما معتقدم هنرمند
باید با دلش کار کند نه با معامله‌هایی به این شکل.
کاویانی که در رشته
پرستاری تحصیل کرده است، درباره فعالیتش در این زمینه اظهار داشت: همیشه
پرستاری را دوست داشتم و فکر می‌کنم حرفه اصلی من است؛ اما پرستاری مسئولیت
خیلی سنگینی دارد؛ من نمی‌توانم قول و تعهدی برای بازی داشته باشم و
همزمان به پرستاری هم بپردازم یا برعکس. این موضوع باعث می شود قدری محدود
شوم ولی واقعا خیلی دلتنگ پرستاری هستم.

وی در خصوص تفاوت بازی در سینما و تلویزیون بیان کرد: فکر می‌کنم بازی
در سینما خیلی راحت‌تر است؛ حداقل برای من راحت تر بوده چراکه یک بازیگر
باید همه اصول کاری اش را رعایت کند.
بازیگر «پایان نامه» که تجربه کار
با کارگردان‌های مختلفی را در کارنامه کاری خود دارد، در خصوص درخشش فیلم
سازان جوان سینمای ایران در چند سال گذشته گفت: پیشکسوتان جایگاه وی‍ژه ای
دارند؛ چراکه آن ها بودند که امروز جوان ها کار می کنند و همیشه حامی و
سایه بر سر ما هستند؛ اما اگر تغییر سبک نداشته باشیم یعنی پیشرفت نکرده و
در جا زده‌ایم؛ من خلاقیتی که جوان ها برای ساخت فیلم هایشان به خرج می
دهند را دوست دارم و از نگاه نو آن ها استقبال می کنم.

کاویانی در بخش پایانی صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: از بهمن سال ۹۳ تاکنون
هیچ کار جدیدی انجام نداده ام و تا موقعی که پیشنهاد خوب نداشته باشم، این
روند را ادامه خواهم داد؛ به نظرم یک بازیگر باید زندگی‌اش هم هنرمندانه
باشد و همیشه برای این دوران بیکاری آینده نگر باشد تا هیچ وقت کفگیرش به
ته دیگ نخورد.