سرویس سیاسی فردا: در
عظمت و شانیت مقدسات اسلام خصوصا تشیع همین بس که کوته نظران و فرومایه
گان برای آنکه بتوانند کسب شهرت کنند و نام شان چند صباحی برسر زبان ها
بیوفتد توهین به شعائر دینی را در پیش می گیرند. راهی که سلمان رشدی آغاز
کرد بعدها توسط برخی از جمله شاهین نجفی ملحد ادامه پیدا کرد و امروز نیز
شادی صدر با همین روش توانست چند فالوور بیشتر برای صفحه اینستاگرامش پیدا
کند.

روز
گذشته شادی صدر، تصویری از خود در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد که روی مبل
طراحي شده با پرچم هاي عزاداري و منقش به اسما مقدسه نشسته و لیوان مشروبات
الکلی بوده در دست دارد.  طراحی و ساخت این كاناپه توسط  «پرستو فروهر»
دختر «داريوش فروهر» صورت گرفته كه در نمايشگاهي در برلين در سال ٢٠٠٤
رونمايي شده است.
شادی
صدر روزنامه نگار فمنیستی است که از نزدیکان فائزه هاشمی بود که  سابقه
دبیر سرویس حقوقی روزنامه زن متعلق به فائزه هاشمی را در کارنامه دارد. وی
در جریان فتنه ۸۸ وقتی به همراه آشوبگران قصد ایجاد درگیری و اغتشاش داشت
که توسط ماموران اطلاعاتی و امنیتی بازداشت شد. او چند هفته بعد و پس از
آزادی از زندان، به صورت غیرقانونی از ایران خارج و به یک کشور اروپایی
پناهنده شده است. شادی صدر پس از ناکامی در اجرای طرح «کمپین علیه حجاب»
مدتی را سکوت کرده بود و با استفاده از بودجه با منبع آن مشخص نیست،
سازمانی را تحت عنوان «عدالت برای ایران» را در انگلستان تاسیس کرده و به
دنبال اجرای برنامه‌های ضداسلامی و ضدایرانی است.

وطن فروشی با حمایت از تجزیه‌طلب‌ها

شادی
صدر در اقدامی دیگر در سال‌های اخیر در حمایت از دو حزب تجزیه‌ طلب
دموکرات و کومله کردستان که از سال‌های آغازین انقلاب، دستشان به خون
 جوانان کُرد و غیرکُرد ایران آغشته است و تصمیم داشتند هم‌راستا با حوادث
خاورمیانه، برای رهایی ملت کُرد و تشکیل کشوری مستقل با یکدیگر همکاری
کنند، مسائلی را مطرح کرده و مخالفان آنها را به باد انتقاد شدید گرفته بود
و مدعی شده بود که این منتقدان، رنج قومیت‌ها را در ایران درک نمی‌کنند. 
صدر
پس از انتشار تصویر هتک حرمت به شعائر حسینی در فیس بوکش نوشت: تقدس‌زدایی
از امر مقدس و فروریختن هر آنچه مقدس است، جوهره مدرنیته است. شوخی با امر
مقدس و تابو زدایی هم جزیی از همین روند مدرن شدن جامعه است. او عملکرد
متعفن خود را اصل آزادی بیان می خواند؛ امثال این فرد مدعی آزادی به خوبی
می‌دانند که حتی در قوانین غربی نیز برانگیختن احساسات مذهبی افراد جرم
می‌باشد؛ لذا کار سخیف و مغرضانه او حتی در کشورهای غربی نیز مصداق آزادی
بیان نیست. اما آنچه پرسش اساسی و کلیدی بوده این است که قبح زدایی چند وقت
اخیر با چه هدفی در دستور کار معاندان قرار گرفته است؟

هنوز
مدت زیادی از انتشار تصویر فائزه هاشمی با نماینده بهائیت در ایران که به
جرم جاسوسی برای رژیم صهیونیستی دستگیر شده و در مرخصی بسر می برد، نمی
گذرد که شادی صدر که روزی از همکاران و همفکران فائزه بود تصویر فضاحت باری
از خود منتشر می کند.

توهین به مقدسات بازهم از اردوگاه اصلاحات

شادی
صدر زمانی که در داخل کشور فعالیت سیاسی داشت و خود را مدافع حقوق بشر و
به‌خصوص حقوق زنان و اصلاح‌طلبان معرفی می‌کرد. او حمایت زیادی از
فعالیت‌های سیاسی اصلاح‌طلبان داشته و حتی در زمان حضورش در داخل کشور و
قبل از خروج، اقدام به تحصن به ‌نفع برخی اصلاح‌طلبان کرده و خود را در
جرگه اصلاح طلبان معرفی کرده بود.

 وی پس از خروج از کشور نیز،
بارها از فعالیت‌های سیاسی اصلاح‌طلبان حمایت کرده است. پیش از صدر نیزدر
سالیان اخیر، تعداد زیادی از چهره ‌های مشهور و غیرمشهور که خود را
اصلاح‌طلب می‌نامیدند به خارج از کشور رفته و با عضویت در رسانه‌های معاند
نظام، یا کشف حجاب کرده یا علیه نظام و اسلام فعالیت کرده‌اند. فریبا داودی
مهاجر عضو شناخته‌شده جبهه اصلاح‌طلب، فاطمه حقیقت‌جو (نماینده اصلاح‌طلب
مجلس ششم)، رجبعلی مزروعی (نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم و عضو جبهه منحله
مشارکت)، عطاءالله مهاجرانی (وزیر ارشاد اصلاحات)، علی‌اصغر رمضان‌پور
(معاون وزیر ارشاد دولت اصلاحات)و… از چهره‌های شناخته‌شده‌ای هستند که
از کشور خارج شده و هم‌اکنون مشغول کار در رسانه‌ها و مراکز ضدایرانی و
ضداسلامی هستند. اما تاکنون سردمداران و رهبران اصلاح طلب هیچ گونه واکنشی
نسبت به این افراد اتخاذ نکرده و مرزبندی با آنان را مطرح نکرده اند.

با شادی صدر چه کنیم؟
پس
از انتشار عکس موهن صدر در صفحه شخصی اش برخی کاربران با انتشار تصویر
مذکور در صفحات خود خواهان برخورد و اعتراض سایر کاربران به این حرمت شکنی
شدند. امری که با انتقاد حجت‌الاسلام زائری مواجه شد چرا که این رفتار را
ادامه حرمت شکنی می‌دانند.

 ایشان در یادداشتی با عنوان لطفا نگاه نکنید در اینستاگرامش نوشت:
 «تصاویری
كه از مبل هاي طراحي شده با پرچم هاي عزاداري با حضور افراد مختلف منتشر
شده است و يكي از آنها بيشتر ديده شده دل هر انسان سليم النفس و فرهنگ دوست
را مي آزارد، چه رسد به افراد دين دار و متدين و علاقمندان به آيين هاي
ديني و مذهبي كه با عزاداري سالار شهيدان انس دارند و به محبت آل الله خو
گرفته اند و طبيعي است كه غيرت ديني و احساسات مذهبي شان با ديدن اين
تصاوير جريحه دار شود و آزردگي و تألم روحي پيدا كنند.

اما
چيزي كه براي من عجيب است تكرار نشر اين تصاوير در فضاي دوستان متدين است !
قطعا بازنشر اين تصاوير با هر دليلي كه باشد توجيه ندارد.

مسلم
است كه هم طراح مبل ها (ظاهرا خانم پرستو فروهر احتمالا به خاطر تشفي داغ
والدين ) و هم خانم شادي صدر ( به خاطر انتقام و فرونشاندن كينه هاي ديگر )
به خوبي مي دانسته اند كه كارشان چه بازتابي دارد و دقيقا با همين هدف
چنين كرده اند! حالا مثل بسياري موارد ديگر با بازنشر و تكثير اين تصاوير
ما هم دقيقا داريم توي زميني بازي مي كنيم كه آنها برايمان طراحي كرده اند و
قطعا براي قدم هاي بعدي اش هم فكركرده اند ! اتفاقا به همين دليل اساسا
بايد اين موضوع را ناديده گرفت. آنها دقيقا مي خواهند اين تصاوير زياد ديده
شود و مؤمنين برآشفته شوند و سرشان به اين موضوع گرم باشد ! و ما هم دقيقا
بايد همين كار را نكنيم ! برادران و خواهران عزيز !

لطفا اصلا به
روي خودتان نياوريد و هيچ واكنشي نشان ندهيد ! بدتر از اين توهين ها در طول
تاريخ به ساحت قدسي اهل بيت شده و جز روسياهي و ذلت براي مسببين نداشته
است. تابش خورشيد عالمتاب از آب دهان انداختن روسياهان هرگز آفتي نخواهد
ديد. مهم اين است كه فعلا با بي اعتنايي كامل بر خلاف خواست پليدشان عمل
كنيم.»

ترس از فراموش شدن

حسین
دهباشی روزنامه‌نگار و تاریخ‌نگار ایرانی که در راستای پروژه تاریخ شفاهی
مدتی در خارج از کشور زیسته و زندگی روزنامه‌نگاران فراری را از نزدیک
مشاهده کرده، در کانال تلگرامی خود نوشت:

«آوارگی»…
| خاصّه اگر قرینِ محبوبیّت و موفقیّت نباشد | خُلقِ آدمی را تنگ می‌کُند |
و تهِ‌تهِ دل‌اش را هراسان | که مبادا فراموش شده‌ام؟ | و آهاااای… مرا
ببینید! مرا ببینید! |  حالا بعضی زبان و اقبالِ خوشی دارند و سخنی برای
گفتن و هُنری برای دل‌ربودن و در یادها ماندن | برخی امّا خسته‌تر و
نااُمیدتر‌ و ناراحت‌ترند | و لاجرم ناخن می‌کشند بر عقاید یا عواطفِ
دیگران | آن بعضیِ اوّلی هزار سالِ دیگر هم که برگردند | قدم‌شان سرِ چشمِ
دوستان‌شان است |  آن برخیِ دوّمی امّا | نه در غربت دلی شاد و نه رویی در
وطن دارند