جولان فست فودهای غیراستاندارد در بازار

عصر خبر: آن چیزی که این روزها با گسترش و نفوذ شبه مدرنیسم وارداتی در زندگی مردم ایران هر روز بیشتر از روز قبل پیشرفت کرده است، مصرف‌گرایی است.
به گزارش خبرنگار آستان، مصرف‌گرایی به ویژه در دهک‌های بالای جامعه که توان خرید بالاتری دارند نمود بیشتری دارد. یکی از مهمترین جلوه‌های این مصرف‌گرایی هم، مصرف بیش از حد غذاهای آماده فرنگی و یا به اصطلاح فست فود است.
اگر روند مصرف موادغذایی ایرانیان را فقط  در یک دهه گذشته بررسی کنیم می‌بینیم که تمایل به غذاهای آماده و تعداد مصرف این نوع غذاها در جدول غذایی هفتگی یا ماهانه خانوارها چندین برابر افزایش پیدا کرده است. اما متاسفانه اتفاقی که افتاده است، برخلاف روند متداول بازار عرضه و تقاضاست.
براساس معیارهای “سالم” بازار اقتصاد، هرچه تقاضا برای یک محصول یا دسته‌ای از محصولات بالاتر برود؛ قاعدتا باید کیفیت عرضه این محصولات در یک بستر رقابتی افزایش یابد. این روندی‌است که در مورد موادغذایی آماده یا فست فود، معکوس آن طی شده است. یا به عبارت دیگر هرچه تقاضا بالاتر رفته است، کیفیت محصولات عرضه شده کاهش یافته و این در حالی‌است که قیمت فروش این محصولات به نسبت بالاست و فروش خوبی هم دارند یعنی با وجود این که بازار فست فود، سود زیادی نصیب صاحبان سرمایه خرد و کلان این حیطه می‌کند، کیفیت که همان اصلی‌ترین حق مصرف کننده است به بوته فراموشی سپرده شده است. 
در روزهای گذشته، رئیس اتحادیه اغذیه فروشان درباره وفور فروش پیتزاهای ارزان ولی غیراستاندارد و غیر بهداشتی در واحدهای بدون مجوز هشدار داده است.
 اسداله احمدی شهریور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری صداو سیما، با اشاره به صدور دستور پلمپ 160 واحد غیرمجاز در تهران گفته است:‌ اشباع شدن بازار تهران از واحدهای اغذیه فروشی و ضرورت تامین هزینه‌ها برای این صنف، سبب کاهش کیفیت و فروش پیتزاهای غیراستاندارد ارزان قیمت شده است.
 احمدی شهریور، رقابت کارخانه‌های تولید کننده سوسیس و کالباس را برای فروش بیشتر هم سبب کاهش کیفیت و قیمت دانست و افزوده است: کارخانه‌ها در این شهرستان‌ها و بدون نظارت فعالیت می‌کنند و کالای تولیدی آنها نیزغیراستاندارد است.
آن چیزی که درصحبت‌های این مقام کارفرمایی صنف اغذیه فروشان مشخص است، بهانه جویی برای توجیه کردن کاهش کیفیت است.
وی اشباع بازار و ضرورت تامین هزینه‌ها را دلیل کاهش کیفیت می‌داند در حالی که آن چیزی که اشباع بازار نامیده می‌شود  علاوه بر عدم رعایت مقررات، نتیجه افزایش هنجارگسیخته تقاضا نیزهست و این افزایش تقاضا و از طرفی بالابودن قیمت فروش، هزینه‌های تولید محصول باکیفیت را می‌تواند به خوبی پوشش دهد و بنابراین استدلال جناب احمدی شهریور از بن‌مایه غلط است. 
از طرف دیگر وی  رقابت را سبب کاهش کیفیت دانسته‌اند، که این استدلال نیز صددرصد با اصول شناخته شده اقتصاد در تعارض است. هرچه رقابت بیشتر باشد، تولیدکننده ناگزیر می‌شود که معیارهای کیفی را ارتقا دهد و محصول باکیفیت‌تر به بازار عرضه کند.
با این توصیفات مشخص است که تولیدکنندگان و عرضه کنندگان مواد غذایی آماده، به غیر از سود بیشتر و سوءاستفاده حداکثری از سلیقه تنزل یافته غذایی جامعه هیچ هدف دیگری را دنبال نمی‌کنند و در شرایطی که می توان با ارائه هر محصول بی‌کیفیتی بازار اقتصاد ایران را تسخیر کرد، در تولید بی‌کیفیت‌ها یک لحظه هم تعلل نمی‌کنند.