سیما تیرانداز: «پادری» تکرار دودکش نیست
سیما تیرانداز، بازیگری را سال 1368 با ایفای نقشی کوتاه در فیلم«هامون»، ساخته داریوش مهرجویی آغاز کرد. در فیلم «بانو» درخشید و در «سایههای هجوم» اوج گرفت تا جاییکه در سال 1371 برای بازی در این فیلم نامزد جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره فجر شد.
عصرخبر به نقل از جام جم: این بازیگر بعدها در سریالهای تلویزیونی بسیاری همچون پنجرهای رو به آفتاب، آژانس دوستی، خانهای در تاریکی، حلقه سبز، جوانی، دومین انفجار، وکلای جوان و در چشم باد، دودکش و… بازی کرد. تیرانداز این شبها سریال «پادری» را از شبکه یک سیما روی آنتن دارد. با این بازیگر درباره شخصیت «عفت» که ایفاگر نقشش در این سریال است به گفتوگو نشستهایم که در ادامه میآید.
چگونه شد که بازی در سریال پادری را قبول کردید؟
من هم مانند همه بازیگران که پیشنهاد نقشی به آنها میشود، نقش عفت در پادری را مطالعه کردم. وقتی متن سریال را خواندم، متوجه شدم سناریوی نوشته شده توسط کوروش نریمانی بسیار دلخواه من است. اما مهمترین دلیل حضورم در این سریال، توصیه و مشاوره برزو نیکنژاد، نویسنده «دودکش1» بود.
کار در این سریال و کنار افرادی مانند آقایان برقنورد و تشکر چگونه بود؟
همیشه خدا را شکر کردهام که در تمام عمر بازیگریام در گروههای هنری و کنار همکاران خوشاخلاق و بیحاشیه قرار گرفتهام. پادری با اینکه کاری پرجنب و جوش است، اما از یک آرامش کامل در روند تولید برنامه با حضور بازیگران خوبی مانند آقای برقنورد، تشکر، رستمی، خانم عابدی و بقیه دوستان برخوردار بود. جمعی صمیمی با انرژیهای مثبت فراوان که باعث میشود یک سریال خیلی خوب پیش برود. امیدوارم تلاش جمعی همکارانم در پادری، باعث شود این سریال در ذهن مردم ماندگار و مورد پسند واقع شود.
کار با کارگردانی مانند لطیفی برای شما چگونه تجربهای است؟
تجربهای بسیار عالی. آقای لطیفی شخصیتی بسیار دوستداشتنی و نازنین دارد و به جرأت میگویم که ایشان انسانی شریف، خوب، آرام و کارگردانی کاربلد است. همکاری با او شاید آرزوی خیلی از بازیگران باشد و خوشحالم که در این سریال برای فردی کاربلد کار کردهام. آرامش وجودی لطیفی باعث میشود تا همه بازیگران چه در دودکش و چه پادری با یک اعتماد به نفس و آرامش در کنار یکدیگر کارکنند.
از اینکه در ماه مبارک رمضان توسط مردم دیده میشوید، چه احساسی دارید؟
پخش در ماه مبارک رمضان یک توفیق برای هر سریالی میتواند باشد، چراکه خوب دیده میشود. به نظرم، رمضان یک جشن است. خوشحالم و خدا را شکر میکنم که توانستهام در این جشن رمضانی حضوری هرچند مختصر داشته باشم و خدمتی به مردم و هموطنان عزیزم انجام دهم.
سریالهای رمضانی همیشه مورد توجه مخاطبان بوده و هست و امیدوارم پادری هم که در این چند روزه نخست رمضان شروع خوبی داشته است تا آخرین قسمت بتواند بر تعداد مخاطب خود بیفزاید و رضایت مردم را فراهم کند. در یک کلام، حس بسیار خوبی دارم از اینکه مردم را در این ماه عزیز خوشحال میکنم.
آیا پادری را میتوان به نوعی تکرار سریال دودکش تصور کرد؟
خیر. مخاطبان به هیچ وجه نباید پادری را تکرار دودکش تلقی کنند به دلیل اینکه این دو در فضایی متفاوت از یکدیگر نوشته شده است. طبیعی است که اگر دو سریال در یک جهت، یک فضا و داستان حرکت کنند، مخاطب خواهد گفت کار تکراری است. سریالها نباید یک تم و داستان را تکرار کنند، وگرنه خستهکننده میشوند. آقای نریمانی در سریال پادری با تغییرات و فضایی متفاوت، خوب توانست ادامه سناریوی دودکش، نوشته آقای نیکنژاد را بدون آنکه کپیکاری و تکرار کند، پی بگیرد. سناریوی دودکش بسیار قوی و خوب نوشته شد و فیلمنامه پادری هم توانست آن قدرت و جذابیت را حفظ کند.
اما برخی افراد معتقدند که پادری تکرار دودکش است و نظری منفی به این سریال دارند.
نقد یک اثر هنری خوب است، اما نظر منفیدادن به یک فیلم یا سریال که حاصل کار جمعی است به نوعی بیانصافی محسوب میشود. نظر دادن روی کارهای نمایشی خیلی آسان است، اما شرط انصاف نباید فراموش شود. کسانی میتوانند در مورد خوب یا ضعیف بودن یک سریال، نظر و ارزیابی داشته باشند که خودشان بتوانند یک سطح بالاتری از آن را بسازند. بیانصافی در ابراز نظر، آن هم نظر منفی باعث میشود خستگی به تن گروه برنامهساز بماند.
پیشنهاد جدیدی برای بازی در سریال یا فیلم تازهای دارید؟
بتازگی سه پیشنهاد داشتم، اما به خاطر امور مالی یا شرایط نامناسب کار و زمان یا عدم علاقه شخصی نتوانستم آنها را قبول کنم.
و سخن پایانی …
وقتی میبینم در فضای مجازی بخصوص در اینستاگرام برخی افراد وارد صفحههای هنرمندان و چهرههای شناخته شده میشوند و پیامهای بسیار زشت و زننده میگذارند، بسیار دلخور میشوم. معتقدم این کار به هیچ عنوان اخلاقی نیست. هنرمندان با هزار زحمت و مشقت یک سریال، فیلم یا یک اثر هنری را بهوجود میآورند که درست نیست کار آنها را نازل نشان داد.
شخصیت عفت را دوست دارم
عفت، زنی متفاوت است و این تفاوت برای من خیلی دوستداشتنی است. او آدمی خاکستری است کما اینکه بسیاری از شخصیتهای پادری خاکستری هستند. به عبارتی نه خیلی اصرار دارند که خوب و نه خیلی بد باشند. به عقیده من، آدم خوب مطلق یا بد مطلق وجود ندارد. عفت از یک طبقه خاص اجتماعی است که نگهدارنده خانواده خویش است. او زنی تقریبا سنتی است و حاضر است از خانواده خود به هر قیمتی دفاع کند.