درمان دیابت از دیدگاه طب سنتی

عصرخبر به نقل از خبرگزاری ایسنا: مرضیه بیگم سیاهپوش افزود: مسلم آن است که بیماران مبتلا به دیابت به درجاتی از سوءمزاج مبتلا هستند، یعنی مزاج یا به عبارتی کیفیت غالب بر بدن این افراد که در آن کیفیت، تمام اعضا اعمال خود را به درستی انجام می‏‌دهند، از حالت طبیعی خارج شده است. با این دیدگاه بیمار مبتلا به دیابت یا دچار درجاتی از سوءمزاج گرم شده است یا دچار سوءمزاج سرد که با توجه به علایم بالینی، نوع سوء مزاج را تعیین کرده و درمان را آغاز می‏‌کنیم.
گیاهان دارویی تا چه حد در کنترل بیماری دیابت تاثیرگذارند؟
وی گفت: درمان ابتدا با اصلاح سبک زندگی بویژه اصلاح تغذیه، فعالیت بدنی، خواب و کنترل استرس آغاز می‏‌شود و بسته به شرایط بیمار ممکن است داروهای گیاهی برای بیمار تجویز شود. اما رکن مهم در استفاده از داروهای گیاهی در طب سنتی، دانستن نوع تغییرات مزاجی ایجاد شده در بیمار است و این یکی از تفاوت‏‌های درمان طب سنتی با فیتوتراپی(گیاه درمانی) است.
این متخصص طب سنتی خاطرنشان کرد: در فیتوتراپی، ماده مؤثره موجود در گیاه شناسایی شده، سپس فرم دارویی از آن تهیه می‏‌شود؛ به عبارتی گیاه درمانی نیز مشابه تمام بخش‌‏های طب رایج، بیماری محور است، اما در طب سنتی، بر اساس نوع سوءمزاج ایجاد شده، ممکن است یک داروی گیاهی در یک فرد دیابتی مؤثر باشد و در دیگری تاثیر نداشته باشد.
وی اضافه کرد: به عبارتی نگاه طب سنتی، نگاهی بیمارمحور است. برای مثال، مطالعات زیادی بر مؤثر بودن دارچین، زنجبیل و هل در دیابت وجود دارد و گاه شکل‏‌های دارویی آن‏‌ها در داروخانه‌‏ها موجود است و برای همه بیماران دیابتی توصیه شده است. در حالی‌که در دیدگاه طب سنتی چنانچه دیابت از نوع گرم باشد، گیاه با مزاج گرم نباید استفاده شود.
سیاهپوش تصریح کرد: کدو سبز که بسیاری از مردم آن را در ترکیب با ماست برای کاهش قند خون مصرف می‏‌کنند، در طب سنتی تنها برای دیابت نوع گرم قابل استفاده است. لذا گیاهانی مانند زنجبیل، هل، گزنه و گردو که به صورت افشره، جوشانده، دم نوش یا عرقیجات استفاده می‏‌شوند، در طب سنتی در دیابت سرد توصیه می‌‏شوند و جو، سماق، خرفه، جو، اسفرزه که به شکل‏‌هایی مانند خیسانده یا داخل غذاها استفاده می‏‌شوند، تنها در دیابت گرم مجاز هستند.
آیا گیاهان دارویی می‌توانند جایگزین درمان‌های شیمیایی رایج دیابت شوند؟
این متخصص طب سنتی گفت: مصرف گیاهان دارویی به هیچ وجه دلیل موجهی برای قطع درمان شیمیایی (چه خوراکی چه انسولین تزریقی) نیست و از طرفی مصرف خودسرانه و بی‏‌رویه آن‌ها ممکن است بیمار را دچار عارضه دارویی و گاه کاهش قند خون کند. بنابراین به بیماران توصیه می‏‌شود که برای تعیین نوع داروی گیاهی و میزان مصرف آن با پزشک متخصص طب سنتی مشورت کنند و از طرفی پزشک معالج خود را از این موضوع آگاه سازند.