واکنش مخالف به روایت سفر یک زن هلندی به ایران

عصرخبر به نقل از روزنامه شهروند:بعد منتشرشدن گزارش‌های مختلفی در رسانه‌های خارجی درباره زندگی در ایران و در یک‌سال گذشته، این‌بار انتشار گزارش سفر «کیم برگوت»، نویسنده، وبلاگ‌نویس و ماجراجوی هلندی در روزنامه‌هافینگتون پست خبرساز شده است. این نویسنده که زن است و با افراد ناشناس از هلند تا ایران سفر کرده و حالا در قزاقستان به سر می‌برد، درباره سفرش به ایران و در گزارشش از زاویه‌ای دیگر به ایران نگاه کرده است. درحالی‌ که او در این گزارش، کاملا از ایران و ایرانی‌ها تعریف کرده و این کشور را یک کشور امن و مردمش را قابل اعتماد دانسته، در مقابل این کاربران مجازی در ایرانند که با نوشتن نظراتی، حرف‌هایی در مخالفت کامل با او زده‌اند و نوشته‌اند که «وضع، این‌طورها هم که او می‌گوید، نیست.» برگوت در این گزارش نوشته است: «تاکنون به کشوری نرفته بودم که تصورات قبلی من از آن با حقیقت فاصله بسیار زیادی داشته باشد. هیچ جنگی در ایران نیست، به‌طورکلی این کشور امن است و استانداردهای زندگی در ایران با اروپا قابل مقایسه است. معماری ایران جذاب است، مناظر متنوعی دارد و مردم ایران بهترین هستند. آنها به شکل غیرقابل باوری مهربان و دوستانه‌اند و همچنین اشتیاق دارند که با یک فرد خارجی با لیوانی چای ملاقات کنند. ایران واقعا یک کشور حیرت‌آور است.» به گزارش «خبرآنلاین»، این وبلاگ‌نویس در ادامه گزارشش آورده است: «با این وجود چه زن باشید چه مرد سفر زمینی با افراد ناشناس در ایران یک چالش است. وقتی که شما از مرز ارمنستان یا ترکیه وارد ایران شوید، ده‌ها نفر با خودرو برای شما متوقف می‌شوند اما خیلی سخت است که متوجه شوید آیا شما را به آخرین ایستگاه اتوبوس می‌برند یا نه. چیز دیگری که سفر زمینی با افراد ناشناس را در ایران سخت‌تر می‌کند، این است که به جای نشان دادن علامت خاص این کار، باید دست خود را تکان دهید تا خودرویی را نگه دارید، حتی انجام این کار به‌عنوان یک زن در ایران سخت‌تر است.» در این گزارش آمده است: «مردم ایران بسیار میهمان‌نوازند و همیشه آماده این هستند که به یک زن یا یک مرد در مواقع نیاز کمک کنند اما توضیح دادن این‌که شما نیازی ندارید اما می‌خواهید کنار اتوبان یا جاده‌ها بایستید و زمینی با فرد غریبه‌ای سفر کنید، کار سختی است. در روزهایی که من همراه یک زن دیگر که توریست بود، سفر می‌کردم، مردم می‌گفتند این کار خطرناک است؛ آنها ما را به ایستگاه اتوبوس، تاکسی و… می‌بردند. اما برعکس در هنگامی که یک توریست مرد هم با ما بود، مردم ما را درکنار اتوبان‌ها پیاده می‌کردند و به ما اجازه می‌دادند به این نوع سفر خود ادامه دهیم. در آن هنگام تعداد دفعاتی که به ما می‌گفتند، این نوع سفر خطرناک است، از ١٠بار به یک‌بار کاهش پیدا کرد، به نظرم این فقط یک تبعیض جنسیتی را نشان می‌داد.» این نویسنده در ادامه گزارشش درباره ایران آورده است: «مردم ایران درواقع نگران توریست‌های زن پرماجراجو هستند، ایران درواقع بسیار امن است. معمولا بزرگترین چالش برای زنانی که به این شکل سفر می‌کنند، تمایل جنسی از سمت یک مرد ناشناس است اما در ایران این مسأله بزرگتری نسبت به هر کشور دیگری که در آن سفر کرده بودم، نبود. حقیقت این است که مردهای ایرانی بسیار مودب هستند، فاصله خود را حفظ می‌کنند و به‌طورکلی بسیار قابل اعتماد بودند. به هرحال قطعا وقتی به‌عنوان یک زن تنها سفر می‌کنید، باید اقدامات پیشگیرانه‌ای انجام دهید، اما درطول ٣١روزی که به ایران سفر کرده بودم، هیچ‌وقت احساس ناامنی نکردم. اتفاق خوب این است که وقتی به خانه کسی در ایران دعوت می‌شوید، نگران این نیستید که ممکن است با یک مرد ناشناس تنها باشید، چون اساسا همه در این کشور به همراه خانواده‌شان زندگی می‌کنند.» براساس نوشته کیم برگوت: «یک‌بار دیگر ما در یک ناکجاآباد دنبال خودرو برای سفر بودیم که پلیس آمد. آنها از ما پرسیدند که چه کاری انجام می‌دهیم و آیا کمک نیاز داریم. ما هم سعی کردیم به آنها بگوییم هیچ مشکلی وجود ندارد و می‌توانند بروند. درست لحظه‌ای که فکر کردیم، موفق شدیم و پشت یک وانت سوار شدیم، سروکله پلیس دوباره پیدا شد. آنها ما را از خودرو پیاده کردند و پاسپورت‌های ما را نگاه کردند. آنها که به اشتباه نگران ما شده بودند و می‌خواستند به ما کمک کنند، ما را به شهری در آن نزدیکی بردند و از آن‌جا با اتوبوس ما را به تهران فرستادند. خوشبختانه این بدترین شرایطی بود که من در آن قرار گرفتم، پس از آن، یاد گرفتم چگونه هدفم را توضیح دهم تا به سفر زمینی با غریبه‌ها ادامه دهم.» نظرات کاربران ایرانی اما چیزی دیگری می‌گوید. آنها در دو روز گذشته درباره این گزارش نوشته‌اند که این زن توریست، دل و جرأت زیادی داشته که وقتی به ایران آمده، به خانه افراد ناشناس رفته و با آنها سفر کرده است. یکی از کاربران دراین‌باره نوشته است: «چه دل و جرأتی داری به خدا ما که مرد هستیم، جرأت نداریم خانه کسی که نمی‌شناسیم بریم.» «علی» هم در قسمت نظرات خبرآنلاین دراین‌باره نوشته: «ایرانی‌ها تا یه توریست خارجی به‌خصوص اروپایی می‌بینن برای خود شیرینی و خودنمایی بهش احترام میزارن. وگرنه آیا با یک هموطن هم این‌جوری رفتار می‌کنن.» در مقابل اما عده‌ای هم با این نظرات مخالفت کرده‌اند؛ مثلا «مریم» دراین‌باره نوشته است: «شما کم دل و جرأتید یا یک تجریه یا گذشته تلخ دارید وگرنه ایران واقعا امن است. درخیلی از کشورهای اروپایی ١٠ شب به بعد برای یک زن و گاهی حتی یک مرد هم ممکن است باعث تجربیاتی تلخ شود.»