حمله به «ریال» به جای حمله به «ایران»
این یک جنگ تمام عیار است اما به نظر نمی رسد مردان اقتصادی دولت آن را جدی گرفته باشند. تداوم این روند بشدت مردم را سرگردان و عصبی خواهد ساخت. آنها هر صبح که از خواب بر می خیزند با شنیدن خبر افزایش قیمت طلا و انواع ارزهای خارجی پی می برند، بخشی دیگر از سرمایه خودرا به سبب سیاست های غلط دولتمردانشان از دست داده اند.
محمد حسین جعفریان در مشرق نوشت:بسیاری حکومت او را خوش نداشتند
چندین کشور غربی منابع و امکانات اطلاعاتی خود را هم کاسه کردند تا او را
به زیر بکشند. جنگ رو در رو، ترور و کشمکش های داخلی با وجود تداوم چندین
ساله موثر نبود، عاقبت آنها پاشنه اشیل موگابه را یافتند؛ اقتصاد.
اغلب کشورهای جهان در یک بازه زمانی معین اسناد محرمانه خودرا علنی کرده
و در بایگانی های محرمانه شان را به روی عموم می گشایند، در انگلستان هر
30 سال این اتفاق می افتد. وقتی این اسناد بازخوانی می شوند مردم از نوع
اتفاقات و عوامل موثر در آنها حیرت می کنند. سالها قبل و پس از آنکه “رابرت
موگابه” در زیمباوه به قدرت رسید، بسیاری حکومت او را خوش نداشتند چندین
کشور غربی منابع و امکانات اطلاعاتی خود را هم کاسه کردند تا او را به زیر
بکشند. جنگ رو در رو، ترور و کشمکش های داخلی با وجود تداوم چندین ساله
موثر نبود، عاقبت آنها پاشنه اشیل موگابه را یافتند؛ اقتصاد.
طی
کمتر از یک دهه دشمنان او توانستند پول کشور را به یک کاغذ پاره تبدیل
کنند. تورم چنان کمرشکن شده بود که اغلب هنگام ورود مشتریان به رستورانها،
تا لحظه تمام شدن غذا، قیمت آنچه سفارش داده بودند دو برابر می شد، مردم به
ناچار ارزهای خارجی را جایگزین پول ملی کردند و این از هر تهاجم گسترده و
هر ترور و توطئه ای تاثیر بیشتری داشت. تمام دستگاههای دولتی فلج شدند و
کار بسیار بالا گرفت.
سر آن ندارم تا به بازخوانی پرونده موگابه و
کشورش بپردازم. قصدم از این یادآوری وضعیتی است که دشمن برای ایران اسلامی
رقم زده است. در چند ماه گذشته شبکه های مختلف تلویزیونی مخالف نظام در
خارج کشور، در موج حملات خود تغییر آشکار بوجود آورده اند. آنها اقتصاد و
پول ملی را نشانه رفته اند. مستقیم و غیر مستقیم به مردم فشار اقتصادی داده
و از این راه سعی در مشوش کردن بازار و ایجاد حس ناامنی در میان توده های
مردم دارند. انکار نمی توان کرد که تا حدی نیز موفق شده اند؛ اما تاسف بار
آن است که برخی دولتمردان بی توجه به این نیرنگ آنها با بی تفاوتی کامل
نسبت به بلایی که بر سر ارزش پول ملی می آید رفتارهایی می کند که دانسته و
ندانسته آب به آسیاب دشمن می ریزند.
این یک جنگ تمام عیار است اما
به نظر نمی رسد مردان اقتصادی دولت آن را جدی گرفته باشند. تداوم این روند
بشدت مردم را سرگردان و عصبی خواهد ساخت. آنها هر صبح که از خواب بر می
خیزند با شنیدن خبر افزایش قیمت طلا و انواع ارزهای خارجی پی می برند، بخشی
دیگر از سرمایه خودرا به سبب سیاست های غلط دولتمردانشان از دست داده اند.
اگر
مردم یقین کنند دولت طرحی برای کنترل این اوضاع ندارد، برای تبدیل هر آنچه
ریال دارند به طلا و دیگر ارزها هجوم خواهند برد، آنگاه مملکت با بحرانی
عظیم روبرو شده و بدون شلیک یک تیر، دشمنان این مرز و بوم به آمالشان
خواهند رسید؛ مگر آنکه هر چه سریعتر چاره ای اندیشیده شود تا عامه مردم بار
دیگر اعتماد خو را به نظام پولی و بانکی کشور بازیافته و دیوار این بی
اعتمادی شکسته شود. کاش دولتمردان فهمیده باشند کشور در چه وضع حساسی است و
به جای قولهای تکراری زودتر کاری کنند. انشاالله
