تا فرصت باقی است فکری کنیم…
زلزله اخیر کرمانشاه که با جان باختن صدها تن از هموطنان عزیزمان و ویرانی گسترده مناطق شهری و روستایی همراه شد، هر چند جلوه ای از همدلی و حضور ملی را رقم زد اما باز هم ضعف ها، کاهلی ها و نگرانی ها را دو چندان و غم ها را سنگین تر ساخت.
عصر خبر- محمد_علیخانی*مصایب و مشکلات ناشی از بلایای طبیعی امری عادی است و همه نقاط جهان با آن دست به گریبان اند. زلزله مهمترین حادثه ای است که در کشور ما روی داده و می دهد و از این میان هر بار ضعف های ساختاری جدی در عرصه مدیریت بحران به وضوح عیان می شود. کاستی هایی که متاسفانه در گذر زمان از یاد رفته و با حادثه تلخ بعدی مجددا اسباب بحران مضاعف می گردد.
زلزله اخیر کرمانشاه که با جان باختن صدها تن از هموطنان عزیزمان و ویرانی گسترده مناطق شهری و روستایی همراه شد، هر چند جلوه ای از همدلی و حضور ملی را رقم زد اما باز هم ضعف ها، کاهلی ها و نگرانی ها را دو چندان و غم ها را سنگین تر ساخت.
در این حادثه جانکاه دو نکته مهم قابل تامل است:
نخست نقدی از سر مهر به ریاست محترم جمهوری است. نحوه و مدت حضور ایشان در مناطق زلزله زده با وجود پذیرش همه محدودیت های ایشان، چندان مقبول اهالی مصیبت زده کرمانشاه نبود. فقدان شاکله هماهنگ مدیریتی و تکثر مراکز تصمیم ساز و تصمیم گیر از جمله همین محدودیت های دکتر #روحانی برای انسجام بخشی مقبول دستگاهها در شرایط بحرانی است، اما شاید اگر حضور ایشان طولانی تر و تفقدشان از خانواده های داغدار و بازدید از روستاهای ویران شده پررنگ تر و افزون بود، بر قدر ایشان افزوده و مرهمی بر آلام مردم می گشت. اگر در اردیبهشت ۹۶ رای مردم بر تدبیر و اعتدال نگاشته شد، به جهت اعتقاد ملت به صحت و استحکام برنامه های روحانی و حمایت مردم از شعار تدبیر و امید برخاسته از تمایز رویکرد معقول روحانی با دیگر رقبا و دولتهای اخیر بود. هر چند این قصور را نه به حساب رییس جمهور محترم، که باید به حساب کسانی ثبت کرد که در پس نام تدبیر و اعتدال با مشاوره های تنگ نظرانه خویش هزینه های مکرر بر جریان عقلگرا و ضربات متوالی بر بدنه حامی روحانی وارد می کنند.
نکته دوم فراموش نکردن ضعف ها در شرایط بحرانی است. با وجود گذشتن چند روز از وقوع زلزله هنوز بخش هایی از مناطق آسیب دیده از امکانات و کمک ها بهره مند نشده اند. به آسانی می توان این به هم ریختگی میدانی ناشی از نابسامانی مدیریتی را، با تعیین پیشاپیش مناطق معین به طور جزیی و تدوین برنامه های دقیق و شرح وظایف روشن در شرایط بحرانی، کنترل نمود. قطعا مدیریت بحران توسط سازمان مدیریتی منطقه ی بحران زده، نتیجه موفقی در پی نخواهد داشت. شاید بتوان حمایت از هر شهر و بخش و روستا را پیش از وقوع حوادث به شهرهای معین سپرد تا به وقت ضرورت، فارغ از تداخل عملکردی، کمک رسانی و بازسازی به سرعت سامان گیرد.
می توانیم از همین امروز برای رخداد بعدی آماده شویم. مناطق تهران را تفکیک کرده و هر استان کشور را معین یک منطقه پایتخت تعریف کرده و برای سایر استانها نیز به همین منوال برنامه ریزی کنیم.
وقوع بلایای طبیعی اجتناب ناپذیر است اما این هنر ماست که نگذاریم این حوادث به بحران مبدل شوند.
* رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای_شهرتهران_ری_تجریش* رییس ستاد انتخاباتی دکتر روحانی در استان قزوین