سکوت سرطانی!
جعفر محمدی
زمانی که محمد دهقان ، عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی در
گفت و گو با خبرگزاری رسمی مجلس ، فاش کرد که یک سوم سرطان ها در ایران ، مربوط به
سموم کشاورزی است ، امیدهایی هر چند کم سو پدید آمد که بالأخره مجلسیان نیز
متوجه خطر مرگباری که مردم به طور روزمره با آن مواجه اند ، شده اند.
در
همان زمان ، عصرایران ، موضوع را با انتشار یادداشت،گفت و گو و خبرهای
متعددی پیگیری کرد و نهایتاً تعدادی از نمایندگان نیز اعلام کردند که موضوع
را در دستور کار خود قرار خواهند داد تا جلوی این فاجعه بزرگ انسانی گرفته
شود.
با این حال ، گویی مجلس نشینان ، وظیفه ای جز هشدار دادن و
مصاحبه کردن و ارائه وعده ندارند و تصور می کنند حالا که گفته اند بخش عمده
ای از سرطان ها ، مربوط به سموم کشاورزی غیراستاندارد است ، وظیفه شان
تمام شده و می توانند با وجدانی آسوده به به سیاسی کاری هایشان مشغول
باشند!
اکنون ، دو ماه از زمانی که عضو هیات رئیسه مجلس افشا کرده
که یک سوم سرطان ها ناشی از سموم کشاورزی است می گذرد ، یک ماه نیز از
زمانی می گذرد که تعدادی از نمایندگان مجلس در گفت و گو با عصرایران ، وعده
دادند که موضوع سموم کشاورزی مرگبار و سرطانزا را پیگیری می کنند.
با
این حال ، هیچ خبری نشده است و مردم ، همچنان سهمیه سم روزانه خود را از
میوه ها و سبزی ها دریافت می کنند. چندی پیش دکتر حسین الله مرادی
بنیانگذار مرکز پژوهش مجتمع امام صادق(ع) که با همکاران این مرکز موفق به
دستیابی به فناوری تولید آفتکشهای زیستسازگار موسوم به «سموم سبز» در
کشور شده اند، در گفت و گو با ارگان رسانه ای دانشگاه امام صادق(ع) خبر از
واردات ۲۳هزار تن سم شیمیایی در سال داد و گفت: تازه این رقم
را باید ضرب در ۱۰۰ کنید، چون هر میلی لیتر از این سمها، به طور متوسط در
۱۰۰میلی لیتر آب حل میشود و بعد مورد استفاده قرار میگیرد. این یعنی
۲میلیارد و ۳۰۰میلیون لیتر سم که به اندازه مخزن یک سد کوچک است وسالیانه
به همراه آب وغذا و میوه و نان و سبزیجات وارد زندگی مردم می شود!
همچنین
رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه نیز اوائل دی ماه امسال تصریح کرد: مصرف بیش
از حد سموم کشاورزی نیز موجب سرطانزا شدن برخی از سبزیها و میوهها
میشود.
نکته دهشتناکی که عضو هیأت رئیسه مجلس گفته این است:”
متاسفانه به دلیل این که وزارتخانه های جهادکشاورزی و بهداشت و درمان
سازوکار دقیقی ندارند محصولات مرجوعی آلوده و صادر شده دوباره بین مردم
توزیع می شود.” (این جملات ، عیناً از خبرگزاری رسمی مجلس شورای اسلامی نقل می شوند.)
متأسفانه ، نه دولت و نه مجلس ، هیچ کدام به اندازه ای که برای کارهای سیاسی و انتخاباتی وقت و انرژی می گذارند، به این مسأله که به طور مستقیم با مرگ و زندگی شهروندان ارتباط دارد ، اهتمام نمی ورزند ، غافل از این که جدای از موکلانشان ، خود و اعضای خانواده هایشان نیز در معرض سرطان های مرگبار ناشی از این غفلت هستند.
یکی از نمایندگانی که روزگاری بر کرسی های سبز مجلس می نشست و سرانجام نیز بر اثر ابتلا به سرطان از دنیا رفت ، حجه الاسلام محمدرضا فاکر – نماینده مشهد – بود. او که خود، با پوست و استخوان ، رنج سرطان را درک کرده بوده ، آخرین جلسه کاری خود با مسوولان را در بیمارستان و در بستر بیماری برگزار کرد و از آنها قول گرفت برای جلوگیری از شیوع سرطان در کشور کاری کنند. اما با درگذشت او ، مسوولان ، مهم ترین کاری که کردند ، قرائت فاتحه برای “تازه درگذشته” بود!
اینک سه سال بعد از آن جلسه ، کار به جایی رسیده که رحیم صفوی ، مشاور رهبر معظم انقلاب نیز تصریح می کند: در کشور ما اخیرا مرض های صعب العلاج مانند سرطان زیاد شده است و این افزایش بیماری های صعب العلاج عجیب و قابل تحقیق است.
اکنون که به نظر نمی رسد عزمی جدی برای مقابله با عوامل سرطان زا در کشور وجود داشته باشد ، این ، وظیفه ناگزیر هر کدام از ماست که بکوشیم با افزایش آگاهی های خود درباره سرطان ، به طور فردی ، از خود و خانواده و اطرافیان مان در برابر این موج مرگبار مراقبت کنیم و در این
میان ، رسانه ها ، وظیفه انسانی مهمی بر دوش دارند و باید بدانند که این
مسائل ، بسیار مهم تر از موضوعاتی است که آنها را درگیر خود ساخته است.