علم تشخیص بدون درد
عنبیهشناسی یک کمک بسیار باارزش در پزشکی از جنبه تشخیص و درمان دارد. با پی بردن به موقعیت بافتها قبل از پیشرفت بیماری و تخریب آنها، میتوان با دادن رژیم غذایی درست به بیمار، از ناراحتیهای جسمانی بعدی جلوگیری کرد. در ایریدولوژی، نیازی به تشخیص با روشهای دردآور و پرخرج نیست و فقط با مطالعۀ عنبیه، میتوان به درون شخص آگاهی یافت.
عصر خبر: (iridology) ایریدولوژی یکی از رشتههای جدید علمی است که جزو علوم کلنگر بهحساب میآید.ایریدولوژی، روشی برای تشخیص بیماری است که در آن، رنگها و سایر خصوصیات الیاف عنبیه برای اطلاع در مورد سلامتی بیمار، معاینه و بررسی میشوند.عنبیه حداقل ۲۵۳ طرح کاملا مختلف دارد. در حالیکه نوک انگشت تنها ۴۰ طرح متفاوت دارد. به همین دلیل در برخی از کشورها از اسکن چشم در مسائل امنیتی، و فرودگاهها استفاده میکنند.با ایریدولوژی، از طریق بررسی دقیق عنبیه ( بخش رنگی داخل چشم ) میتوان وضعیت سلامتی یا ضعف ارگانها و اعضای مختلف بدن را مطالعه نمود. در گذشته، فیلسوفان و حکما پی برده بودند که حالات مختلف روحی و احساسات را میتوان از نوع نگاه افراد پی برد. حال آنکه خلقت خداوند به گونهای انجام گرفته است که چشمها علاوه بر آشکارسازی احساسات و عواطف، مانند اسکنری دقیق، وضعیت سلامت و بیماری اندامهای درونی را نیز نشان میدهند.ایریدولوژی یا عنبیه شناسی چیست؟بر اساس باور علوم کلنگر تمام قسمتهای بدن، بر قسمتهای دیگر تأثیر میگذارند. وجود کانالهای انرژی یا مِریدینها، این پدیده را امکانپذیر میسازند و در این علم و علوم دیگر ازقبیل بازتاب درمانی یا رفلکسولوژی، صفحات انعکاسی مانند آینه در بدن داریم که تمام بدن در روی این صفحات، منعکس میشود.اعتقاد بر این است که هر یک از این مناطق، با قسمتی از بدن مرتبط هستند. شواهد علمی اندکی دال بر چنین ارتباطی بین ظاهر عنبیه و وضعیت سلامت بیمار، وجود دارند. ایریدولوژیستها ادعا نمیکنند که قادرند بیماریهای مشخص را تشخیص دهند، اما سیستمها و اندامهایی از بدن را که سالم بوده و یا آنهایی را که بیشفعال یا ملتهب هستند، را مشخص میکنند.از آنجایی که عنبیهشناسی روشی برای درمان نیست، متخصصان اغلب، شاخههای دیگر طب جایگزین، مانند طبیعت درمانی را مطالعه کرده و از ایریدولوژی به عنوان قدم اول تشخیص استفاده میکنند. عنبیهشناسی در اروپا (به خصوص انگلستان و آلمان) بطور گستردهتری از آمریکا بهکار برده میشود.پژوهشگران معتقدند که پیشینۀ عنبیهشناسی به ۴۰۰۰ سال پیش برمیگردد ولی این علم به صورت مدرن از قرن نوزدهم توسط آقای دکتر ایگناتز وُن پیزلی(که اهل مجارستان بود) نوآوری شد. جرقه این مسئله در ذهن پیزلی در سن پانزده سالگی و با دیدن چشمهای جغدش هنگامی که پایش شکسته بود زده شد. تغییری که پس از شکستن پا، در عنبیه جغد بوجود آمده بود پس از ماهها که پایش خوب شد درعنبیه حیوان، به حالت اوّل برگشت. در طول زمان، او یک نقشه از رابطه بدن و عنبیه ترسیم کرد که امروزه، بهصورت کامل، توسعه یافته و در دسترس پزشکان ایریدولوژیست قرار دارد. خصوصیات مورد استفاده عنبیه در ایریدولوژی:در مطالعه عنبیه، خصوصیات متعددی برای شناسایی مشکلات بدن وجود دارد. که شامل لایهها، رنگها، حلقهها و نقاط میشود.مثلا در مورد رنگها، مطابق نقشههای عنبیه، رنگهای مناطق معین روی چشم، به منطقه مشخصی از بدن مربوط است. پس شما میتوانید درباره نوع تغییرات رخ داده، تصمیمگیری نمائید.رنگ سفید، نشانگر کارکرد سخت یک قسمت از بدن برای نگهداری است؛رنگ زرد سفید، بیانگر قسمتی از بدن است که در یک نبرد شکست خورده؛رنگ قهوه ای قرمز، نشانگر زوال است؛و رنگ سیاه، نشانگر نسج در حال مرگ است.ایریدولوژی، علمی برای تشخیص بدون درد:عنبیهشناسی یک کمک بسیار باارزش در پزشکی از جنبه تشخیص و درمان دارد. با پی بردن به موقعیت بافتها قبل از پیشرفت بیماری و تخریب آنها، میتوان با دادن رژیم غذایی درست به بیمار، از ناراحتیهای جسمانی بعدی جلوگیری کرد. در ایریدولوژی، نیازی به تشخیص با روشهای دردآور و پرخرج نیست و فقط با مطالعۀ عنبیه، میتوان به درون شخص آگاهی یافت.همانطور که گفته شد، عنبیهشناسی یک علم کاملاً تشخیصی است و به هیچ وجه درمانی نمیباشد. بعد از اینکه توانستیم بیماری، اختلال و یا ضعف را در اندام یا عضو خاصی تشخیص دهیم، فرد را معاینه و در صورت لزوم، آزمایشهای تکمیلی انجام شده و درمان، بر اساس بیماری فرد و با علم پزشکی، صورت میگیرد. عدهای از پزشکان عنبیهشناس، از سایر علوم مانند طب سنتی، گیاهدرمانی و… نیز برای درمان بیماران و در کنار طب جدید، استفاده میکنند.
دکتر اسفنديار مالی، متخصص کودکان و نوزادان