داروی عجیب ژاپنی باعث میشود دندان بیشتری در بیاورید!
زومیت نوشت: رشد دندانهای جدیدی غیر از دندانهای دائمی بیشتر شبیه به رویا است تا واقعیت؛ اما داروی جدید پژوهشگران ژاپنی در یک قدمی تحقق این رویای شیرین قرار دارد.
برخی از کوسهها، هرچند هفته یکبار دندانهای جدید درمیآورند. این درحالی است که تمساحها درطول عمر طولانی خود هزاران بار صاحب دندانهای جدید میشوند. با وجود این توانایی جایگزینی بیپایان دندان چیزی است که ما و دیگر پستانداران از آن بینصیب ماندهایم. ۳۲ دندان دائمی که تا بزرگسالی ما رشد میکنند، تمام چیزی است که درطول عمرمان بهدست میآوریم.
اما بهگزارش نیواطلس، اکنون تیمی از دانشمندان ژاپنی قرار است دارویی را آزمایش کنند که به رویش دندانهای جدید در انسان کمک میکند.
براساس برنامهریزی انجام شده، کارآزمایی بالینی داروی جدید در ژوئن ۲۰۲۴ انجام خواهد شد. این کارآزمایی ابتدا روی شرکتکنندگانی انجام میشود که به بیماری بیدندانی (بیماری ژنتیکی نداشتن دندان) مبتلا هستند؛ البته دانشمندان درنظر دارند تا سال ۲۰۳۰ این درمان را در دسترس عموم قرار دهند.
کاتسو تاکاهاشی، محقق ارشد و رئیس بخش دندانپزشکی و جراحی دهان در بیمارستان مؤسسهی تحقیقات پزشکی کیتانو در اوزاکا میگوید: «ایدهی روییدن دندان جدید، رؤیای هر دندانپزشکی است. من از زمانی که دانشجوی تحصیلات تکمیلی بودم روی این موضوع کار میکردم و مطمئن بودم که میتوانم روزی آن را محقق کنم.»
پیشازاین محققان در مطالعهای روی یک آنتیبادی متعلق به ژن مرتبط با حساسیت رحم ۱ (USAG-1) تمرکز کرده بودند. این آنتیبادی میتواند رشد دندانهای جدید را در موشهای مبتلا به بیدندانی تحریک کند.
دانشمندان دریافتند که USAG-1 برای سرکوب رشد دندانها، با سایر پروتئینهای بدن تعامل دارد. مسدودکردن این تعامل میتواند به سیگنالدهی پروتئین مورفوژنیک استخوان کمک کند و درنهایت به رشد دندانهای جدید منجر شود.
پس از آزمایش روی موشها در سال ۲۰۱۸، آزمایشهای دیگر روی راسوهای اهلی نیز با موفقیت مشابه در رویش دندانهای جدید همراه بود. حیوانات هفتمین دندان جلویی را که شکل و ساختارش شبیه به نمونههای مجاور بود، رشد دادند. تاکاهاشی میگوید: «امیدواریم بتوانیم مسیر را برای استفادهی بالینی از دارو هموار کنیم.»
دانشمندان از سالها پیش در تلاش بودهاند تا کد بیان ژنتیکی را که به حیواناتی مانند کوسه امکان رشد مداوم دندانها را میدهد، رمزگشایی کنند؛ اما کاربردیسازی آن برای انسان تاکنون دستنیافتنی بوده است