«سیامند رحمان» قوی‌ترین وزنه‌بردار معلول جهان:

بعد از «پارالمپیک» 2016 خداحافظی می‌کنم

قرار بود پاداش مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پارالمپیک لندن به صورت یکسان پرداخت شود اما به ورزشکاران سالم این هدایا را دادند و به ما هیچ توجهی نکردند. ما هم مثل آنها ورزشکار این مملکتیم فرقی نداریم. رنگ مدال طلای ما با آنها مگر فرق دارد؟ انتظار داریم مسوولان دولت جدید حداقل به ما فکر کنند تا نگاه‌ها نسبت به ورزش معلولان هم تغییر کند.

به گزارش عصر خبر شرق نوشت: سیامند رحمان، با رکورد
تاریخی که از خود در مسابقات قهرمانی دنیا به جا گذاشت، برای همیشه در
وزنه‌برداری معلولان جهان ماندگار شد. او در حالی برای پنجمین‌بار حضور در
این رقابت‌ها را تجربه کرد که با بالابردن وزنه 5/285کیلوگرمی ضمن کسب مدال
طلا موفق شد رکورد دسته 107+ کیلوگرم را به میزان 9/5 کیلوگرم جا به جا
کند. قوی‌ترین وزنه بردار معلول جهان اگرچه از عملکردش در رقابت‌های
قهرمانی جهان در امارات ابراز رضایت می‌کند اما می‌گوید قصد داشته رکوردی
بیشتر از این بزند. سیامند که آرزو دارد روزی وزنه بالای 300کیلوگرم را در
این دسته بزند، امیدوار است بتواند در بازی‌های پارآسیایی 2014 کره‌جنوبی
به این آرزویش برسد. وزنه‌بردار کردزبان اهل اشنویه می‌گوید به احتمال زیاد
المپیک 2016 ریودوژانیرو برزیل آخرین حضور او در صحنه خواهد بود و از ورزش
قهرمانی خداحافظی می‌کند.

بعد از «پارالمپیک» 2016 خداحافظی می‌کنم

‌از مسابقات قهرمانی جهان بگو، کارت فوق‌العاده بود.
ممنونم، تمامش لطف خدا بود. مسابقات این دوره در سطح خیلی بالایی برگزار
شد و از 59 کشور دنیا در آن شرکت کرده بودند. در دسته 107+ کیلوگرم البته
رقابت بین من و آقای پورمیرزایی و وزنه‌بردار عراقی که نفر سوم شد، بود.
خیلی خوشحالم که اول از همه توانستم مدال طلا را بگیرم و بعد از آن هم
سه‌بار رکورد جهان را جابه‌جا کنم.
‌پیش‌بینی‌اش را می‌کردی که بتوانی چنین رکوردی را بزنی؟
بله، خوشبختانه با توجه به اینکه آمادگی خوبی داشتم می‌خواستم رکوردی
بیشتر از این بزنم. نظرم این بود که وزنه بالای 300کیلو را بزنم اما، نظر
کادرفنی این بود که 285/5 کیلو را انتخاب کنم که من هم به تصمیم آنها
احترام گذاشتم. انشاءالله در مسابقات بعدی این کار را خواهم کرد.
‌رقیب اصلی تو در رقابت‌های قهرمانی جهان منصور پورمیرزایی بود که
تو توانستی رکورد او را بزنی. رقابت با هم‌تیمی‌ات در مسابقات جهانی چطور
بود؟

آقای پورمیرزایی یکی از بهترین قهرمانان وزنه‌برداری دنیا هستند که تا به
امروز رکوردهای خوبی از خود به جا گذاشته‌اند. ایشان چند ماه پیش به
مسابقات آسیایی مالزی دعوت شدند که من نشدم. درست است که با هم رقیبیم ولی
در اردوها دو دوست و رفیق صمیمی هستیم. خوشحالم که در رقابت با یک قهرمان
بزرگ توانستم رکورد جهان را بزنم.
‌این مسابقات کسب سهمیه بازی‌های پارالمپیک هم بود؟
بله، کسانی که در این رقابت‌ها مدال گرفتند جواز حضور در پارالمپیک 2016 ریودوژانیرو را هم به دست آوردند.
‌برنامه بعدی‌ات چیست؟
تمریناتم را باید دوباره شروع کنم تا برای بازی‌های پارآسیایی 2014
اینچئون کره‌جنوبی آماده شوم. دلم می‌خواهد یک رکورد خیلی خوب، بالاتر از
مسابقات جهانی بزنم. قدرتمند‌ترین وزنه‌برداران معلول جهان اغلب از کشورهای
آسیایی هستند و من کار چندان آسانی ندارم هرچند رکورد این بازی‌ها هم دست
خودم است.

‌تمریناتت را در آذربایجان‌غربی شروع می‌کنی؟

زمان‌هایی که اردو نداریم در استان خودمان تمرین می‌کنم اما چون امکانات
اینجا کامل نیست با مشکل مواجه می‌شوم. آقای خسروی‌وفا، رییس فدراسیون قول
دادند وزنه، هالتر و میز برایم بفرستند تا راحت‌تر بتوانم تمریناتم را
انجام دهم.
‌ فدراسیون جانبازان و معلولان به ملی‌پوشان خوب رسیدگی می‌کند؟
بله، خدا را شکر خیلی خوب است. آقای خسروی‌وفا تا آنجا که می‌توانند به ما
می‌رسند و اردوها را به بهترین شکل ممکن برگزار می‌کنند. اما از مسوولان
کمیته ملی المپیک گلایه دارم چون نزدیک به دو سال از پارالمپیک لندن
می‌گذرد ولی هنوز پاداش‌های ما را پرداخت نکرده‌اند. قرار بود پاداش
مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پارالمپیک لندن به صورت یکسان پرداخت شود اما
به ورزشکاران سالم این هدایا را دادند و به ما هیچ توجهی نکردند. ما هم
مثل آنها ورزشکار این مملکتیم فرقی نداریم. رنگ مدال طلای ما با آنها مگر
فرق دارد؟ انتظار داریم مسوولان دولت جدید حداقل به ما فکر کنند تا نگاه‌ها
نسبت به ورزش معلولان هم تغییر کند.
‌آینده وزنه‌برداری معلولان ایران را در دسته فوق‌سنگین چطور می‌بینی؟
خیلی خوب است. ما وزنه‌برداران جوان خوبی داریم که در همین مسابقات
قهرمانی جهان امارات توانستند در دسته 107+ کیلوگرم مدال طلا بگیرند.
نگرانی از این بابت نداریم.
‌فکر می‌کنی تا کی بتوانی در تیم‌ملی باشی؟
نمی‌دانم، شاید بعد از پارالمپیک 2016 ریودوژانیرو خداحافظی کنم. من
سال‌هاست که در تیم‌ملی هستم و به خاطر همین وزنم را خیلی بالا برده‌ام.
حالا باید ببینم چه می‌شود اما فکر کنم بعد از پارالمپیک از ورزش قهرمانی
کناره‌گیری کنم.

عضویت در تلگرام عصر خبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
طراحی سایت و بهینه‌سازی: نیکان‌تک