اسرائیل با حمایت ترامپ بدنبال ضمیمه کردن کل اردن، بخشهایی از عراق و عربستان و مصر به خاک خودش است/ رژیم صهیونیستی به تجاوزهای خود لباس قداست می پوشاند
مدت هاست که پس از هر رشته رویدادها در منطقه و ناکامی رژیم صهیونیستی، تحلیلگران معتقد می شوند که کار بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم ، تمام است و او بزودی از صحنه سیاسی حذف می شود. اما با کمال شگفتی مشاهده می شود که نتانیاهو همچنان برسر کار است و به اقدامات جنون آمیز خود ادامه می دهد

به گزارش عصر خبر، روزنامه اطلاعات نوشت: تخریب و نسل کشی در نوار غزه و گرسنگی دادن دومیلیون فلسطینی ساکن در آن و کشتار وحشیانه کودکان باعث شده که تنفر از این رژیم ضد انسانی در سراسر دنیا به اوج خود برسد و مردم در همه کشورها بویژه در پایتخت های غربی و حتی در خود جامعه صهیونیستی دست به تظاهرات علیه جنایات این رژیم بزنند. با این حال، نتانیاهو و کابینه جنایتکارش بی اعتنا به این همه اعتراضات، تصمیم به اشغال نظامی نوار غزه و کشتار و طرد ساکنان آن گرفته است. چه محافلی نتانیاهو و همدستانش را نگه می دارند؟
راز این ماندگاری و ادامه این جنایات وحشیانه در مصاحبه اخیر نتانیاهو آشکار گشت. در این مصاحبه که به سرعت در سراسر جهان منتشر شد، نتانیاهو با آرامش تمام و با حالتی آکنده از احساسات معنوی تاکید می کند که وی یک ماموریت آسمانی برای تشکیل “اسرائیل بزرگ” دارد و مصمم است که این ماموریت را به انجام برساند.
“اسرائیل بزرگ” طبق نقشه جغرافیائی که خودش ارائه می دهد و زیر شانه لباس همه نظامیان رژیم نیز نقش بسته است، تحقق پرچم رژیم صهیونیستی یعنی از نیل تا فرات است که کل کشور اردن، جنوب لبنان، بخشی از سوریه، نیمی از خاک عراق، بخشی از شمال عربستان سعودی و بخش هایی از مصر و سودان را در بر می گیرد. کلیپ هائی نیز وجود دارد که خاخام های صهیونیست نتانیاهو را برای انجام این ماموریت آسمانی ” تبرّک” و تشویق می کنند.ضمن این که به اعتقاد آنها، ایجاد ” اسرائیل بزرگ” مستلزم جنگ آخرالزمان یا آرماگدونArmageddon است که طبق رؤیای قدیس یوحنا در عهد جدید باعث ظهور “ماشیاح” یا مسیح رهائی بخش می شود.
بدین ترتیب مشخص می شود که بی اعتنائی رژیم صهیونیستی به قوانین و مقررات بین المللی و اعتراضات جهانی و اقدامات تجاوزکارانه آن در لبنان و سوریه و حمله نظامی به ایران و کشتار در نوار غزه و کرانه باختری رود اردن همه در چهارچوب این توهم صورت می گیرد.
نتانیاهو و دیوانگانی امثال ایتامار بن گویر و بزالل اسموتریچ در کابینه اش کشتار فلسطینیان بویژه کودکان را به عنوان یک واجب دینی انجام می دهند و در این راه از ارتکاب هیچ جنایتی باک ندارند.
آنها در وهله اول با فشار سیاسی بر کشورهای منطقه و تهدید می کوشند در کل منطقه هرگونه قدرت و سلاحی که برای امنیت رژیم تهدید به حساب آید حذف و منهدم شود و در مرحله بعدی دست به تجاوز نظامی و اشغال می زنند تا سرانجام مرزهای ” اسرائیل بزرگ” را طبق نقشه، گسترش دهند .آیا این پروژه عملی است؟ البته مسئولان درکشورهای یاد شده که در صورت عملی شدن “اسرائیل بزرگ” تاج و تخت خود را بر باد رفته می بینند، همه با صدور بیانیه هائی سخنان نتانیاهو را به شدت محکوم کرده اند.
اما آیا محکوم کردن های لفظی و بیانی چیزی را تغییر می دهد؟ آنها باید ازخود بپرسند که چه چیز و چه کسی می تواند جلوی نتانیاهو را بگیرد و مانع از تحقق این پروژه شود.لابد تصور می کنند آمریکا را زیر فشار قرار می دهند تا نتانیاهو را مهار کند و مانع ادامه این پروژه شود. اما واقعیت این است که دولت دونالد ترامپ در آمریکا خود به این پروژه و آرماگدون اعتقاد دارد. ترامپ نیز مانند نتانیاهو برای خود یک رسالت آسمانی قائل است و نومحافظه کاران در کنگره و جریان صهیونیسم مسیحی در آمریکا بر اساس این اعتقاد عمل می کنند که برای بازگشت مسیح رهائی بخش باید اسرائیل را به اوج قدرت برسانند.
پس چه باید کرد؟
در واقع یک راه بیشتر وجود ندارد و آن مقاومت است. تشکیل یک ائتلاف قدرتمند منطقه ای برای مقابله با توهمات ویرانگر دارودسته نتانیاهو و حامیانش می تواند این طرح را به شکست بکشاند.
اما تشکیل چنین ائتلافی آسان به نظر نمی رسد بویژه که رژیم صهیونیستی در حال حاضرتوجه خود را معطوف به شرق کرده و، به ترتیب، نوار غزه، لبنان، سوریه و عراق را در اولویت قرار داده است تا پس از موفقیت در این محور به سمت جنوب حرکت کند. آنها هنوز مصر و عربستان سعودی را رسما تهدید نمی کنند زیرا برای حل مسأله نوار غزه به مصر و برای شکست مقاومت در لبنان به کمک عربستان سعودی نیاز دارند. اما تردیدی نیست که در صورت فراغت از محور شرق، سراغ مصر و عربستان خواهند آمد.مصری ها ، هرچند دیر، بیدار شده اند و نشانه های مثبتی را خجولانه از خود بروز می دهند.
آنها سال ها پیش، زمانی که رژیم صهیونیستی با ایجاد پایگاه های نظامی در جزایر اریتره امنیت دریای سرخ را در دست گرفت و پس از آن، در جریان تبانی با اتیوپی و ساختن سد النهضه امنیت آبی مصر را به خطر افکند، باید حرکت می کردند که نکردند؛ اما اکنون مصر چاره ای ندارد جز اینکه به خود آید و به عنوان بزرگترین کشور عرب، از انزوا خارج شود و نقش منطقه ای خود را بازیابد. برادران سعودی نیز باید بدانند که نتانیاهو، طبق نقشه جغرافیائی که علنا نشان داده، دیر یا زود ، برای دست اندازی به شمال جزیرة العرب به سراغشان خواهد آمد و در این صورت کل برنامه ۲۰۳۰ و پروژه عظیم نئوم که صدها میلیارد دلار برای آن اختصاص داده اند برباد خواهد رفت.
اینک هم مصر و هم عربستان سعودی اگر از زاویه منافع راهبردی به قضایای منطقه نگاه کنند در می یابند که کاری که ارتش و انصارالله یمن در تنگه باب المندب و دریای سرخ انجام می دهند به سود امنیت راهبردی این دو کشور است و جا دارد آنها به جای دشمنی با یمن از در دوستی و همکاری با این کشور درآیند. سرانجام همه باید بدانند که محور مقاومت در منطقه به رغم ضربه های سختی که در یک سال گذشته متحمل شده، اینک با قدرت و صلابت و اراده ای خدشه ناپذیر همچنان در برابر توهمات ویرانگر رژیم صهیونیستی و حامیانش برای ایجاد “اسرائیل بزرگ” ایستاده است و در این مسیر ذره ای کوتاه نخواهد آمد