دخانیات در دود شعار و واقعیت

عصر خبر- شرکت دخانیات ایران سال‌هاست در گرداب ناکارآمدی، بدهی‌های انباشته، و بی‌ثباتی مدیریتی دست‌وپا می‌زند؛ بحرانی که امروز نیز با وجود وعده‌های مکرر «عبور از بحران» رنگ تازه‌ای به خود نگرفته است. تازه‌ترین اظهارات امیراسکندری، مدیرعامل و نایب‌رئیس هیئت‌مدیره شرکت، اگرچه با واژگان پرطمطراق «تأمین پایدار معیشت کارکنان» و «رفاه همکاران» تزئین شده، اما در واقع تکرار همان کلی‌گویی‌هایی است که سال‌هاست بدنه شرکت و کارکنانش را از واقعیت‌های تلخ اقتصادی دور نگه داشته است.

در حالی که مدیرعامل از «حل بخش عمده مشکلات» سخن می‌گوید، بایددرباره  صورت‌های مالی شرکت، زیان‌دهی های مستمر و افت توان رقابتی موضوع از سوی مدیر عامل شر‌ت به دقت و با اعداد تشریح شود و مهم‌تر از آن درباره راهبرد و سیاست‌های مدیریتی متناقض و تغییرات پی‌درپی در بدنه تصمیم‌گیری شفاف سازی شود چرا که مانع هرگونه ثبات راهبردی شده است.

نکته دردناک‌تر آن‌که مدیران دخانیات، بحران‌های عمیق ساختاری را صرفاً به ارث‌رسیده از گذشته می‌دانند، بی‌آنکه بپذیرند بخش عمده‌ای از تداوم این بحران، حاصل تصمیم‌های ناپخته و مدیریت مقطعی همین دوره‌هاست هم هست. فروش املاک برای پرداخت حقوق، بدهی به کشاورزان و تأمین‌کنندگان، و ضعف در اتصال به سامانه‌های وزارت صمت تنها نشانه‌هایی از ساختاری است که به جای اصلاح، به مسکن‌های موقتی دل بسته است.

واقعیت این است که دخانیات ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند مدیریتی شفاف، پاسخ‌گو و کارشناسی است، نه تریبون‌هایی پر از شعار. تأمین معیشت و رفاه کارکنان با وعده ممکن نیست؛ با ساختار سالم، نظارت مؤثر و اراده واقعی در مقابله با فساد و ناکارآمدی ممکن است.

اگر امروز دخانیات هنوز می‌فروشد، نه به‌واسطه تدبیر مدیران، که به اعتبار ریشه قدیمی این صنعت است؛ اما این ریشه نیز اگر در خاک بی‌اعتمادی و سوءمدیریت باقی بماند، دیر یا زود خواهد پوسید.

واقعیت این است: تا زمانی که دخانیات شعار را کنار نگذارد، شفافیت و پاسخگویی واقعی را جدی نگیرد و اصلاحات ساختاری را به اجرا در نیاورد، وعده‌ها جز دود روی واقعیت تلخ نخواهد بود. کارکنان، صنعت و اعتماد عمومی، قربانی همان وعده‌هایی خواهند شد که هر روز بیش از دیروز از زمین واقعیت فاصله می‌گیرند.