اینترنت گران شد؟ روایتی از ضرورت یک تصمیم سخت
افزایش اخیر حدود ۲۰ درصدی تعرفه بستههای اینترنت تلفن همراه، اگرچه نگرانیهایی را برای مشترکان به دنبال داشته است، اما بررسیهای فنی و اقتصادی نشان میدهد که این تصمیم محدود، نه یک اقدام درآمدزا، بلکه یک ضرورت برای حفظ پایداری و کیفیت شبکه ارتباطات در کشور بوده است.
به گزارش عصرخبر، افزایش اخیر ۲۰ درصدی تعرفه بستههای اینترنت تلفن همراه، پرسشها و نگرانیهایی برای بخشی از مشترکان ایجاد کرده است؛ پرسشهایی که کاملاً قابل درک است، زیرا در شرایط اقتصادی امروز، هر تغییری، حتی کوچک، در هزینههای خانوار، حساسیتبرانگیز است. با این حال، بررسی دقیق واقعیتهای فنی و اقتصادی صنعت ارتباطات، نشان میدهد که این افزایش محدود، یک ضرورت برای حفظ کیفیت شبکه و استمرار خدمات بوده است، نه یک تصمیم درآمدی یا سودمحور.
چرا اپراتورها ناچار به اصلاح قیمت شدند؟
۱. سه سال فشار اقتصادی بدون تعدیل تعرفه
در حالی که بسیاری از کالاها و خدمات در سالهای اخیر چندین بار افزایش قیمت داشتهاند، اپراتورهای تلفن همراه فقط یک بار—در دی ۱۴۰۲—فرصت اصلاح محدود تعرفهها را پیدا کردند و تا پیش از آن، چند سال تمام، تعرفه اینترنت، ثابت مانده بود.
طی این سالها، هزینههای عملیاتی اپراتورها چند برابر شده است، اما درآمد به همان نسبت افزایش پیدا نکرده است. نتیجه این وضعیت، کاهش توان سرمایهگذاری در شبکه و فرسایش تدریجی زیرساخت بوده است.
۲. وابستگی شدید صنعت ارتباطات به هزینههای دلاری
تجهیزات اصلی شبکه اپراتوری، بهصورت دلاری خریداری میشود. در شرایط تحریم، فشار مضاعفی نیز بر هزینه واردات و پشتیبانی فنی تجهیزات اضافه میشود. افزایش نرخ ارز طی سالهای گذشته، بار سنگینی بر دوش اپراتورها گذاشته است و همین عامل، بزرگترین دلیل نیاز به اصلاح تعرفهها به شمار میرود.
۳. هزینه نگهداری شبکه، چند برابر شده است
برای حفظ کیفیت اینترنت، خرید مداوم تجهیزات، نوسازی باتریها، توسعه پوشش و نگهداری سایتهای شهری و بینشهری ضروری است. بخش عمدهای از این هزینهها ارزی بوده و در سالهای اخیر با رشد شدیدی مواجه شده است. عدم اصلاح تعرفه، به معنای کاهش توان اپراتورها در ارائه خدمات پایدار، افزایش احتمالی اختلال و ورود جدی صنعت ارتباطات به عرصه بحران ناترازی خواهد بود.
افزایش ۲۰ درصدی؛ محدود، کنترلشده و با هدف توسعه
اصلاح اخیر، افزایش بزرگ یا جهشی نیست؛ بلکه افزایش حدود ۲۰ درصدی در قیمت بستههای اینترنت است؛ نرخی که با واقعیت اقتصادی کشور فاصله دارد؛ اما برای اپراتورها امکان ادامه سرمایهگذاری را فراهم میکند. به عبارت دیگر، این افزایش یک راهحل حداقلی است تا اپراتورها بتوانند کیفیت خدمات را در سطح مطلوب نگه دارند.
همدلی با مردم؛ درک واقعی از فشار معیشتی
نباید فراموش کرد که مردم در شرایط اقتصادی سختی به سر میبرند و هر افزایش هزینه، حتی ۲۰ درصدی، میتواند چالشزا باشد. اصلاح اخیر تعرفهها نیز با حداقل نرخ افزایش ممکن انجام شده است. واقعیت این است که ادامه ارائه اینترنت با کیفیت مطلوب، بدون حداقل اصلاح درآمد، در بلندمدت به زیان مشترکان تمام میشد؛ زیرا شبکهای که بهروز نشود، کیفیتش افت میکند و این افت کیفیت، هزینهای بسیار بیشتر از افزایش ۲۰ درصدی خواهد داشت.
در نهایت، افزایش ۲۰ درصدی تعرفهها یک تصمیم ناگهانی یا درآمدمحور نبود؛ بلکه یک ضرورت فنی و اقتصادی برای حفظ کیفیت اینترنت در کشور و جلوگیری از عقبماندن شبکه از رشد مصرف کاربران بود.
هم اپراتورها در این مسیر دچار فشارهای سنگین هستند، هم مردم. اما این اصلاح محدود، راهی میانه برای ادامه سرمایهگذاری، حفظ پایداری ارتباطات و ارائه خدمات بهتر در آینده است.
