زلزله تهران و یک سئوال جنجالی درباره ستاره شناس هلندی زلزله ترکیه!
تا امروز هیچ توضیح علمی در خصوص افرادی که ادعا می‌کنند، می‌توانند وقوع زلزله را پیش‌بینی و یا احساس کنند ارائه نشده‌است و از طرفی نیز تا به امروز پیش‌بینی این افراد به حقیقت بدل نشده‌است. درحالی که قبل تر و در زلزله ترکیه یک ستاره شناس هلندی با ادعاهایش درباره پیش بینی زلزله حسابی خبرساز شد. اما آیا این اتفاق اصلا امکان پذیر است؟
تینا مزدکی_ تاکنون سازمان‌های زمین‌شناسی نیز موفق به پیش‌بینی زلزله نشده‌اند و دانشمندان نیز به تنهایی نتوانسته‌اند، وقوع زلزله را پیش‌بینی کنند. دانشمندانی که در حوزه زمین‌شناسی تخصص دارند نیز، تنها می‌توانند، احتمال وقوع یک زلزله مهم را در یک منطقه خاص در طی چند سال مشخص محاسبه کنند.
پیش‌بینی که در خصوص زلزله باشد، باید سه عنصر اصلی، تاریخ و زمان، مکان و بزرگی را در بر داشته باشد. برخی می‌گویند که می‌توانند زلزله را پیش‌بینی کنند، با این حال دلایلی زیادی وجود دارد که این گفته را بی‌اعتبار کند. یکی از دلایل آن است که این پیش‌بینی‌ها مبتنی بر شواهد علمی نیستند و زلزله بخشی از یک فرآیند علمی است. به عنوان مثال، زلزله هیچ ربطی به ابرها و یا دردهای فیزیکی بدن ندارد.
پیش‌بینی‌ها آنقدر کلی هستند که همیشه زلزله‌ای رخ می‌دهد. مانند این پیش‌بینی:« در ۳۰ روز آینده یک زمین لرزه M۴ در جایی در ایالات متحده رخ خواهد داد. اگر زمین لرزه‌ای رخ دهد که با پیش بینی آنها مطابقت داشته باشد، آنها ادعای موفقیت می‌کنند حتی اگر یک یا چند عنصر پیش بینی شده آنها به شدت با آنچه در واقع رخ داده است متفاوت باشد.
پیش‌بینی‌ها (توسط غیر دانشمندان) معمولاً وقتی اتفاقی می‌افتد که پیش‌گویی برای زلزله‌ای در آینده نزدیک باشد و برای اعتبار بخشیدن به پیش‌بینی‌های خود معمولا رفتار غیرعادی حیوانات را دلیل عنوان می‌کنند.
گفتنی است که پیش‌بینی زلزله در چین چندین دهه پیش بر اساس زلزله‌های کوچک و فعالیت غیرمعمول حیوانات انجام شد. بسیاری از مردم ترجیح دادند بیرون از خانه‌های خود بخوابند و در نتیجه در هنگام وقوع زلزله اصلی و ایجاد ویرانی‌های گسترده در امان ماندند. با این حال، این نوع از فعالیت های لرزه‌ای به ندرت با یک زمین لرزه بزرگ همراه است و متأسفانه، اغلب زلزله‌ها هیچ رویداد اولیه‌ای ندارند. زمین لرزه بزرگ بعدی در چین هیچ پیش زمینه‌ای نداشت و هزاران نفر جان باختند.
