گزارش لحظه به لحظه ازدادگاه بيمه ايران

در سومين جلسه دادگاه اختلاس از شركت بيمه ايران دو متهم ديگر اين پرونده
به دفاع از خود پرداختند و هر دو با بيان اينكه تنها به دليل اعتماد به
آقاي «ف» چك‌ها را نقد كرده‌اند، تاكيد داشتند كه هيچ اطلاعي از ماجراي
چك‌ها نداشته‌اند.

در
ابتداي جلسه سوم از رسيدگي به پرونده اختلاس از شركت بيمه ايران
«ذبيح‌زاده» نماينده‌ي مدعي العموم اتهام «م.ب،ح» را وصول 4 فرقه چك به
مبلغ 737 ميليون و 500 هزار ريال و تحصيل مال نامشروع به مبلغ 25 ميليون
ريال و همچنين اختلاس توام با جعل با ايجاد شبكه‌ي چند نفري به واسطه
همكاري با كارمندان بيمه ايران عنوان كرد.

قاضي مديرخراساني نيز از متهم خواست تا در جايگاه حاضر شده و از خود
دفاع كند. متهم در دفاع از خود اظهار كرد: من فقط 3 فقره چك از آقاي «ف»
دريافت كردم و براي وصول آنها به بانك مراجعه كردم در حالي كه در
كيفرخواست از 4 فقره نام برده شده است.

متهم در پاسخ به سوال قاضي مبني بر اين كه چك‌ها به نام شما بود، گفت: بله، در چك‌ها نام من درج شده بود.

قاضي از متهم سوال كرد كه در متن چك چه چيزي نوشته شده بود؟

متهم پاسخ داد: اكنون حضور ذهن ندارم و چك‌ها در وجه حامل بود.

رييس شعبه‌ي 76 دادگاه كيفري استان تهران يادآور شد: در ابتداي اظهارات
خود بيان كرديد كه چك به نام شما بود اما حالا مي‌گويي كه چك‌ها در وجه
حامل بوده است؟ چطور ممكن است كه چك‌هاي دولتي در وجه حامل باشد چنين چيزي
صحت ندارد.

متهم در پاسخ به اين سوال كه چه ميزان از وجه چك به عنوان كارمزد براي
تو بود، گفت: هيچ مقداري به من تعلق نمي‌گرفت. من كشاورز هستم و دست‌هاي
من گواه بر اين مدعاست. اگر دروغ بگويم زبان مرا ببريد!

نماينده‌ي دادستان از متهم سوال كرد كه در چك‌ها آدرس كرج قيد شده اين
آدرس را مي‌شناسيد؟ كه وي پاسخ داد: همه چيز آماده بود و آدرس‌ها از قبل
بر روي چك‌ها نوشته شده بود.

متهم در پاسخ به سوال قاضي مبني بر اين كه آيا وكيل داري؟ گفت: من هيچ كس را ندارم.

مدير خراساني از متهم خواست كه آخرين دفاعيات خود را بيان كند كه وي
اظهار كرد: من فرد روستايي هستم و از دهات نزد دخترم مي‌آمدم، آقاي «د.ف»
داماد من بود و اين چك‌ها را براي وصول به من مي‌داد.

به گزارش ايسنا، در ادامه جلسه رسيدگي ذبيح‌زاده نماينده‌ي مدعي‌العموم
كيفرخواست صادره از سوي دادسراي عمومي و انقلاب تهران براي «م.ف.پ» را
قرائت كرد كه بر اساس آن اين متهم به معاونت در اختلاس توام با جعل، با
تشكيل شبكه‌ي چند نفره به واسطه همكاري با كارمندان بيمه ايران به ميزان
يك ميليارد و 745 ميليون و 640 هزار ريال و تحصيل مال نامشروع به ميزان صد
ميليون ريال متهم است.

متهم با حضورز در جايگاه در دفاع از خود گفت: من با آقاي «د.ف» دوست
قديمي هستم و سالي يكي دوبار به منزل آنها مي‌رفتم و وي در منزل خود اين
چك‌ها را براي وصول به ما مي‌داد و من جمعا 6 فقره چك وصول كردم.

متهم در پاسخ به سوال قاضي مبني بر اين كه چه ميزان از وجوه چك‌ را به عنوان كارمزد دريافت كرديد؟ گفت: من هيچ مقداري دريافت نكردم.

قاضي از متهم سوال كرد كه آدرس‌هاي قيد شده در چك‌ها را چه كسي در اختيارت قرار مي‌داد، گفت: آقاي «د.ف« آدرس‌ها را به ما مي‌داد.

وي در پاسخ به سوال قاضي مبني بر اين كه آيا متن چك‌ها را نگاه
مي‌كرديد؟ گفت: من اصلا فكر نمي‌كردم كه براي وصول كردن چند فقره چك چنين
اتفاقي بيفتد زيرا به آقاي «د.ف» اعتماد كامل داشتم اما صددرصد متن كامل
چك‌ها را نگاه مي‌كردم اما اكنون چيزي در خاطر ندارم.

متهم در پاسخ به سوال قاضي مبني بر اين كه چرا بايد شما براي وصول
چك‌ها از مسافت طولاني به تهران مي‌آمديد و براي شما هيچ سوالي پيش نيامد
كه متهم در پاسخ گفت: من به آقاي «د.ف» اعتماد كامل داشتم.

قاضي از متهم سوال كرد كه به چه دليل وصول چند فرقه چك را به همسرتان
محول كرديد كه وي پاسخ داد: يك روز ما مهمان آقاي «د.ف» بوديم و وي دو
فقره چك براي وصول كردن به ما داد.

رييس شعبه 76 دادگاه كيفري استان تهران از اين متهم خواست كه به بيان
آخرين دفاع از خود بپردازد و متهم با بيان اين كه دفاع خاصي ندارم، افزود:
اگر كاري انجام دادم ندانسته بوده و عذرخواهي مي كنم و هنوز هم نمي‌توانم
باور كنم كه چنين اتفاقي افتاده باشد.

ادامه دارد…