حبیبی: دولت را در تنگنا نگذاریم
انتقادها به دولت تدبير و اميد از سوي جناح رقيب رو به افزايش است و كم نيستند افرادي كه در هشت سال گذشته ساكت نشسته بودند و اين روزها توقع دارند دولت مشكلاتي را در سه ماه حل كند كه دولت سابق در هشت سال به وجود آورده بود. با نجفقلي حبيبي، فعال سياسي اصلاحطلب كه معتقد است دولت كار سختي پيش رو دارد و نبايد در تنگنا قرار بگيرد، در همين مورد به گفتوگو نشستيم. اين گفتوگو در ادامه ميآيد.
عصرخبر: 90 روز از آغاز به كار دولت تدبير و اميد ميگذرد، 10 روز تا برنامه 100 روزه دولت باقي مانده و انتقادهاي زيادي هم تا به حال به آقاي روحاني شده است، فكر ميكنيد كه اين انتقادها درباره عملكرد دولت طي 90 روز گذشته تا چه اندازه بجا بوده است؟
درست است كه آقاي روحاني پيش از آنكه رييسجمهور شود با مشكلات و وضعيت كشور تا اندازهيي آشنا بوده اما مطمئنا مشكلات و ريزهكاريهاي اقتصادي زيادي در كشور وجود دارد كه روحاني پس از رييسجمهور شدن به آنها واقف شده است كه بدون شك در سه ماه قابل حل شدن نيستند و آقاي روحاني و تيمش تازه به آنها رسيدهاند.
پس به نظر شما مشكلات زيادي هستند كه تيم آقاي روحاني در انتظار آنها نبودهاند؟
بله، علاوه بر آن دولت با مواردي مواجه شده است كه مثلا اصلا منطقي نيستند. به عنوان مثال كشور ما در جمع 75 ميليون نفر جمعيت دارد اما جمعيت دريافتكنندگان يارانه نزديك به 80 ميليون نفر بوده است. اين در حالي است كه بخشي از مردم هم به صورت داوطلبانه يارانه دريافت نميكنند. در اين ميان معلوم نيست يارانه نقدي پرداختي به آن پنج يا شش ميليون نفر اضافي به كجا رفته است. در نتيجه روحاني بر اساس اطلاعاتي كه داشته است وعده 100 روز را داده اما حالا با مشكلات عظيمي روبهرو شده است.
به جز موضوع كمبود اطلاعات چه مساله ديگري ميتواند مانع از عملي شدن برنامه 100 روزه دولت شود؟
ببينيد، در دولت آقاي احمدينژاد بسياري از مسائل تبديل به قانون شد و اگر آقاي روحاني قصد حل كردن برخي از مشكلات را داشته باشد بدون شك بايد قوانين زيادي را تغيير بدهد. براي تغيير قانون هم بايد به مجلس لايحه فرستاده شود و در مجلس تغييرات صورت بگيرد و در نهايت زمان زيادي نياز است كه بدون شك اين زمان 100 روز نيست و نبايد اگر تاخيري در برنامههاي دولت صورت بگيرد مواخذه شود.
يعني شما فكر ميكنيد با توجه به مشكلات و تصميمات نابجايي كه دولت سابق به وجود آورده است تاخير دولت تدبير و اميد قابل توجيه است؟
بله، مهم اين است كه ما در حال حاضر شاهد تلاشهاي دولت روحاني هستيم و مردم هم ميدانند كه مشكلات زيادي بر سر راه دولت قرار دارد. البته عزم دولت در اين مورد بايد جديتر شود. هرچند كه دولت به مولفههاي زيادي نياز دارد به عنوان مثال راه انداختن كارخانهها نياز به پول دارد در حالي كه خزانه كشور خالي است. به هر حال نبايد دولت را در تنگنا قرار دهيم.
به نظر شما انتقادهايي كه برخي جريانهاي رقيب انجام ميدهند به چه علت است؟ آيا به معني در تنگنا قرار دادن دولت نيست؟
به هر حال عدهيي هستند كه طي سالهاي گذشته همه امكانات را در اختيار داشتهاند و علاوه بر آن مورد حمايت برخي مسوولين كشور هم بودهاند طبيعي است كه تا اندازهيي شتابزدگي به خرج داده و تلاش كنند كه دولت را در موضع انفعال قرار داده تا به دولت نشان دهند كه آنچنان هم خوب نيست.
البته برخي بر اين باورند كه توقعات از دولت آقاي روحاني بيش از اندازه بالاست. شما هم قبول داريد؟
بله، دولت آقاي روحاني با بهكارگيري نيروهاي پخته و باتجربه كه توانشان براي مردم به اثبات رسيده است توقع همه را بالا برد تا مشكلات در كوتاهمدت حل شود. در حالي كه تغيير ساختارهاي نادرستي كه طي هشت سال گذشته به وجود آمده است زمانبر است و اينگونه موضعگيريها نتيجهيي جز دستپاچه كردن دولت ندارد. من بر اين باورم كه مردم تحمل سختي كشيدن را در صورتي كه بدانند دولت در حال كار هست، دارند و اين جريانهاي سياسي هستند كه شلوغ ميكنند و نبايد اينگونه فضاسازيها را به حساب مردم گذاشت. مردم ميدانند مشكلاتي كه در هشت سال گذشته به وجود آمده است به اين زوديها قابل حل نيست. دولت هنوز هم وقت دارد و بايد حمايتها را بيشتر كنيم تا دولت دچار غفلت نشود. با توجه به ساختار اداري كشور نبايد توقعات بيجا از دولت داشت.
از همان زمان آغاز به كار دولت، بسياري بر اين باور بودند كه به دليل اقدامات نادرست دولت گذشته، دولت جديد كار بسيار سختي را در پيش رو دارد. فكر نميكنيد كه اين پيشبيني حالا محقق شده است؟
بله، خود من هم از همان ابتدا معتقد بودم كه دولت آقاي روحاني با مشكلات زيادي روبهرو خواهد بود. آقاي احمدينژاد در جامعه توقع عدالت اجتماعي را ايجاد كرد اما آن را عملي نكرد. دولت قبلي تصور كرده بود كه با دادن پول به مردم ميتوان عدالت اجتماعي ايجاد كرد. وضعيت دانشگاهها نيز از ديگر موضوعاتي است كه سر و سامان يافتن آن زمان زيادي طول ميكشد.
يكي ديگر از مشكلاتي كه بر سر راه دولت وجود داشت، كارشكنيهاي پررنگ برخي از جريانهاي سياسي بود. اين در حالي است كه دولت آقاي احمدينژاد حمايت همهجانبه داشت و نتوانست آنچنان در حوزه اجرايي موفق باشد. فكر نميكنيد كه اقدامات جريانهاي مخالف هم در برنامههاي دولت موثر بوده است؟
دقيقا همينطور است، در برخي موارد كار به مخالفت ختم نميشود و حتي چوب لاي چرخ دولت هم ميگذارند. با وجود آنكه مقام معظم رهبري بارها حمايت خود را اعلام كردهاند اما برخي جريانات سياسي از تلاششان براي كارشكني در امور دولت دست نميكشند. شايد ظاهرا بگويند به خاطر حمايت رهبري از دولت آنها هم حمايت ميكنند اما باطنا اينگونه نيست. جريانهاي سياسي افراطي اين روزها شايد نزديك به 500 سايت خبري داشته باشند كه از همان راه سر و صدا راه مياندازند. اما در نهايت دولت نبايد به اين موضوعات توجهي بكند و كار خود را با جديت جلو ببرد.