ديدارانسان باموجودات فضايي درقرن حاضر؟!

ایسنا : جوسلين بل برنل، متخصص فيزيك نجومي در دانشگاه آكسفورد كه كاشف
نخستين تپ‌اخترهاي راديويي نيز هست، طي سخنراني در انجمن باز علوم اروپا
(Euroscience Open Forum) در دوبلين پيش‌بيني كرد كه انسان در قرن جاري به
نشانه‌هايي از حيات و حتي زندگي هوشمند در جاهاي ديگر دست خواهد يافت.

وي
خاطرنشان كرد: يافتن حيات در سيارات صخره‌يي داراي دي‌اكسيد كربن و لايه
ازن در جو آن‌ها محتمل است و البته در صورت يافتن علائم حيات بيگانه،
برقراري ارتباط با آن‌ها از زمين و از طريق راديو يا ليزر دهه‌ها به طول
خواهد انجاميد.

به گفته اين دانشمند، هيچ چيز سريع‌تر از نور حركت
نمي‌كند بنابراين مي‌توان به عنوان يك شيوه‌ از مكالماتي سخن به ميان آورد
كه 50 يا 100 سال زمان خواهند برد.

نتايج يك نظرسنجي به عمل آمده از
بالغ بر دو هزار مرد و زن در انگلستان حاكي از آن است كه 44 درصد آن‌ها به
وجود حيات فرازميني باور داشته و بيش از يك سوم اين افراد نيز بر جست‌وجوي
جدي براي يافتن چنين حياتي و تلاش براي برقراري تماس با تمدن‌هاي بيگانه
تاكيد دارند.

آرتور سي كلارك، نويسنده داستان‌هاي علمي تخيلي نيز
معتقد بود كه پيدا نكردن جزئي‌ترين علائم حيات فراتر از زمين وي را به هيچ
وجه متعجب يا نااميد نكرده است.

به ادعاي وي، شايد فناوري‌هاي كنوني براي صورت دادن اين امر ابتدايي باشند.

لرد
مارتين ريز منجم و استاد كيهان‌شناسي و فيزيك نجومي در دانشگاه كمبريج
معتقد است كه وجود حيات فرازميني شايد فراتر از درك انسان است.

به گفته وي، شايد موجودات فضايي با ما روبرو شوند و ما حتي آن‌‌ها را نشناسيم زيرا انسان در جستجوي موجوداتي شبيه به خود است.

وي
اظهار مي‌دارد كه حيات و هوش در خارج از زمين مي‌تواند در اشكالي وجود
داشته باشد كه ما قادر به درك آن‌ها نيستيم، درست مانند اين كه يك شامپانزه
قادر به درك تئوري كوانتوم نيست، امكان دارد جنبه‌هايي از واقعيت در فضاي
خارج موجود باشند كه فراتر از توانايي مغز انسان باشد.

وي در
ادامهافزود: انسان‌ها حد و مرز پيچيدگي تكاملي نيستند و ممكن است موجودات
پساانساني ارگانيك يا سيليكون محور نيز وجود داشته باشند.

در عين
حال، فرانك دارك موسس انستيتو علمي SETI معتقد است كه تلويزيون‌هاي
ماهواره‌يي و انقلاب ديجيتالي با برش مخابره سيگنال‌هاي تلويزيوني و
راديويي به درون فضا انسان را براي موجودات فضايي نامرئي كرده‌اند. زمين
هم‌اكنون توسط پوسته اي با عرض 50 سال نوري متشكل از تشعشع مخابرات
تلويزيوني، راديويي و راداري محاصره شده است و اين سيگنال‌هاي تلويزيوني
براي موجودات فضايي نظاره‌گر همچون صداي سفيد به نظر مي‌رسند.

ميلان
سيركوويچ از رصدخانه ستاره‌شناسي بلگراد نيز اشاره مي‌كند كه عمر متوسط
سيارت فرازميني در كهكشان راه شيري حدود 1.8 گيگاسال (يك ميليارد سال) بوده
كه اين رقم بزرگ‌تر از عمر زمين و منظومه شمسي است.

اين بدين
معناست كه به همان ميزان عمر متوسط تمدن‌هاي تكنولوژيكي نيز بايد بزرگ‌تر
از عمر تمدن‌هاي انساني باشد. وسيع بودن اين فاصله نشان مي‌دهد كه يك يا
چند فرايند مرئي بودن جوامع فرازميني را سركوب مي‌كند.