آیا ترامپ مستقیما با رهبر کره شمالی مذاکره می‌کند؟
پیش بینی مسیر سیاست خارجی آمریکا در قبال کره شمالی به هنگام ریاست جمهوری ترامپ دشوار است و حرف‌های ترامپ درباره کره شمالی قبل از انتخابات هم خیلی کلی و مبهم بوده‌اند.
به گزارش ایسنا، خبرگزاری دویچه وله در گزارشی درباره دورنمای سیاست خارجی آمریکا در قبال کره شمالی در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ می نویسد:
«آیا رهبری در آمریکا می‌تواند مذاکرات مستقیم با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی داشته باشد؟ صد البته این برای دونالد ترامپ مساله ای نیست چرا که رئیس جمهور منتخب آمریکا در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری چند باری به این موضوع اشاره و آن را روشن کرد. ترامپ در مه ۲۰۱۶ گفته بود: چراکه نه! چه مشکلی در مذاکرات با رهبر کره شمالی وجود دارد؟
ترامپ گفت، می‌خواهد با کیم جونگ اون درباره “سلاح‌های هسته‌ای لعنتی” او صحبت کند حتی اگر که شانس موفقیت این مذاکرات ناچیز باشد.
این سیاستمدار و میلیاردر آمریکایی گفته بود، حاضر است پذیرای رهبر کره شمالی در واشنگتن باشد. او اظهار کرد: من میزبان ضیافت ناهار دولتی برای او نخواهم بود و البته همین کار را در قبال چینی‌ها و دیگرانی که ما را غارت کرده‌اند انجام می‌دهم. ترامپ در ادامه این حرفهایش تاکید کرد: من به جای آن میزبان این رهبران کمونیست در یک میز کنفرانس خواهم بود و به آنها “همبرگر” خواهم داد.
البته این حرف‌های او با انتقاد شدید در آمریکا مواجه شد، اما در پیونگ یانگ این سیاستمدار جمهوریخواه با تحسین رو به رو شد. رسانه‌های دولتی کره شمالی ترامپ را به عنوان یک “سیاستمدار عاقل” تحسین کردند.
مایکل مادن، استاد دانشکده مطالعات بین‌المللی در دانشگاه جان هاپکینز به دویچه وله گفت: من نمی‌خواهم درباره حرف‌های قبل انتخابات ترامپ اظهار نظر کنم.
او اذعان کرد به اینکه البته این حرف های ترامپ درباره کره شمالی مطمئناً تحولی در روابط دوجانبه خواهند بود. مادن اظهار کرد: اما برای آینده پیشرو به نظر نمی‌رسد این حرف‌ها سناریویی واقع گرایانه باشند.
مادن هشدار داد که نباید تفسیر بیش از حد از حرف هایی که ترامپ درباره کره شمالی در زمان تبلیغات انتخاباتی داشته انجام داد. او گفت: این غیرعاقلانه و اشتباه است که از یکسری حرف‌های علنی و کلی ترامپ، سیاست او درباره کره شمالی را تعیین کنیم. من فکر می‌کنم که سیاست او درباره کره شمالی هنوز کاملا تدوین نشده است.
مادن اذغان کرد به این که ترامپ ظاهرا بیشتر از باراک اوباما پذیرای ارتباط نزدیک با کره شمالی خواهد بود.
در آوریل ۲۰۰۹ کره شمالی به صورت یک جانبه از مذاکرات به اصطلاح ۶ جانبه شامل کره جنوبی، روسیه، چین، ژاپن و آمریکا خارج شد. از آن زمان تاکنون مذاکرات رسمی میان پیونگ یانگ و واشنگتن متوقف شده است. این در حالی است که آمریکا به اصطلاح “صبر راهبردی” و یا به عبارت دیگر عدم مداخله را در قبال کره شمالی در پیش گرفته است.
آمریکا مکررا از مقامات کره شمالی خواسته تا سلاح‌های هسته‌ای را به عنوان پیش شرط برای از سرگیری مذاکرات مستقیم کنار بگذارند با این حال پیونگ یانگ بر انجام مذاکرات بدون پیش شرط تاکید کرده که البته باراک اوباما آن را رد کرده است.
این حقیقت که کره شمالی در زمان ریاست جمهوری اوباما ۶ آزمایش هسته‌ای انجام داده برای جمهوری خواهان حائز توجه بوده و آنها دولت اوباما را متهم به عدم جسارت در قبال کره شمالی می‌کنند. سوال این است که هنگامی که یک رئیس جمهور جمهوری خواه در واشنگتن روی کار بیاید چه تفاوتی در این وضعیت به وجود خواهد آمد؟
مادن استدلال کرد: تا زمانی که ترامپ سیاست کره شمالی را در ۱۰۰ روز اول دولتش به عنوان یک اولویت مهم تعیین نکند، احتمالا شاهد دوری زیاد از سیاست فعلی آمریکا در قبال پیونگ یانگ نخواهیم بود.
این چیزی است که البته کره جنوبی امید به آن دارد؛ یعنی عدم تغییر سیاست آمریکا در قبال کره شمالی. پارک گئون های، رئیس جمهور کره جنوبی در پیام تبریک به ترامپ برای پیروزی‌اش در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا گفت: سئول و واشنگتن به اعمال فشار بر حکومت کره شمالی ادامه خواهند داد. رسانه‌های کره جنوبی گزارش دادند: ترامپ در گفت‌وگو تلفنی ۱۰ دقیقه‌ای با پارک گئون های اطمینان داده که ائتلاف میان دو کشور ادامه پیدا خواهد کرد.
با این حال به نظر می‌رسد کره جنوبی احتمالا با مشکلاتی در زمینه تامین مالی مساله استقرار بیش از ۲۸ هزار سرباز آمریکایی در خاک خود رو به رو خواهد شد. ترامپ در زمان کمپین انتخابات بارها گفت که توقع دارد هم‌پیمانان آمریکا هزینه‌های دفاع از کشورشان را خودشان به طور کامل و یا سهمی از آن را بپردازند.
ترامپ در مصاحبه با سی ان ان پس از آزمایش هسته‌ای ۶ ژانویه ۲۰۱۶ کره شمالی، کره جنوبی را کشوری خواند که در ازای کمک آمریکا “چندرغاز” پول داده است.
ترامپ همچنین در این مصاحبه چین را محکوم کرده و گفت: چینی‌ها مدعی هستند که هیچ کنترلی بر کره شمالی ندارند در حالی که کنترل کامل پیونگ یانگ را در دست دارند و کره شمالی بدون حمایت چین غذای کافی برای خوردن نخواهد داشت و چین باید اقدام کرده و مشکل را حل کند.»
