بفرمائید امامزاده!
می دانم که نباید حواس نمازگزار پرت شود اما دست های حاج رحیم در قنوت، عجیب می لرزیدند، تا حدی که ساعت ها بعد از دیدار هنوز این تصویر از ذهنم محو نشده است!
عصر خبر- دكتر حميد هنرجو: امامزاده علی اکبر در محله قدیمی چیذر تهران، کاروانی از شهیدان را در آغوش گرفته است.
از شهدای جنگ تحمیلی گرفته تا دانشمندان و بر و بچه های هسته ای، شهدای امر به معروف، مدافعان مظلوم حرم و… خیلی ها را می شود در این فضای باصفا دید.
رفتن به این اماکن، برای تغییر حال و هوا و رفع دلتنگی خیلی خوب است، اما لطف مضاعف این سفر درون شهری، تجدید دیدار با حاج رحیم پدر شهید مصطفی احمدی روشن و اولین دیدار اتفاقی با پدر شهید محمد حسین حدادیان بود.
چه گفتنی های نابی داشتند این دو عزیز … چقدر حرفهایشان تکان دهنده بود!چه گفتیم و چه شنیدیم بماند برای وقتی دیگر ! راستش این نوشته کوتاه، ظرفیت انتقال آن را ندارد! اگر بگویم بعضی وقت ها واژه ها و کلمات لال اند اغراق نکرده ام.
بیش از ۲ ساعت کنار هم بودیم و نماز مغرب و عشاء را همراه با چیذری ها و تعدادی از جوانان تهرانی به امامت حاج رحیم خواندیم، می دانم که نباید حواس نمازگزار پرت شود اما دست های حاج رحیم در قنوت، عجیب می لرزیدند، تا حدی که ساعت ها بعد از دیدار هنوز این تصویر از ذهنم محو نشده است!
در پاسخ به ده ها دوست در گوشه و کنار کشور که مرتب پیغام می دهند برای چهل سالگی انقلاب، مطلبی بنویس… می گویم: بفرمائید امامزاده! زیرا تمام حرف ها و نکته ها در صحن امامزاده هستند! همان جایی که اقیانوس های متلاطم آرام گرفته اند… فرزندان صبور و بی ادعای مردم.
خانواده های شهداء معدل هویت و سرمایه عزت کشورند؛ فارغ از هرگونه جناح بندی یا سلیقه سیاسی… یا علی مدد!
