دیالیز با اعمال شاقه

مشکلات بیماران کلیوی پایان ندارد، یکی می گوید: شوهرم کارگر است و هر بار
که دارو برایم تهیه می‌کند به من سرکوفت می‌زند که من به جای تهیه دارو
می‌توانستم چیزهای بهتر برای خانه بخرم.

این زن بیمار ادامه می دهد: ما در اسماعیل آباد جاده ساوه می‌نشینیم و چون
دکترم در بیمارستان مدرس ویزیت می‌کند باید صبح ساعت 8 بروم و چون پول
نداریم باید تکه تکه ماشین سوار شوم و همین مسئله باعث می‌شود حالمان در
این هوای آلوده بدتر شود.

مشکلات بیماران کلیوی دیگر از رقم و آمار گذشته است و اصحاب رسانه نیز در
پی غفلت برخی مسئولان فقط می‌تواند به انعکاس مشکلات این بیماران بپردازند
شاید مشکلات متعدد این بیماران از قبیل هزینه‌های سرسام اور دارو

  یکی از این بیماران می گوید: شوهر یکی از بیماران دیالیزی است که حدود 3
تا 4 ماه است کلیه‌های خود را به دلیل عارضه قند بالا از دست داده است و
همزمان چشم‌هایش نیز دچار مشکل شده است و در پی این بیماری‌ها یک چشمش را
از دست داده و  اکنون نیز هفته‌ای 3 بار در بیمارستان اشرفی اصفهانی
دیالیز می‌شود.

هفته‌ای 90 هزار تومان هزینه ایاب و ذهاب بیمارستان

وی ادامه می‌دهد: ما در منطقه شهریار زندگی می‌کنیم و هر بار که همسرم
را به خیابان اشرفی اصفهانی تهران برای دیالیز می‌آورم باید در حدود 12
هزار تومان کرایه ماشین بدهم و این در حالی است که اگر بخواهم آژانس بگیرم
رفت و برگشتمان به بیمارستان 30 هزار تومان و در هفته 90 هزار تومان می
شود یعنی320 هزار تومان در ماه.

وی از مشکلات عدیده دیگر از جمله مشکل دفترچه روستایی و عشایری می‌نالد و
می‌گوید: پزشک بهداشت مستقر در منطقه ما دفترچه روستایی قبول نمی‌کند که
مهر بزند و به ناچار از بیمارستان اشرفی اصفهان نامه آورده‌ام تا
توانسته‌ام برای یکی از داروهای همسرم مهر دفترچه روستایی بزنم چون پزشک
خانواده می‌گوید ما دفترچه خاص قبول نمی‌کنیم.

کمبود تخت دیالیز در اطراف پایتخت

همسر این بیمار دیالیزی با اشاره به اینکه هر ماه باید 60 هزار تومان پول
داروی دیالیز بپردازد، می‌افزاید: سه روز در هفته باید از شهریار به
بیمارستان اشرفی اصفهانی در تهران برویم.بیمارستان شهریار اعلام کرده که
جا ندارد و من نیز نمی‌توانم همسرم را در آنجا دیالیز کنم. الان هم همسرم
دچار بیماری قلبی است و یک چشمش را از دست داده و شرایط پیوند ندارد.

بیماران شرمنده خانواده

وی در پاسخ به این پرسش که شغلش چیست و چگونه هزینه این داروها را تأمین
می‌کند، می‌گوید: بنده که شغلی ندارم و تمام این هزینه‌ها را از پول
یارانه‌های واریزی تأمین می‌کنم البته پسرم کار می‌کند، تازه از سربازی
آمده و او هم کارگر است و ما خجالت‌زده فرزندانمان هستیم چون برخی داروها
را آنها تهیه می‌کنند.

بیمار دیگر کلیوی که خود را یک زن میانسال معرفی می‌کند که در حدود 16 سال
است کلیه خود را از دست داده و در اسماعیل‌آباد جاده ساوه مستأجر پدر و
مادرش است، می‌گوید 5 سال است که مستأجر پدر و مادرم هستم و الان هم تحت
فشار برادران و خواهران هستم که می‌گویند باید از این خانه بلند شوی و ما
بنشینیم چون آنها هم اصلاً وضعشان خوب نیست.

می گوید: من یک بار 12 سال پیش پیوند کلیه کردم و بار دوم هم 4 سال پیش
پیوند انجام دادم الان هم انسولین مصرف می‌کنم، داروها بسیار گران هستند،
دفترچه تأمین اجتماعی دارم و از وقتی که پیوند زده‌ام هم دیگر بنیاد امور
بیماران خاص من را نمی‌پذیرد چون می‌گوید من پیوندی هستم.

الان محتاج 2 میلیون تومان پول هستم تا برای پول پیش خانه بدهم تا از این
مشکلات و حرف‌های برادران و خواهرانم نجات پیدا کنم ولی 260 هزار تومان
بدهکار به بانک هستیم.

و ادامه می‌دهد: شوهرم کارگر است و هر بار که دارو تهیه می‌کند به من
سرکوفت می‌زند که من به جای تهیه دارو می‌توانستم چیزهای بهتر برای خانه
بخرم.

ما در اسماعیل آباد جاده ساوه می‌نشینیم و چون دکتر در بیمارستان مدرس
ویزیت می‌کند باید صبح ساعت 8 بروم و چون پول نداریم باید تکه تکه ماشین
سوار شویم و همین مسئله باعث می‌شود حالمان در این هوای آلوده بدتر شود.

الان دستگاه تست قند خون ندارم و هر وقت “کوروتن” مصرف می‌کنم قندم بالا می‌رود ولی نمی‌توانم این دستگاه تست قند خون را تهیه کنم.

عدم کمک به بیماران به دلیل داشتن شوهر

ماهی 77 هزار تومان پول سلسپت و داروهای کلیه می‌دهم و این جدا از
هزینه‌های انسولین و دیگر داروهای فشار خون است. شوهرم کارگر یک شرکت است
همین الان که با شما صحبت می‌کنم چند دقیقه پیش مجبور شدم گوشواره‌های
دخترم را از وی بگیرم و به مبلغ 200 هزار تومان بفروشم تا بدهی 260 هزار
تومانی بانک را بپردازم کسی هم به ما کمک نمی‌کند. حتی کمیته امداد هم می
گوید چون شوهرداری نمی‌توانیم به شما کمک کنیم.

محمد عقیقی، رئیس اداره پیوند و بیماران خاص وزارت بهداشت در مورد مسائل
بیماران دیالیزی به خبرنگار فارس گفت: وزارت بهداشت با همکاری دانشگاههای
علوم پزشکی تا جای ممکن برای حمایت از بیماران خاص به خصوص بیماران کلیوی
و دیالیزی اقدام می کند.

وی افزود: در منطقه شهریار بیمارستان امام سجاد هست که بخش دیالیز هم دارد
و بیماران دیالیزی در جاده ساوه نیز  می‌توانند از خدمات بخش‌های دیالیز
که در شهر ساوه مستقر است استفاده کنند اما در مجموع قبول داریم که تعداد
تختهای دیالیز در حواشی شهرهای بزرگ به خصوص تهران و اطراف کرج وجود دارد.

عقیقی ادامه داد: بیشترین مشکل و کمبود تخت دیالیز نیز در استان البرز و
دانشگاه علوم پزشکی تازه تأسیس این استان است که برای تأمین تختهای دیالیز
مورد نیاز بیماران این استان که استانی به شدت مهاجرپذیر است و تراکم
جمعیت بسیار بالایی دارد باید اقدامات زیادی انجام شود.

وی گفت: استان البرز برای ارائه خدمات مناسب به بیماران دیالیزی حداقل به
100 تخت دیالیز نیاز دارد که تأمین این تعداد تخت دیالیزی در زمان خیلی
کوتاه شاید میسر نباشد اما در یک فرآیند 2 تا 3 ساله امکانپذیر است و در
این زمینه مسئولان دانشگاه علوم پزشکی البرز برنامه ریزی‌ها را شروع کرده
اند و البته بخش خصوصی و خیریه نیز باید به کمک بیایند.

عقیقی ادامه داد: از جمله برنامه‌ها این است که با کمک بخش خصوصی 30 تخت
دیالیز احداث شود که البته تعدادی تخت دیالیز نیز در بیمارستان البزر که
به زودی راه اندازی می‌شود، ایجاد می‌شود. بیمارستانهای امام خمینی، شهید
باهنر،شریعتی کرج، نطرآباد و شهریار نیز فعلاً تعدادی تخت دیالیز دارند که
به بیماران این شهر خدمات رسانی می‌کنند گر چه قبول داریم نسبت به نیاز
بیماران این استان کم است.

رئیس اداره پیوند و بیماریهای خاص وزارت بهداشت در گفت و گو با فارس اضافه کرد: کرج و استان
البرز مشکلات زیادی درحوزه ارائه خدمات سلامت دارند و تعداد تختهای
بیمارستانی آن با توجه به تراکم جمعیت و جمعیت مهاجر روزافزون آن به خصوص
در شهرکهای اطراف کم است و به همین نسبت در ارائه خدمات دیالیز هم مشکل
وجود دارد اما چون بیماران دیالیزی به علت مزمن بودن بیماری نیاز به خدمات
تکرار شونده دارند این مشکلات بیشتر خودنمایی می‌کند.

وی در مورد مشکلات دفترچه بیماران خاص نیز گفت:‌ بنیاد امور بیماریهای خاص
تا جایی که بنده می‌دانم مستقیماً با بیماران سر و کار ندارد و دفترچه
بیمه صادر نمی‌کند بلکه با توافقی که با وزارت بهداشت شده است تقسیم کاری
صورت گرفته که تختهای دیالیز در بیمارستانهای دولتی را وزارت بهداشت تأمین
کند و تختهای دیالیز برای مراکز خصوصی و خیریه را بنیاد امور بیماریهای
خاص تأمین کند.

عقیقی  گفت: بیماران خاص همگی از سازمان بیمه‌گر خود دفترچه بیماران خاص
دارند که با استفاده از آن تمام خدمات درمانی آنها از جمله دیالیز و
داروهایشان رایگان است و هزینه‌ای بابت این خدمات از آنها دریافت نمی‌شود.