سنگ کیسه صفرا: علل، علائم، درمان و افراد در معرض خطر
سنگ کیسه صفرا رسوبات سختی هستند که در کیسه صفرا تشکیل میشوند و میتوانند درد شدید شکم، حالت تهوع و استفراغ را به همراه داشته باشند. در صورت مشاهده علائم، مراجعه به پزشک ضروری است. درمان معمولاً شامل جراحی برای برداشتن کیسه صفرا است.
کیسه صفرا عضوی در بخش تحتانی کبد است که صفرای ترشح شده از کبد در آن تجمع یافته و هنگام نیاز از طریق مجرای صفراوی مشترک (CBD) به روده باریک ریخته میشود.
به گزارش ایسنا، سنگ های صفراوی رسوبات سخت شده مایع گوارشی به نام صفرا در کیسه صفرا هستند. همچنین اندازه آنها از کوچکی به اندازه یک دانه شن تا بزرگی به اندازه یک توپ گلف متغیر است.
دکتر «ایروینگ خورخه»، جراح عمومی مایو کلینیک در این باره میگوید: افرادی که درد و سایر علایم ناشی از سنگهای صفراوی را تجربه میکنند معمولاً نیاز به جراحی برداشتن کیسه صفرا دارند.
به گفته این متخصص، در این مواقع ممکن است درد شدید و ناگهانی در شکم یا کمردرد را تجربه کنید و حتی ممکن است حالت تهوع یا استفراغ داشته باشید.
دکتر خورخه میگوید: به طور معمول، علایم درد مرتبط با کیسه صفرا، درد همراه با وعدههای غذایی است و معمولاً بعد از خوردن وعدههای غذایی چرب رخ میدهد.
او می گوید دلایل متعددی وجود دارد که کیسه صفرا شما می تواند سنگ کیسه صفرا ایجاد کند. شایع ترین علت آن چیزی است که می خورید. رژیم غذایی سرشار از فیبر و کلسترول و چربی کم، خطر ابتلا را کاهش می دهد.
سنگ های صفراوی به دلیل عدم تعادل در ترکیب شیمیایی صفرا در داخل کیسه صفرا ایجاد می شوند. بنابراین، کلسترول صفرا بیش از حد بالا می رود و کلسترول اضافی به سنگ تبدیل می شود. اگر فردی اضافه وزن و دیابت داشته باشد و زیاد چربی مصرف کند، در معرض خطر بیشتری قرار دارد. در صورت مشاهده علایمی مانند درد مکرر در ناحیه شکم، اسیدیته شدن بیش از حد، حالت تهوع، استفراغ و … به پزشک مراجعه کنید زیرا تاخیر در تشخیص می تواند منجر به عوارض دیگری شود.
دکتر خورخه می گوید: بومیان آمریکایی و جمعیت اسپانیایی تبار و همینطور زنان در خطر بیشتری برای ابتلا به سنگ کیسه صفرا هستند. همچنین با افزایش سن، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سنگ کیسه صفرا هستیم.
این متخصص اظهار کرد: وقتی سنگ کیسه صفرا داشته باشید، آنها خود به خود از بین نمی روند و درمان توصیه شده، جراحی برای برداشتن کیسه صفرا است.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، دکتر خورخه می گوید: این عضوی از بدن است که مردم می توانند بدون آن زندگی کنند و هیچ عواقب طولانی مدتی ناشی از برداشتن آن نداشته باشند.