آیا روزگار حکام خلیج فارس به پایان رسیده؟

برخی بر این باورند که قطر -که به قول برنار هنری لویی متفکر فرانسوی و مهندس جنگ علیه لیبی به اندازه نوک سوزن است- ممکن است بتواند خود را از تاثیرات این توفان به دور نگاه دارد و افتخار کند به اینکه شهروندانش که تعداد آنها از ربع میلیون تجاوز نمی‌کند به رعایت آرامش پایبند هستند.

آیا روزگار حکام خلیج فارس به پایان رسیده؟به گزارش  حوزه، پایگاه راصد وابسته به شیعیان
عربستان طی یادداشتی تحلیلی نوشت: تلاش برای دور زدن اعتراضات در کشورهای
خلیج فارس با به کارگیری اقتصاد رانتی و پرداخت رشوه و هدایای مالی به
شهروندان و بخشش های سخاوتمندانه به پروژه های رفاهی به عنوان جایگزینی
برای اصلاحات سیاسی نمی‌تواند مدت زمان زیادی در برابر خواسته‌های مردمی
همچون آزادی و کرامت و دموکراسی دوام بیاورد.

تحلیلگران سیاسی در
غرب بر این باورند که حرکتها و بیداری های اخیر دیر یا زود به کشورهای عربی
که تاکنون خود را از این توفان دور نگاه داشته اند خواهد رسید. از جمله
بحرین که همچنان شاهد تظاهرات اعتراض آمیز و برخورد خشونت آمیز با مردم
خواستار سرنگونی نظام این کشور است. و همچون قطر که الهام بخش قیام‌های
عربیِ تحت حمایت آمریکا است!

* آیا خطری قطر را تهدید نمی‌کند؟

تحلیلگران
بر این مطلب اجماع دارند که عربستان که با اعتراضات داخلی اقلیت شیعی و
اعتصابات افراد بیکار از کار برکنار شده روبرو است و تعداد آنها به میلیون
ها نفر می‌رسد آن هم در کشوری که بزرگ ترین صادر کننده نفت است و نزدیک یک
چهارم ذخیره نفت خام جهان را در اختیار دارد و در کنار بقایای نیروهای
القاعده که یمن را پناهگاه خود قرار داده اند نامزد بیشترین تغییرات است
اگر نگوییم که تمام آن تغییر میکند.

برخی نیز گفته‌اند که بیکاری
یکی از عواملی است که تحول اخیر را در تونس ایجاد کرد، زمانی که محمد
بوعزیزی که تمام درها را به روی خود بسته دید، قبل از آنکه آتش انقلاب به
مصر و لیبی و یمن و بحرین و سوریه برسد، خود را در سیدی بوزید آتش زد. و
این انقلاب ممکن است همین روزها در عربستان نیز آغاز شود.

برخی بر
این باورند که قطر -که به قول برنار هنری لویی متفکر فرانسوی و مهندس جنگ
علیه لیبی به اندازه نوک سوزن است- ممکن است بتواند خود را از تاثیرات این
توفان به دور نگاه دارد و افتخار کند به اینکه شهروندانش که تعداد آنها از
ربع میلیون تجاوز نمی‌کند به رعایت آرامش پایبند هستند.

اما مجله
اکونومیست انگلستان نوشته که در قطر یک شاعر به نام محمد ابن الذیب به خاطر
یک قصیده تمسخر آمیز نسبت به امیر قطر به حبس ابد محکوم شده است. و با
حالت تمسخر آمیزی گفته که قانون قطر اصلا چنین جرایمی در آن تعریف نشده و
چنین مجازات های سیاسی در آن در نظر گرفته نشده بر خلاف امارات متحده عربی
که قانون جدیدی برای جرایم الکترونیکی وضع کرده که طبق آن هرکس به حکام بی
احترامی کند مجازات زندان در انتظار او خواهد بود.

این مجله در
گزارشی با عنوان«سرکوب در خلیج فارس، سراب حقوق و لرزش فزاینده حکام» گفته
تمام پادشاهان خلیج فارس می دانند که چشمه های نفتی نمی تواند برای همیشه
موجب خوشبختی شهروندان آنها را فراهم کند.

اما جاناتان اسپایر
نویسنده بر این باور است که کشورهای حاشیه خلیج فارس در مورد کنترل
پیامدهای بیداری اسلامی بر این کشور ها به شدت دستپاچه شده اند به ویژه در
مورد به قدرت رسیدن اخوان المسلمین در تونس و مصر و رشد و گسترش آن در لیبی
و مغرب و اردن…

این نویسنده در مقاله ای در روزنامه جروزالم پست
نوشته: در حالی که عربستان و امارات، تجمعات مردمی را خطری باری ثبات خود
می‌دانند، قطر اخوان المسلمین را در آغوش کشیده و آنها را هم پیمان خود
می‌داند.

وی افزوده: ممکن است عربستانی ها و اماراتی ها از دست قطری
ها به خاطر این موضع آنها عصبانی باشند اما چه کاری از دست آنها بر می
آید؟ سران فعلی آمریکا طرف قطر را گرفته اند و اخوان المسلمین را هم پیمان
احتمالی قطر به شمار می آورند.

* مساله کنونی فقط یک انفجار است

ضیاء
الدین سردار، متفکر انگلیسی ضمن اشاره به کتاب «پس از شیوخ: فروپاشی در
انتظار نظام های پادشاهی خلیج فارس است» متعلق به کریستوفر دیویدسون استاد
دانشگاه دورهام انگلستان، این پرسش را مطرح کرده که راز بقای پادشاهان و
شیوخ خلیج فارس چیست؟

وی در روزنامه ایندپندنت گفته: آنها قدرت
عجیبی نه فقط برای بقا بلکه برای شکوفایی دارند و این متکی به حمایت غرب و
ثروت نفتی و پلیس مخفی فعال آنها می‌باشد.

اما به نظر وی علت اصلی
بقای آنها این است که این نظام ها سیستم قبیله ای سنتی دارند که هر قبیله
ای از نفوذ سیاسی برخوردار است و به همان اندازه از بخشش های سخاوتمندانه و
کلان حکومتی بهره مند می‌شود.

اما از سویی افزایش سریع ساکنان اصلی
در سایه افزایش آمار زاد و ولد و نظارت ویژه بهداشتی و کاهش میزان
درآمدهای نفتی موجب افزایش فشارهای داخلی در این کشورها خواهد شد… و
فروپاشی کامل آنها امری حتمی و اجتناب ناپذیر است و مساله کنونی آنها فقط
یک انفجار و نقطه شروع است.

* نظام های قرون وسطایی و سیاست متعفن آمریکایی

بیل
وان اوکن تحلیلگر آمریکایی در گزارشی که روزنامه آلمانی لینک زایتونگ آن
را منتشر کرده می‌گوید: سیاست آمریکایی که تا مغز استخوان متعفن است حامی
اصلی این نظام های قرون وسطایی خلیج فارس است که بردگی جدید در آنها رواج
دارد.

وی ضمن ارائه گزارش هایی در مورد قطع سر خدمتکار سریلانکایی
ریزاناویک در عربستان که افکار عمومی جهان را به خود جلب کرد و کشته شدن 13
کارگر آسیایی بر اثر آتش سوزی در خانه های مخروبه آنها در بحرین، به شرایط
غیر انسانی زندگی قریب به 15 میلیون کارگر خارجی در این کشورها اشاره کرده
که اکثر آنها آسیایی هستند. و گفته که اقلیت های دینی یا اکثریت های دینی
همچون شیعیان بحرین مظلوم هستند و معترضان سیاسی سرکوب و زندانی می‌شوند.

 * شرکای اوباما در منطقه

وی
در پایان گفته: گزارش وزارت خارجه آمریکا درباره اوضاع کارگران خارجی در
خلیج فارس را نمی‌توان جدی گرفت زیرا آمریکا حامی و پشتیبان این نظام ها
یدیکتاتوری است.

عربستان مهم ترین شریک تجاری آمریکا در منطقه و
بحرین است که اسکله اصلی ناوگان پنجم آمریکا را در خود جای داده و قطر نیز
میزبان بزرگ ترین پایگاه هوایی آمریکا در منطقه و دفتر مرکزی فرماندهی
نظامی آمریکا در منطقه می‌باشد.

وی افزوده: این کشورها همچنین نقش شریک را برای اوباما در جنگ طایفی در سوریه به اسم حقوق بشر و دموکراسی ایفا می‌کنند.

* چرخ های تغییر به کندی حرکت می‌کند اما حرکت می‌کند

دیوید
ایگناتیوس نویسنده مشهور آمریکایی در سرمقاله واشنگتن پست در مورد مطلب
اعلام شده توسط ملک عبدالله مبنی بر تعیین 30 نماینده زن در مجلس شورا امری
است که خشم ده ها نفر از روحانیون و علمای محافظه کار را برانگیخته و برای
اظهار نگرانی خود از این مساله نزدیک قصر پادشاه تجمع کرده اند.

ان
نویسنده ادامه داده که طبیعی است که محافظه کاران نگران شوند زیرا زمانی
که زنان عربستان بتوانند عضو هیئتی باشند که در امور حساس به پادشاه
عربستان مشورت می‌دهد، در این صورت دیگر به سختی می‌توان آزادی های آنها را
در زمینه های دیگر محدود کرد.

اگناتیوس گفته: در این دو سال که از
انقلاب های عربی می‌گذرد روشن است که عربستان ممکن است کشور مستبد بعدی
باشد که شاهد انقلاب مردمی در خود باشد. وی در پایان گفته: چرخ های تغییرات
در عربستان به کندی حرکت می‌کند و به نظر می‌رسد که در حال چرخش هستند اما
آیا می‌توان گفت سرعت آنها کافی است؟

* موفقیت استراتژیک برای جمهوری اسلامی ایران

به
موازت این مقاله ها که در مورد وقوع بیداری و انقلاب در کشورهای حاشیه
خلیج فارس هشدار می‌دهد، برخی نویسندگان از جمبه گلین گرینوالد در گاردین
انگلستان سخنان بروس ریدل را یادآوری کرده اند. بروس ریدل افسر سابق
اطلاعاتی آمریکا مشاور سه رییس جمهور آمریکا در امور خاو رمیانه و جنوب
آسیا بوده که در سال 2009 یادداشتی برای باراک اوباما در مورد پیمان محکم
آمریکا با نظام عربستان نوشت.

ریدل اشاره کرده بود که عربستان آخرین
نظام پادشاهی مطلق در جهان است. وی گفته بود که نظام عربستان نه فقط باید
مردم خود را سرکوب کند بلکه باید تلاش کند که جلوی طغیان کشورهای مجاور خود
را نیز بگیرد.

ریدل افزوده: آمریکا نیز باید همچنان رویاروی هر
انقلاب دموکراتیک در منطقه بایستد اما در مقابل واشنگتن باید عربستان را به
ایجاد اصلاحات در این کشور تشویق کند. چرا که سرنگونی نظام عربستان از نظر
ریدل شکست بزرگی برای آمریکا در منطقه و یک موفقیت استراتژیک برای ایران
خواهد بود.

ریدل در پایان گفته: آمریکا نه تنها باید از نظام عربستان حمایت کند بلکه باید آماده حمایت از شیخ نشین های مجاور عربستان نیز باشد.

عضویت در تلگرام عصر خبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
طراحی سایت و بهینه‌سازی: نیکان‌تک