صف مردهای ایرانی برای جراحی زیبایی!

مسابقه زیبایی در ایران مردان را نیز به میدان کشیده است. پسران جوان بیشتر
به عمل بینی و گونه می‌پردازند اما مردان مسن‌تر، برای برداشتن غبغب و
کیسه‌ی زیر چشم اقدام می‌کنند.

به گزارش انتخاب ؛ روزگاری در ایران، عمل جراحی زیبایی محدود به بینی بود. چنین عملی با بزرگی
و انحراف و قوز بینی توجیه می‌شد و برای انجام آن نیز نیاز به تمکن مالی
بود. زیبایی و عمل پلاستیک هم امری عمدتا زنانه تلقی می‌شد.

در سال‌های اخیر اما جنبه طبقاتی، جنسیتی و توجیهی موضوع از میان رفته و
دارا و ندار، مرد و زن، زشت و زیبا در صدد تغییر در چهره خدادادی خود
برآمده‌اند. گروهی حتی با گرفتن وام با بهره سنگین، خود را به صف مسابقه
زیبایی می‌رسانند.

بیشتر روانشناسان و جامعه‌شناسان این پدیده را ناشی از کمبود اعتماد به
نفس، “خود زشت پنداری”، تبلیغات، چشم هم چشمی و نیازهای روانی می‌دانند که
ریشه در مشکلات اجتماعی و کمبود هویت دارند.

محسن سنخاستی، جامعه‌شناس در این مورد می‌نویسد که
طبق نظرسنجی‌‌های انجام شده، از هر پنج نفری که برای عمل بینی مراجعه
می‌کنند، دو نفر آنها مرد هستند.

محسن سنخاستی از گیر کردن مردان در “وسواس زیبایی” نام برده و گفته که
افراد مبتلا به این وسواس، قادر به حضور مفید در حوزه‌های مختلف اجتماع و
کمک به پیشرفت آن نخواهند بود.

جوانان زیر ۱۷ سال نخستین گروهی هستند که حاضرند
استرس و اضطراب رفتن به زیر تیغ جراحی را به جان بخرند تا بینی خود را کوچک
یا گونه‌های خود را برجسته کنند.

“م. ر” یک شهروند تهرانی نیز به دویچه‌وله می‌گوید: «نصف بیشتر
مراجعه‌کنندگان به مطب دکترهای زیبایی، مردان هستند.» به گفته او، مردان
بالای چهل سال برای برداشتن غبغب، کیسه زیر چشم، صاف کردن خطوط پیشانی و
اطراف لب، و پسران جوان‌تر برای جراحی بینی و گونه نزد پزشک می‌روند.

او به سرنوشت پسر ۲۰ ساله‌ای در همسایگی اشاره می‌کند که پس از عمل کوچک کردن گوش خود، به خاطر عفونت درگذشت.

بسیاری از جوانان ایرانی صرفا برای فخر
فروختن به همسالان خود اقدام به عمل زیبایی می‌کنند.

نسرین خدادادی، جراح
متخصص زیبایی گفته است: « عمل زیبایی زمانی برای برطرف کردن نقایص
صورت انجام می‌شد اما در حال حاضر کسانی که چهره‌شان هیچ نقصی ندارد، برای
رقابت با دیگران به جراحی تن می‌دهند.»

پرویز مظاهری، دبیر انجمن روانپزشکان ایران می‌گوید مشکل بسیاری از این
افراد، فکری و ذهنی است و اگر عمل نکنند، به رضایت نمی‌رسند: «این‌گونه
افراد پس از عمل هم شکایت می‌کنند که پزشک کار خود را خوب انجام نداده
است.»

پرویز مظاهری می‌افزاید، این گونه افراد زمینه‌های اضطراب و افسردگی دارند و
پس از عمل هم چون نتیجه دلخواه را نگرفته‌اند بیشتر افسرده می‌شوند. به
تاکید او متخصصان پلاستیک در صورت مراجعه افراد بدون دلیل منطقی، باید آنها
را به روانپزشکان ارجاع دهند تا سلامت روان آنها کنترل شود.