این‌که در برخی از تحلیل‌ها و اظهارنظرها درباره انگیزه آشوبگران اخیر گفته می‌شود که آنها در پی براندازی جمهوری اسلامی بوده‌اند، بزرگنمایی درباره این جماعت وحشی و کم‌شمار است!در کجای دنیا، آتش‌زدن اموال عمومی، بریدن گلوی مامور انتظامی، حمله به مساجد و حسینیه‌ها، سوزاندن قرآن، کشیدن چادر از سر زنان محجبه، قتل مردم کوچه و بازار، به آتش کشیدن آمبولانس‌ها که تعدادی از آنها حامل بیمار بوده‌اند، دزدی اموال مردم و غارت فروشگاه‌ها و ده‌ها جنایت شرم‌آور دیگری از این دست، را می‌توان حرکت یک گروه و یا جریان برانداز تلقی کرد؟!

عوامل میدانی آشوب، نقشی در حد و ‌اندازه کاریکاتورهای داعش را برعهده داشته‌اند و آنگونه که خود اعتراف کرده‌اند، مزدورانی اجاره‌ای بوده‌اند. آنها به خوبی می‌دانسته‌اند که نه فقط در قد و قواره براندازی نیستند، بلکه کارفرمایان آنها، یعنی سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و اسرائیل و چند کشور اروپایی دیگر نیز خود را در این حد و ‌اندازه ندیده و نمی‌بینند.

آشوب‌های اخیر اگرچه رخداد تلخی بود و با خسارت‌های جانی و مالی همراه بود ولی امتیازات بزرگی نیز به نفع اسلام و انقلاب درپی داشت. از جمله آن که، اولاً؛ به وضوح نشان داد دشمنان داخلی تا چه‌اندازه وحشی، بی‌شخصیت و به دور از همه اصول و مبانی اخلاقی هستند. ثانیاً؛ تا چه‌اندازه کم‌شمارند، به‌گونه‌ای که به سختی می‌توان آنها را یک‌صدم درصد از جمعیت ۸۵ میلیونی مردم ایران تلقی کرد. ثالثاً؛ بار دیگر وفاداری توده‌های مردم به اسلام و انقلاب را در سطحی گسترده به نمایش گذاشت و رابعاً؛ که از بقیه موارد اهمیت بیشتری دارد، افشای دست خالی دشمنان تابلودار بیرونی در آوردگاه مقابله با نظام اسلامی است.

این نکته نیز به «مزاح » گفتنی است و آن، اینکه جمهوری اسلامی ایران اگرچه در همه عرصه‌ها از پیشرفت‌ها و دستاوردهای معجزه‌گونی برخوردار بوده است ولی از اپوزیسیون شانس نیاورده است! و برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر که از اپوزیسیون‌های قوی برخوردارند، ایران اسلامی اپوزیسیونی وامانده و فکسنی دارد