عفو رهبری خبرساز بود؛ آن‌هم بلافاصله بعد از عکس‌های دلنشین جشن تکلیف با فرشته های کوچک و پاک. این‌دو را باید با هم دید. هردو پدرانه است. هم خنده‌های صمیمانه و هم گذشت آموزنده. محبت پدر برای همه فرزندان است و البته جلوتر از اخمش. چه بسا اخمش نیز از سر محبت است و همه اش نیز از ابتدا تا انتهای دستگیری.
گذشتند چون احساس کردند تلنگری بس است؛ چون غرض نهایی، دستگیری است نه مچ‌گیری. هدایت است نه صرفا مجازات. فرماندهی کل قوا اول معلم است و راهبر. واپسین پدرانه، انتقال محبت به فرزندان خطا کار بود تا بدانند دوستدار و دلسوز نهایی آنها اسلام است و انقلاب. روزهای تلخ اغتشاش گذشت؛ اما باید سال‌ها نوشت و نوشت. یکی اش پدرانه های رهبری… .
