صداوسیما همیشه خود را یار دوازدهم فوتبال نامیده است. عنوانی که بیش از آن که واقعی و مبتنی بر عمل باشد، حالتی خودخوانده و نمایشی دارد. نمایشی مثلا از جنس این که رییس فدراسیون فوتبال، پیراهن شماره 12 را به رییس سازمان صداوسیما هدیه بدهد!

طی سالیان اخیر اما عملکرد سازمان صداوسیما در قبال فوتبال، نه تنها جنبه حمایتی نداشته بلکه روز به روز هم باعث تضعیف فوتبال ایران شده است. از تعطیل کردن برنامه پر بیننده 90 که بازتاب دهنده بی پرده وقایع فوتبال ایران بود گرفته تا عدم پرداخت حق پخش تلویزیونی مسابقات.

حق پخشی که مطابق قانون برنامه ششم توسعه و همچنین قانون بودجه سالیانه کشور، صداوسیما موظف است آن را به وزارت ورزش و جوانان پرداخت کند اما با قانونی شکنی‌ای آشکار، از این وظیفه خود استنکاف می کند. استنکافی که نتیجه اش فقیر شدن فوتبال است. فقری که حالا یقه باشگاه های ما را بر روی لبه ورشکستگی و غرق شدن در زیر آوار بدهی ها رها نمی کند و حذف تیم های استقلال و پرسپولیس از رقابت های لیگ قهرمانان آسیا یکی از اثرات آن است.

اما داستان کم لطفی های صداوسیما به ورزش و فوتبال به همین نکات محدود نمی شود. صداوسیما علاوه بر این که به تکالیف مالی خود عمل نمی کند، آشکارا میان پوشش زنده مسابقات زنان و مردان تبعیض قائل می شود.

چندوقت پیش تیم فوتبال زنان شهرداری سیرجان برای اولین بار در تاریخ فوتبال زنان ایران، توانست راهی مسابقات جام باشگاه های فوتبال زنان آسیا شود و در کشور اردن به مصاف سه حریف دیگرش برود. آن ها در آن مسابقات دست به کار بزرگی زدند و توانستند با کسب دو برد، به مقام نایب قهرمانی این رقابت ها دست یابند. شاید هضم این قضیه کمی سنگین باشد اما این مسابقات از صداوسیما پخش نشد و کمتر کسی توانست در داخل ایران به صورت زنده شاهد افتخارآفرینی زنان ایران باشد.

مدتی بعد از آن، تیم ملی هندبال زنان ایران توانست برای اولین بار در تاریخ در رقابت های جهانی به میدان برود. این رویداد مهم هم جایی در آنتن زنده تلویزیون نداشت.

حالا یک امتحان دیگر برای تلویزیون در راه است و آن هم رقابت های فوتبال جام ملت های زنان آسیا است. رقابت هایی که از چند روز دیگر در کشور هند آغاز می شود و دختران فوتبالیست ایرانی باز هم برای اولین بار، پای به چنین میدانی می گذارند و باید در دور گروهی به مصاف تیم های هند و تایوان و چین بروند.

تلویزیون مسابقات مقدماتی این تیم را در راه صعود به جام ملت های آسیا پخش نکرد، اما قطعا حق طبیعی این تیم است که درست به اندازه تیم فوتبال مردان، از آنتن زنده تلویزیون ملی ایران سهم داشته باشد و همچنین حق مردم است که بتوانند مسابقات تیم ملی کشورشان را در چنین تورنمنت مهمی، نه حتی از شبکه سراسری سه بلکه از شبکه تخصصی ورزش تماشا کنند.بازی فوتبال دخترانی که با انواع سختی ها و مشکلات و محدودیت ها خود را به جام ملت های آسیا رسانده اند و این حق را دارند تا دیده شوند و مورد حمایت قرار بگیرند.

دخترانی که ثابت کرده اند حتی اگر جایی در آنتن زنده رسانه ملی نداشته باشند، با تمام قوا و تا لحظه آخر برای سرافرازی ایران و بالا رفتن پرچم سه رنگش از جان خود مایه می گذارند